Ο έλεγχος του μυαλού, είναι ένα θέμα που απασχολεί δεκαετίες, επιστήμονες αλλά και διάφορες κυρίως μυστικές οργανώσεις. Οι θεωρίες για συνωμοσίες γύρω από θέματα mind control δίνουν και παίρνουν και όλοι σας θα έχετε ακούσει έστω και μια περίπτωση κατά την οποία η τάδε οργάνωση ή η τάδε υπηρεσία έχει κάνει πειράματα, έχει χρησιμοποιήσει ιδιαίτερα χαρισματικά άτομα, και τα σχετικά.
Οι περιπτώσεις που σας παρουσιάζω σήμερα, δεν είναι θεωρίες, αλλά αποδεδειγμένα παραδείγματα ελέγχουν του μυαλού, αλλά και του σώματος. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν αφορά τους ανθρώπους, αλλά τα ζώα!
Η ικανότητες που έχουν μερικά είδη, στο να επιβιώνουν χρησιμοποιώντας και ελέγχοντας το σώμα άλλων οργανισμών είναι εκπληκτική όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από τα παρακάτω 9 παραδείγματα.
Οι περιπτώσεις που σας παρουσιάζω σήμερα, δεν είναι θεωρίες, αλλά αποδεδειγμένα παραδείγματα ελέγχουν του μυαλού, αλλά και του σώματος. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν αφορά τους ανθρώπους, αλλά τα ζώα!
Η ικανότητες που έχουν μερικά είδη, στο να επιβιώνουν χρησιμοποιώντας και ελέγχοντας το σώμα άλλων οργανισμών είναι εκπληκτική όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από τα παρακάτω 9 παραδείγματα.
Υ.Γ.
Εάν έχετε λίγο ευαίσθητο στομάχι, για κάθε ενδεχόμενο, μην το διαβάσετε και δείτε τα βίντεο την ώρα που τρώτε...
Εάν έχετε λίγο ευαίσθητο στομάχι, για κάθε ενδεχόμενο, μην το διαβάσετε και δείτε τα βίντεο την ώρα που τρώτε...
1. Phorid flies (Pseudacteon)
Οι μύγες που ανήκουν στο γένος Pseudacteon, του οποίου έχουν τεκμηριωθεί 110 είδη, είναι ένα παρασιτοειδές που βρίσκεται στη Νότιο Αμερική και στόχο του έχει τα μυρμήγκια. Οι μύγες αναπαράγονται τοποθετώντας ένα αυγό στον θώρακα ενός μυρμηγκιού. Μόλις το αυγό εκκολαφτεί, η προνύμφη μεταναστεύει στο κεφάλι. Η προνύμφη αναπτύσσεται τρώγοντας τον μυικό ιστό και νευρικό ιστό στο κεφάλι του μυρμηγκιού. Τελικά, η προνύμφη θα καταβροχθίσει εντελώς τον εγκέφαλο του μυρμηγκιού, αναγκάζοντας το να μην κάνει τίποτα αλλά, από το να περιπλανιέται σαν "ζόμπι" για περίπου δύο εβδομάδες. Μετά το διάστημα αυτό και αφού η προνύμφη έχει γίνει μύγα, χρησιμοποιεί ένα ένζυμο για να διαλύσει τη μεμβράνη που συνδέει το κεφάλι του μυρμηγκιού με το σώμα του για να ελευθερωθεί.
2. Toxoplasma Gondii
Το τοξόπλασμα gondii είναι ένα κοινό παράσιτο που βρίσκεται στις γάτες, αλλά μπορεί να βρεθεί και σε άλλα θηλαστικά συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Το παράσιτο έχει την δυνατότητα να αλλάξει την συμπεριφορά των αρουραίων και των ποντικιών και τα κάνει να δείχνουν περισσότερο αδιαφορία παρά φόβο στην μυρωδιά μιας γάτας. Αυτή η επίδραση είναι συμφέρουσα για το παράσιτο, το οποίο θα είναι σε θέση να αναπαραχθεί σεξουαλικά εάν ο οικοδεσπότης του φαγωθεί από μια γάτα. Η μόλυνση είναι σχεδόν χειρουργικής ακρίβειας, δεδομένου ότι δεν έχει επιπτώσεις στους άλλους φόβους ενός αρουραίου όπως τον φόβο των ανοιχτών χώρων ή των άγνωστων τροφίμων.
