ΠΕΙΡΑΧΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙΑ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΑ

Θέλω να στηθείς... και να σε πάρω...
Πεθαίνω να σου τραβήξω μία στα γρήγορα
και ξέρω πως θα σου αρέσει...
Μην τρομάξεις, δεν θα σε πονέσει...
Θέλω μόνο μία φωτογραφία
*****
Δήλωσε και εσύ συμμετοχή
στο νέο τηλεπαιχνίδι του Mega "Φάρμα"!!!
Παίκτες βρήκανε,
ζώα ψάχνουνε... 

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΑ

 Είναι καρδιές ειλικρινείς
που όταν αγαπηθούνε
όσα εμπόδια κι αν βρεθούνε
όλα τα ξεπερνούνε.
*****
Για μένα είσαι η βροχή
ο ήλιος, το φεγγάρι
και δεν θα αντέξω στη ζωή
κάποιος άλλος αν σε πάρει.
*****

Εσείς χαμογελάσατε σήμερα;

Χρειάζεται μία ώρα παρακολούθησης τηλεοπτικού δελτίου, η ακρόαση της ανάγνωσης των ειδήσεων στο ραδιόφωνο ή μια ματιά σε ενημερωτικά blogs και εφημερίδες για να αναλογιστείς που οδηγείται ο κόσμος, η κοινωνία μας, μαζί και εμείς. Τίτλοι θλιβεροί, ειδήσεις στενάχωρες που σε κάνουν να σε σκέφτεσαι : δεν συμβαίνει τίποτα καλό στον κόσμο ή εστιάζουμε στο κακό, στο καταστροφικό, γιατί ο φόβος πουλάει περισσότερο;

Έξυπνα σοφα λόγια

Εάν το περιβάλλον ήταν τράπεζα... οι κυβερνήσεις θα το είχαν σώσει προ πολλού. 

Εάν ο Γαλιλαίος έλεγε με στίχους ότι "η γη κινείται" δεν θα είχε κατηγορηθεί για βλακεία - Χάρντυ, Τόμας 


Βλάκες... μμμμ... οι αγαπημένοι μου. Πάντα με εκπλήσσουν μαθαίνοντας με αρκετά για την πονηριά και τον απρόσμενο χαρακτήρα που κρύβουν μέσα τους αυτά τα συμπαθητικά αλλά πανούργα πλάσματα. 


Ο μαλάκας είναι ανίκητος. Θα σε τραβήξει με κόλπο στο επίπεδο του και παίζοντας εντός έδρας θα σε νικήσει με μεγάλη διαφορά μη μπορώντας να κάνεις τίποτα. 


Η μέθη δεν παράγει ελαττώματα, τα αποκαλύπτει !!!

...Σοφά Λόγια...

Δεν είναι η αγάπη πολύπλοκη... Οι άνθρωποι την κάνουν!

Δεν είμαστε υπεύθυνοι μόνο για αυτά που κάνουμε, αλλά και για αυτά που ΔΕΝ κάνουμε!!!

Όταν πιστεύεις σε κάτι, έχεις ανέβει το πρώτο σκαλί, έστω κι αν δε βλέπεις το τέλος της σκάλας!

Μόνο ένα πράγμα κάνει τα όνειρα αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Ο φόβος της αποτυχίας! (Paulo Coelho)

Να είσαι ρατσιστής με αυτούς που έχουν μαύρη καρδιά. ΟΧΙ μαύρο χρώμα!!!

Οι αρνητικοί άνθρωποι μπορούν να σου ρουφήξουν πάρα πολύ γρήγορα την ενέργεια, όπως μπορούν να σου πάρουν και τα όνειρα! (Μάτζικ Τζόνσον-Μπασκετμπολίστας)

Η ενέργεια του νου είναι η ουσία της ζωής! (Αριστοτέλης)

Η ύπαρξη μας είναι το αποτέλεσμα των σκέψεων μας... Ό,τι σκεφτόμαστε γινόμαστε! (Βούδας)

Ομορφα λόγια και απλοί κανόνες ζωής που αξίζει να θυμόμαστε!

Κέρδισε με το σπαθί σου μια καλή δουλειά, την ποιότητα ζωής σου, την αξιοπρέπεια σου, την ευτυχία σου. Ταξίδεψε στα τέσσερα πέρατα της Γης, όχι σαν τουρίστας που συγκρίνει τη χώρα του με όσα θα δει, αλλά ως ένας άνθρωπος με ανεξάρτητο πνεύμα και ανοιχτό μυαλό.