3. Euhaplorchis Californiensis
Αυτό το παράσιτο ζει στο έντερο ελόβιων πουλιών και παράγει αυγά τα οποία το πουλί αποβάλει στα έλη αλμυρού νερού και στις λίμνες της Νότιας Καλιφόρνιας. Ορισμένα από αυτά τα αυγά κολλάνε πάνω σε σαλιγκάρια μέχρι να εκκολαφθούν. Όταν αυτές οι προνύμφες είναι αρκετά ώριμες, εγκαταλείπουν το σαλιγκάρι και κολυμπούν προς τα έλη αναζητώντας ένα ψάρι. Μόλις το εντοπίσουν, εισέρχονται μέσω των βράγχιων κατά μήκος ενός νεύρου που τα οδηγεί στην κοιλότητα του εγκεφάλου. Εκεί το παράσιτο θα αναγκάσει το ψάρι να ανέβει στην επιφάνεια και να κολυμπήσει κάνοντας κύκλους, σε μια προσπάθεια να προσελκύσει την προσοχή των πουλιών. Αυτή η συμπεριφορά κάνει τα ψάρια που έχουν μολυνθεί να είναι 30 φορές πιο πιθανό να φαγωθούν από ένα πουλί. Μόλις το ψάρι φαγωθεί από ένα πουλί, το παράσιτο ζει πλέον στο έντερο του πουλιού και η διαδικασία ξεκινάει από την αρχή.
4. Jewel Wasp (Ampulex Compressa)
Η θηλυκή σφήκα αυτού του είδους, όταν είναι έτοιμη να γεννήσει το αυγό της, ψάχνει να βρει μια κατσαρίδα. Όταν την εντοπίσει, τις δίνει 2 τσιμπήματα. Το πρώτο τσίμπημα είναι στο κάτω μέρος του θώρακα και παραλύει προσωρινά τα μπροστινά πόδια της. Το δεύτερο τσίμπημα είναι κατευθείαν στον εγκέφαλο. Αυτό το τσίμπημα αναγκάζει την κατσαρίδα να χάσει τα αντανακλαστικά που έχει για να διαφεύγει. Χωρίς αυτά, η σφήκα, που είναι πάρα πολύ μικρή για να κουβαλήσει την κατσαρίδα, μπορεί να αρπάξει μια από τις κεραίες της κατσαρίδας και να την οδηγήσει στην φωλιά της. Η σφήκα φέρνει το νέο "κατοικίδιο" της στην φωλιά και αφού γεννήσει ένα αυγό στην κοιλιά του, το σφραγίζει μέσα στην φωλιά.
Τελικά η προνύμφη που θα εκκολαφτεί θα φάει την κατσαρίδα η οποία σε όλη αυτή την διάρκεια είναι ανήμπορη να αντιδράσει.
5. Hairworm (Spinochordodes Tellinii)
Η προνύμφη αυτού του σκουληκιού αναπτύσσεται στο εσωτερικό εντόμων όμως τις ακρίδες, τους γρύλους κ.λ.π. Όσο αυξάνεται το σκουλήκι, θα καταναλώσει τα εσωτερικά όργανα του "οικοδεσπότη" του έως ότου δεν υπάρξει τίποτα άλλο παρά μόνο το κεφάλι τα πόδια και το εξωτερικό κέλυφος. Μόλις το παράσιτο αυξήσει το μέγεθος του (συνήθως 3-4 φορές μεγαλύτερο από το έντομο που έχει καταλάβει), "χειρίζεται" τον οικοδεσπότη του για την αναζήτηση νερού. Μόλις το εντοπίσει, ρίχνει το θύμα του μέσα, οδηγώντας το σε βέβαιο πνιγμό, ενώ το ίδιο το εγκαταλείπει κολυμπώντας μακριά.
6. Costa Rican Parasitoid Wasp (Hymenoepimecis Argyraphaga)
Το "argyraphaga Hymenoepimecis" είναι ένα παράσιτο σφήκας από την Κόστα Ρίκα του οποίου ο οικοδεσπότης είναι η αράχνη "argyra Plesiometa". Η ενήλικη θηλυκή σφήκα παραλύει προσωρινά την αράχνη και γεννά ένα αυγό στην κοιλία της. Το αυγό εκκολάπτεται σε μια προνύμφη που ρουφά το αίμα της αράχνης μέσω μικρών οπών, ενώ η αράχνη συνεχίζει κανονικά την ζωή της, φτιάχνοντας ιστό και πιάνοντας έντομα. Μετά όμως από μία έως δύο εβδομάδες, όταν η προνύμφη είναι έτοιμη να συνεχίσει μόνη της, εκχύει μια χημική ουσία στην αράχνη, αναγκάζοντας την να χτίσει έναν ιστό εντελώς διαφορετικό από αυτόν που φτιάχνει και όταν τον τελειώσει να κάτσει ακίνητη στην μέση του ιστού. Ακόμα κι εάν η προνύμφη απομακρυνθεί από την αράχνη, αυτή συνεχίζει κανονικά την ύφανση του ιστού. Η προνύμφη στην συνέχεια, σκοτώνει την αράχνη με ένα δηλητήριο και ρουφάει τα υγρά της πριν την ξεφορτωθεί και χτίζει ένα κουκούλι το οποίο το κρεμάει στη μέση του ιστού που η αράχνη μόλις έχτισε. Η προνύμφη μεταμορφώνεται σε σφήκα και η διαδικασία ξεκινάει πάλι από την αρχή.
7. Cordyceps Unilateralis
Πρόκειται για ένα είδος μύκητα που μολύνει και αλλάζει τη συμπεριφορά των μυρμηγκιών προκειμένου να εξασφαλίσει την εξάπλωση των σπόρων του. Τα σπόρια-μύκητες εισέρχονται στο σώμα του εντόμου μέσω της διατροφής του και αρχίζουν να καταναλώνουν τους μη-ζωτικής σημασίας μαλακούς ιστούς. Όταν ο μύκητας είναι έτοιμος, εισάγει μια ουσία στον εγκέφαλο των μυρμηγκιών, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τις φερορμόνες, αναγκάζοντας τα να αναρριχηθούν στις κορυφές κλαδιών και λουλουδιών και να γαντζωθούν εκεί, χρησιμοποιώντας τις γνάθους τους. Ο μύκητας στην συνέχεια, σκοτώνει το μυρμήγκι και αναπτύσσεται χρησιμοποιώντας το σώμα του.
8. Glyptapanteles
Τα Glyptapanteles είναι ένα γένος των παρασιτοειδών σφηκών που βρίσκεται στη βορειοκεντρική Αμερική. Ένα θηλυκό Glyptapanteles θα γεννήσει τα αυγά του (περίπου 80 σε έναν χρόνο) μέσα στο σώμα μιας κάμπιας. Όταν εκκολαφθούν οι προνύμφες, θα ταϊστούν από τα εσωτερικά υγρά της κάμπιας έως ότου αναπτυχθούν πλήρως. Εγκαταλείπουν έπειτα την κάμπια και ψάχνουν για ένα κλαδί ή φύλο για να φτιάξουν ένα κουκούλι. Εντούτοις, μια ή δύο προνύμφες παραμένουν στην κάμπια, την οποία και ελέγχουν, για να προστατέψει τα κουκούλια από πιθανούς θηρευτές. Η κάμπια προστατεύει τα κουκούλια μέχρι να εκκολαφθούν, πολλές φορές με την ίδια της την ζωή.