Δέξου τη διαφορετικότητα, ετοιμάσου για την ανακάλυψη…Κράτα τη μοναδικότητά σου, αλλά με σεβασμό στον εαυτό σου και στους γύρω σου. Στήριξε αυτό που είσαι και αυτό που πιστεύεις, όμως άκουσε και τι έχουν να σου πουν και οι άλλοι.Αγάπα τον εαυτό σου αλλά να επιμένεις να μαθαίνεις και να γίνεσαι καλύτερος.

Tι μου έμαθε η φοιτητική ζωή.

Τις προάλλες, ήμουν σε μια υπηρεσία και συμπλήρωνα ένα έντυπο. Φτάνω στο τετραγωνάκι της ιδιότητας και από συνήθεια 4 Ιανουαρίων ξεκινάω με "Φ..". 

Ουπς. Τι πάω να γράψω; Δεν είμαι πλέον φοιτήτρια. Πήρα την περάτωση σπουδών μου πριν ένα μήνα ακριβώς, και στο πορτοφόλι μου, η εσοχή που φιλοξενούσε το πάσο είναι κενή.  Κοντοστέκομαι. Τι να γράψω τώρα; Τι είμαι; (Κρίση ταυτότητας πριν τον δεύτερο καφέ - μη σου τύχει.)

  Τίποτα;

 Πτυχιούχος υποψήφια εύρεσης εργασίας;

 ✓ Blogger; (χαχα, αυτό θα είχε πλάκα να το κάνω, μόνο και μόνο για να δω την wtf έκφραση της υπαλλήλου)

Άνεργη; (αουτς)

 ✓ Εκπαιδευτικός; (μμμ...)

Ω! Το βρήκα. Θα γράψω εκπαιδευτικός. Απλώς δεν το έχω συνηθίσει. Βασικά, ούτε νιώθω ότι είμαι, αλλά τέλος πάντων. 

Δηλαδή, δεν είμαι πλέον φοιτήτρια; Σωστά. Δεν είμαι! Μετά από 16 χρόνια (12 + 4 του Πανεπιστημίου), δεν ξέρω τι ακριβώς θα κάνω τον προσεχή Σεπτέμβριο, αλλά αυτό ενέχει και μια αίσθηση ελευθερίας, αν το καλοσκεφτεί κανείς. 

 Και τι ορίζει το πέρασμα μεταξύ φοιτητικής ζωής και μη φοιτητικής ζωής; Για τον ορισμό του τι είναι φοιτητική ζωή έχει χυθεί πολύ μελάνι, σκέψη και συλλογισμός. Έχω καταλήξει ότι εξαρτάται πως τη βιώνει κανείς διαφορετικά. Όχι μόνο ανάλογα με τον χαρακτήρα του και τον τόπο (μη σου πω και τη χώρα) που την περνάει, αλλά και το χρόνο που τη βιώνει. Αλλιώς σκέφτεσαι στο πρώτο έτος, αλλιώς στο τρίτο, αλλιώς όταν ανήκεις στη σοφή γερουσία του τμήματός σου. 

Τώρα όμως που το σκέφτομαι, η φοιτητική ζωή, πέρα από την ταμπέλα της, είναι κι αυτή ζωή. Ένα χαρακτηριστικό της ίσως είναι ότι έχεις περισσότερο χρόνο και λιγότερα χρήματα, ενώ στην ενήλικη, γίνεται το αντίθετο. Ο χρόνος όμως μπορεί να γίνει πολύτιμο εφόδιο, αν τον αξιοποιήσεις σωστά. Αν και αυτό δεν είναι εύκολο. Είναι πιο εύκολο να μην κάνεις τίποτα και να είσαι αντιπαραγωγικά σαπισμένος ή να αναλώνεσαι σε καταστάσεις που δεν σε βοηθούν να εξελιχθείς ή να γίνεις θαμώνας του βασιλείου της αναβλητικότητας, μέχρι να το συνειδητοποιήσεις ένα πρωινό και να αρχίσεις τα post-it με τους στόχους. Το ότι αλλιώς τη φαντάζεσαι στο Λύκειο κι αλλιώς είναι τελικά, είναι ένας πρώτος παράγοντας απομυθοποίησης. Ωστόσο, δεν είναι ανασταλτικός για να περάσεις μια πολύ, πολύ δημιουργική και ξεχωριστή περίοδο. Αρκεί να βρεις το νόημα.