9. Lancet Liver Fluke (Dicrocoelium Dendriticum)
Το παράσιτο αυτό περνά την ενήλικη ζωή του μέσα στο συκώτι του οικοδεσπότη του. Μετά το ζευγάρωμα, τα αυγά εκκρίνονται στα περιττώματα. Ο πρώτος ενδιάμεσος οικοδεσπότης, ένα σαλιγκάρι, τρώει τα περιττώματα και έτσι μολύνεται από το παράσιτο. Οι προνύμφες στην συνέχεια τρυπούν τα τοιχώματα του εντέρου και εγκαθιστούνται στην πεπτική οδό, όπου αρχίζουν να αναπτύσσονται. Το σαλιγκάρι προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του εκκρίνοντας από τις κύστες του ένα υγρό που παρασύρει το παράσιτο στο έδαφος. Ο δεύτερος ενδιάμεσος οικοδεσπότης, ένα μυρμήγκι, χρησιμοποιεί το υγρό που άφησε το σαλιγκάρι, ως πηγή υγρασίας. Το μυρμήγκι έτσι τρώει και εκατοντάδες νεαρά παράσιτα. Στην συνέχεια κινείται προς μια συστάδα νεύρων που βρίσκεται κάτω από τον οισοφάγο του μυρμηγκιού. Εκεί, το παράσιτο παίρνει τον έλεγχο του μυρμηγκιού και το αναγκάζει κάθε βράδυ να απομακρυνθεί από την αποικία του και να σκαρφαλώσει πάνω σε λουλούδια και να μείνει εκεί μέχρι την αυγή. Κατόπιν, το μυρμήγκι συνεχίζει την κανονική δραστηριότητά του στην αποικία μυρμηγκιών. Κάθε νύχτα γίνεται το ίδιο πράγμα, μέχρι να βρεθεί στον δρόμο του, ένα ζώο που να βόσκει, για να φάει το μυρμήγκι και μαζί το παράσιτο που θα συνεχίσει την ζωή του ενήλικας πλέον μέσα στο νέο του θύμα.
Από www.psaxtiria.com
2. Toxoplasma Gondii
Το τοξόπλασμα gondii είναι ένα κοινό παράσιτο που βρίσκεται στις γάτες, αλλά μπορεί να βρεθεί και σε άλλα θηλαστικά συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Το παράσιτο έχει την δυνατότητα να αλλάξει την συμπεριφορά των αρουραίων και των ποντικιών και τα κάνει να δείχνουν περισσότερο αδιαφορία παρά φόβο στην μυρωδιά μιας γάτας. Αυτή η επίδραση είναι συμφέρουσα για το παράσιτο, το οποίο θα είναι σε θέση να αναπαραχθεί σεξουαλικά εάν ο οικοδεσπότης του φαγωθεί από μια γάτα. Η μόλυνση είναι σχεδόν χειρουργικής ακρίβειας, δεδομένου ότι δεν έχει επιπτώσεις στους άλλους φόβους ενός αρουραίου όπως τον φόβο των ανοιχτών χώρων ή των άγνωστων τροφίμων.3. Euhaplorchis Californiensis
Αυτό το παράσιτο ζει στο έντερο ελόβιων πουλιών και παράγει αυγά τα οποία το πουλί αποβάλει στα έλη αλμυρού νερού και στις λίμνες της Νότιας Καλιφόρνιας. Ορισμένα από αυτά τα αυγά κολλάνε πάνω σε σαλιγκάρια μέχρι να εκκολαφθούν. Όταν αυτές οι προνύμφες είναι αρκετά ώριμες, εγκαταλείπουν το σαλιγκάρι και κολυμπούν προς τα έλη αναζητώντας ένα ψάρι. Μόλις το εντοπίσουν, εισέρχονται μέσω των βράγχιων κατά μήκος ενός νεύρου που τα οδηγεί στην κοιλότητα του εγκεφάλου. Εκεί το παράσιτο θα αναγκάσει το ψάρι να ανέβει στην επιφάνεια και να κολυμπήσει κάνοντας κύκλους, σε μια προσπάθεια να προσελκύσει την προσοχή των πουλιών. Αυτή η συμπεριφορά κάνει τα ψάρια που έχουν μολυνθεί να είναι 30 φορές πιο πιθανό να φαγωθούν από ένα πουλί. Μόλις το ψάρι φαγωθεί από ένα πουλί, το παράσιτο ζει πλέον στο έντερο του πουλιού και η διαδικασία ξεκινάει από την αρχή.4. Jewel Wasp (Ampulex Compressa)
Η θηλυκή σφήκα αυτού του είδους, όταν είναι έτοιμη να γεννήσει το αυγό της, ψάχνει να βρει μια κατσαρίδα. Όταν την εντοπίσει, τις δίνει 2 τσιμπήματα. Το πρώτο τσίμπημα είναι στο κάτω μέρος του θώρακα και παραλύει προσωρινά τα μπροστινά πόδια της. Το δεύτερο τσίμπημα είναι κατευθείαν στον εγκέφαλο. Αυτό το τσίμπημα αναγκάζει την κατσαρίδα να χάσει τα αντανακλαστικά που έχει για να διαφεύγει. Χωρίς αυτά, η σφήκα, που είναι πάρα πολύ μικρή για να κουβαλήσει την κατσαρίδα, μπορεί να αρπάξει μια από τις κεραίες της κατσαρίδας και να την οδηγήσει στην φωλιά της. Η σφήκα φέρνει το νέο "κατοικίδιο" της στην φωλιά και αφού γεννήσει ένα αυγό στην κοιλιά του, το σφραγίζει μέσα στην φωλιά.
Τελικά η προνύμφη που θα εκκολαφτεί θα φάει την κατσαρίδα η οποία σε όλη αυτή την διάρκεια είναι ανήμπορη να αντιδράσει.
5. Hairworm (Spinochordodes Tellinii)
Η προνύμφη αυτού του σκουληκιού αναπτύσσεται στο εσωτερικό εντόμων όμως τις ακρίδες, τους γρύλους κ.λ.π. Όσο αυξάνεται το σκουλήκι, θα καταναλώσει τα εσωτερικά όργανα του "οικοδεσπότη" του έως ότου δεν υπάρξει τίποτα άλλο παρά μόνο το κεφάλι τα πόδια και το εξωτερικό κέλυφος. Μόλις το παράσιτο αυξήσει το μέγεθος του (συνήθως 3-4 φορές μεγαλύτερο από το έντομο που έχει καταλάβει), "χειρίζεται" τον οικοδεσπότη του για την αναζήτηση νερού. Μόλις το εντοπίσει, ρίχνει το θύμα του μέσα, οδηγώντας το σε βέβαιο πνιγμό, ενώ το ίδιο το εγκαταλείπει κολυμπώντας μακριά.
6. Costa Rican Parasitoid Wasp (Hymenoepimecis Argyraphaga)
Το "argyraphaga Hymenoepimecis" είναι ένα παράσιτο σφήκας από την Κόστα Ρίκα του οποίου ο οικοδεσπότης είναι η αράχνη "argyra Plesiometa". Η ενήλικη θηλυκή σφήκα παραλύει προσωρινά την αράχνη και γεννά ένα αυγό στην κοιλία της. Το αυγό εκκολάπτεται σε μια προνύμφη που ρουφά το αίμα της αράχνης μέσω μικρών οπών, ενώ η αράχνη συνεχίζει κανονικά την ζωή της, φτιάχνοντας ιστό και πιάνοντας έντομα. Μετά όμως από μία έως δύο εβδομάδες, όταν η προνύμφη είναι έτοιμη να συνεχίσει μόνη της, εκχύει μια χημική ουσία στην αράχνη, αναγκάζοντας την να χτίσει έναν ιστό εντελώς διαφορετικό από αυτόν που φτιάχνει και όταν τον τελειώσει να κάτσει ακίνητη στην μέση του ιστού. Ακόμα κι εάν η προνύμφη απομακρυνθεί από την αράχνη, αυτή συνεχίζει κανονικά την ύφανση του ιστού. Η προνύμφη στην συνέχεια, σκοτώνει την αράχνη με ένα δηλητήριο και ρουφάει τα υγρά της πριν την ξεφορτωθεί και χτίζει ένα κουκούλι το οποίο το κρεμάει στη μέση του ιστού που η αράχνη μόλις έχτισε. Η προνύμφη μεταμορφώνεται σε σφήκα και η διαδικασία ξεκινάει πάλι από την αρχή.7. Cordyceps Unilateralis
Πρόκειται για ένα είδος μύκητα που μολύνει και αλλάζει τη συμπεριφορά των μυρμηγκιών προκειμένου να εξασφαλίσει την εξάπλωση των σπόρων του. Τα σπόρια-μύκητες εισέρχονται στο σώμα του εντόμου μέσω της διατροφής του και αρχίζουν να καταναλώνουν τους μη-ζωτικής σημασίας μαλακούς ιστούς. Όταν ο μύκητας είναι έτοιμος, εισάγει μια ουσία στον εγκέφαλο των μυρμηγκιών, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τις φερορμόνες, αναγκάζοντας τα να αναρριχηθούν στις κορυφές κλαδιών και λουλουδιών και να γαντζωθούν εκεί, χρησιμοποιώντας τις γνάθους τους. Ο μύκητας στην συνέχεια, σκοτώνει το μυρμήγκι και αναπτύσσεται χρησιμοποιώντας το σώμα του.