Κάποτε σε μια συζήτηση με φίλους, συμφωνήσαμε όλοι ότι πνευματικά ήμασταν πιο ενεργοί στη Γ' Λυκείου, απ' ότι τώρα. Και αυτό γιατί, ενώ το σχολείο είναι ένα κλειστό σύστημα με πρόγραμμα και κανόνες, το Πανεπιστήμιο είναι το αντίθετο και δεν έχουμε μάθει να λειτουργούμε με τόση ελευθερία. Δεν έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε τον χρόνο μας, να λειτουργούμε αυτόνομα. Έχουμε τόσο συνηθίσει στις φροντίδες των φροντιστηρίων, που ξεχάσαμε (ή δεν μάθαμε ποτέ) να φροντίζουμε τους εαυτούς μας και να δημιουργούμε ενδογενή κίνητρα. 

Γι' αυτό, όσο πιο γρήγορα αποφασίσεις πόσο πολύ θέλεις να εξερευνήσεις τις δυνατότητες σου για αυτό-βελτίωση, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχεις να βάλεις στόχους και να το πετύχεις. Τα 4 χρόνια περνάνε πολύ γρήγορα. Το ξέρω ότι η λέξη αυτο-βελτίωση σου θυμίζει κάτι πολύχρωμα βιβλία τίτλων "Γιατί οι άντρες αγαπούν τις γυναίκες που αγαπούν τον εαυτό τους" ή "Γίνε χαρούμενος ΤΩΡΑ", αλλά η ουσία της πρέπει να απασχολεί έναν φοιτητή. 

Πριν δύο χρόνια, είχα γράψει στο παλιό μου blog ένα άρθρο με πράγματα και καταστάσεις που μου είχε διδάξει η φοιτητική μου ζωή στην Αθήνα, έως τότε. Ήμουν ακόμα σε φάση που προσπαθούσα να προσαρμοστώ στο χάος των αποστάσεων. Η φοιτητική ζωή στην Αθήνα για κάποιον που μένει πρώτη φορά χωρίς τους γονείς του είναι ένα κεφάλαιο δύσκολο, βέβαια. Γιατί άλλο ο Αθηναίος φοιτητής που εξακολουθεί να μένει με τους γονείς του, κι άλλο αυτός που αναλαμβάνει την ευθύνη ενός σπιτιού και του εαυτού του μαζί. 

Αλλά, if you make it here, you can make it anywhere. ("♫♫Τhat's what they saaaaaay♫♫")

Η Αθήνα έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά ως πόλη.  Απαιτεί περισσότερο ψάξιμο σε όλα της και, επειδή κινείται πολύ γρήγορα, δεν θα κάτσει να σε περιμένει. Αν η Θεσσαλονίκη είναι ελληνικός καφές στη χόβολη, η Αθήνα είναι εσπρέσο. Εσύ είσαι αυτός που πρέπει να μπει στους ρυθμούς της. Μπορεί να σου δώσει πολλά, αρκεί να ξέρεις που να πας και τι ακριβώς θέλεις. Και για να δεις τι ακριβώς θέλεις, πρέπει να ψάξεις λίγο μέσα σου ή στους γύρω σου ή στο Αθηνόραμα, τέλος πάντων. Το ψάξιμο είναι πάντα αναγκαίο.

Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα να κάνεις, αν δεν βαριέσαι! Να ξεκινήσεις ή να ανακαλύψεις ένα ενδιαφέρον που είχες βάλει στο μάτι καιρό. Να μάθεις μια καινούργια γλώσσα. Να ταξιδέψεις και να εκμεταλλευτείς τις ευκαιρίες που σου παρέχονται δωρεάν. Πολλοί φοιτητές φτάνουν 4ο έτος και δεν ξέρουν τίποτα για τις παροχές που τους προσφέρει το πανεπιστήμιο (ξένες γλώσσες, γυμναστήριο, αναγνωστήρια). Θα μου πεις, γιατί δεν τις διαφημίζει καλύτερα το Πανεπιστήμιο; Γιατί να μην έχουμε κι εμείς clubs και κοιτώνες και να μας μοιράζουν βραχιολάκια καλωσορίσματος την ημέρα των εγγραφών; (Αυτά είναι οι παρανοήσεις που μας δημιουργούν τα μουβιζ..) Μπορεί να μην έχουμε βραχιολάκια, αλλά έχουμε πολλές σημαντικές παροχές δωρεάν ή με μικρό κόστος. Θα έλεγα στον πρωτοετή εαυτό μου να τα ψάξει καλύτερα όλα τα παραπάνω.