8. Glyptapanteles
Τα Glyptapanteles είναι ένα γένος των παρασιτοειδών σφηκών που βρίσκεται στη βορειοκεντρική Αμερική. Ένα θηλυκό Glyptapanteles θα γεννήσει τα αυγά του (περίπου 80 σε έναν χρόνο) μέσα στο σώμα μιας κάμπιας. Όταν εκκολαφθούν οι προνύμφες, θα ταϊστούν από τα εσωτερικά υγρά της κάμπιας έως ότου αναπτυχθούν πλήρως. Εγκαταλείπουν έπειτα την κάμπια και ψάχνουν για ένα κλαδί ή φύλο για να φτιάξουν ένα κουκούλι. Εντούτοις, μια ή δύο προνύμφες παραμένουν στην κάμπια, την οποία και ελέγχουν, για να προστατέψει τα κουκούλια από πιθανούς θηρευτές. Η κάμπια προστατεύει τα κουκούλια μέχρι να εκκολαφθούν, πολλές φορές με την ίδια της την ζωή.
9. Lancet Liver Fluke (Dicrocoelium Dendriticum)
Το παράσιτο αυτό περνά την ενήλικη ζωή του μέσα στο συκώτι του οικοδεσπότη του. Μετά το ζευγάρωμα, τα αυγά εκκρίνονται στα περιττώματα. Ο πρώτος ενδιάμεσος οικοδεσπότης, ένα σαλιγκάρι, τρώει τα περιττώματα και έτσι μολύνεται από το παράσιτο. Οι προνύμφες στην συνέχεια τρυπούν τα τοιχώματα του εντέρου και εγκαθιστούνται στην πεπτική οδό, όπου αρχίζουν να αναπτύσσονται. Το σαλιγκάρι προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του εκκρίνοντας από τις κύστες του ένα υγρό που παρασύρει το παράσιτο στο έδαφος. Ο δεύτερος ενδιάμεσος οικοδεσπότης, ένα μυρμήγκι, χρησιμοποιεί το υγρό που άφησε το σαλιγκάρι, ως πηγή υγρασίας. Το μυρμήγκι έτσι τρώει και εκατοντάδες νεαρά παράσιτα. Στην συνέχεια κινείται προς μια συστάδα νεύρων που βρίσκεται κάτω από τον οισοφάγο του μυρμηγκιού. Εκεί, το παράσιτο παίρνει τον έλεγχο του μυρμηγκιού και το αναγκάζει κάθε βράδυ να απομακρυνθεί από την αποικία του και να σκαρφαλώσει πάνω σε λουλούδια και να μείνει εκεί μέχρι την αυγή. Κατόπιν, το μυρμήγκι συνεχίζει την κανονική δραστηριότητά του στην αποικία μυρμηγκιών. Κάθε νύχτα γίνεται το ίδιο πράγμα, μέχρι να βρεθεί στον δρόμο του, ένα ζώο που να βόσκει, για να φάει το μυρμήγκι και μαζί το παράσιτο που θα συνεχίσει την ζωή του ενήλικας πλέον μέσα στο νέο του θύμα.
Από www.psaxtiria.com