Η (φοιτητική) ζωή μου έδωσε ανεξαρτησία, αλλά με το φορτίο της υπευθυνότητας. Έβαλε στη ζωή μου πολύ σημαντικά, ενδιαφέροντα, ξεχωριστά άτομα και ξεκαθάρισε ό,τι παλιό και φθαρμένο υπήρχε. Μου έμαθε τη συγκατοίκηση και το πόσο τέλεια μπορεί να γίνει όταν βρεις τον σωστό άνθρωπο να συμφωνείτε τόσο πολύ σε όλα, παρόλο που άκουγα ότι η συγκατοίκηση με κοπέλα καταλήγει σε ουρλιαχτά και αμοιβαία εκσφενδόνιση καλλυντικών και λοιπών οικιακών συσκευών στους τοίχους. Μου έμαθε το blogging, τη φωτογραφία, το καλό σινεμά και την καλή μουσική, την απόλαυση του ταξιδιού, το διάβασμα σε αναγνωστήριο, τη μαγειρική. Την ευχαρίστηση στην ενασχόληση με αυτό που σου αρέσει και την Αθήνα με τα χίλια πρόσωπα. Φεύγοντας η φοιτητική ζωή δεν σε αφήνει ποτέ έτσι. 

Ό,τι έκανες, μα και ότι δεν έκανες, θα είναι μαζί σου.  Σίγουρα είσαι πιο δυνατός, πιο ώριμος, πιο συνειδητοποιημένος και με περισσότερα λάθη στην πλάτη για να αποφύγεις στο μέλλον. Ακόμα κι αν έχεις φτάσει 4ο έτος και ξύπνησες πριν λίγο. (Είναι 4:43 μμ τώρα, καλημέρα) 

Το καλό είναι ότι τελειώνοντας η φοιτητική ζωή σε βγάζει από το τελευταίο καλούπι. Στο Λύκειο θα είσαι έτσι, στο Πανεπιστήμιο είσαι έτσι. Μετά .. τι; Λοιπόν, το "τι" αυτό μπορείς πλέον να το ορίσεις εσύ. Αγχωτικό; Όχι, αν το δεις μακροσκοπικά. Απλώς είναι η πρώτη φορά που δεν υπάρχει κάποιο σύστημα να σου πει τι θα κάνεις, δεν υπάρχει μια πεπατημένη. Εσύ ορίζεις που θα πατήσεις και τι θα κάνεις. Εσύ ορίζεις τι θα γράψεις στο τετραγωνάκι της ταυτότητάς σου, εσύ θα το διαμορφώσεις. 

Λογικά, αν είσαι σ' αυτή τη μεταιχμιακή φάση, δεν θα ξέρεις τι να κάνεις. Μα, κανένας δεν ξέρει ακριβώς τι θα κάνει. Και ως φοιτητές, πάλι αναρωτιόμασταν ποιο ήταν το σωστό. 

Και δεν πειράζει.

It's fine.

Κάποιος (σοφότατος) είπε ότι, όταν τελειώνει μια πρόταση στη ζωή μας με τελεία, η επόμενη  ξεκινάει με κεφαλαίο γράμμα. 

Και έτσι δεν πρέπει; 

http://edwkiekei.blogspot.gr/2013/08/t_17.html

Ο Ιπποτισμός στον Δον Κιχώτη

Ένα πολύ ωραίο κείμενο που διάβασα και με έκανε να ταυτιστώ με τόν ήρωα μας…

Ο Δον Κιχώτης, ένα έργο κλασσικό, άρχισε να γράφεται μέσα στην φυλακή από ένα ήρωα του πολέμου, τον Μ. Θερβάντες, στα τέλη του 16ου αιώνα. Εκείνη την εποχή που οι αξίες ήταν κρυμμένες από το πρόσωπο της Ευρώπης, γράφτηκε αυτό το έργο-μνημείο. Ένα μνημείο αθάνατο, ιστορικό ντοκουμέντο για τον  ιπποτισμό της εποχής του.

Ποιος κρύβεται πίσω από την τραγελαφική φυσιογνωμία του Δον Κιχώτη; Πίσω από τις μάσκες των αλληγοριών; Ο ήρωας μας είναι ένας ονειροπόλος μεσήλικας ευγενής ενός χωριού της Μάντσας, στην Ισπανία. Παρασυρμένος από τις ιδέες που πρεσβεύουν τα ιπποτικά διηγήματα που διαβάζει και δίνει την περιουσία του για να τ΄ αποκτήσει, παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει την ανιαρή ζωή του και να γίνει ένας περιπλανώμενος ιππότης. Όπως και τα πρότυπα του, οι ιππότες των περασμένων γενεών. Όπως οι ηλιακοί ήρωες των παγκόσμιων μύθων. Αποφασίζει να μπει στην υπηρεσία της ανθρωπότητας για την υπεράσπιση των αδυνάτων.

Ο Δον Κιχώτης, όπως κάθε ήρωας ακούει το κάλεσμα και αναλαμβάνει το καθήκον προς τους συνανθρώπους του που είναι βυθισμένοι στα δίχτυα της ύλης. Τον καλεί ο Εσωτερικός του εαυτός. Το αθάνατο στοιχείο μέσα του. Ο δρόμος εμφανίζεται μπροστά του. Κακοτράχαλος ανήφορος. Με συναίσθηση του χρέους του, αψηφά το νου. Είναι έτοιμος να ριχτεί στο αόρατο, το Μυστήριο.
Ξεθάβει τη στολή κάποιου προπάππου του από μια γωνιά της αποθήκης που ήταν πεταμένη. Τη γυαλίζει και την επισκευάζει. Παίρνει ασπίδα, για δόρυ ένα στύλο από το κοτέτσι και σπαθί. Μαζεύει το άλογο του από τους αγρούς, κοκαλιάρικο και τεμπέλικο. Του δίνει όνομα μεγαλοπρεπές, αλλάζει και το δικό του. Αυτός θα γίνει ένας ιδανικός ιππότης. Ο πιο ένδοξος και φημισμένος που υπήρξε ποτέ.

Παίρνει την απόφαση. Έχει διαλέξει το δρόμο. Θυσιάζει το υλικό και πρόσκαιρο για κάτι το πνευματικό και αιώνιο. Ξεφεύγει από τη μάζα, δεν αποδέχεται το ρόλο του σαν χειραγωγούμενου άβουλου όντος και μετατρέπεται σε ηθοποιό (ο ποιών τα ήθη), σε ιππότη για αποστολές και έργα θεμελιωδώς ηθικά, μεγάλα και ευγενή. Φέρνει στο φως τις δυσκολίες και τα προβλήματα, αναζητώντας την περιπέτεια, ώστε αφού τα λύσει να απελευθερώσει την ενέργεια της γνώσης που κρύβουν μέσα τους. Τα όπλα του πολεμιστή είναι οι αρετές, ξεχασμένες και παραγκωνισμένες από την μικροαστική ζωή. Το άλογο συμβολίζει την προσωπικότητα, αφημένη και μαλθακή. Η ανάγκη του πολέμου κάνει την μορφή να αλλάξει για να δεχτεί το αθάνατο πνεύμα.

Το μόνο που έμενε για να ξεκινήσει ήταν να βρει μια αγαπημένη για να της αφιερώνει τις νίκες του. Και αυτή δεν είναι άλλη από την Δουλτσινέα, μια άσχημη χωριατοπούλα, που στα μάτια της καρδιάς του ήταν η βασίλισσα του. Η ομορφιά της προξενεί τον μεγάλο του έρωτα. Σε αυτήν θα αφιερώνει τις νίκες του, σε αυτήν θα στείλει όλους τους ιππότες που θα νικήσει για να την προσκυνήσουν. Η Ντάμα είναι το σύμβολο της αθάνατης Ψυχής του Ιππότη. Ποτέ δεν ξεχνά το χρέος του απέναντι της. Σε εκείνη απευθύνεται πριν τη μάχη για να πάρει δυνάμεις. Η δόξα του είναι δική της.

Δεν έβλεπε τη στιγμή που θα χριόταν ιππότης. Και στο πρώτο χάνι που βρίσκει στο δρόμο του, κάστρο στα δικά του μάτια, καλεί τον χανιάτορα, βασιλιά, να του δώσει επίσημα το χρίσμα. Βιαζόταν πολύ να το κάνει, γιατί ο κόσμος ζημιωνόταν από την άργητα του.
Η πορεία του Δον Κιχώτη είναι η πορεία του ανθρώπου για την ανάκτηση της Ψυχής του. Ο δρόμος, όπως στον μύθο, είναι γεμάτος γίγαντες, δαίμονες, δράκους και πονηρούς ανθρώπους που λεηλατούν τη χώρα. Στα μάτια του ήρωα μας είναι έτσι. Στα μάτια των πολλών που ακολουθούν την εύκολη οδό, ο Κιχώτης είναι ένας αλλοπαρμένος και ονειροβάτης.

Μετά τη χρίση του, ο Ιππότης φεύγει ανυπόμονος απότο χάνι με σκοπό να επιβάλλει το Δίκαιο. Όχι πολύ μακριά, βρήκε στο δρόμο του την πρώτη αδικία. Ένας κακός αφέντης μαστίγωνε τον δούλο του. ΄΄Κακότροπε ιππότη, άπρεπο είναι να χτυπάς ένα ανυπεράσπιστο΄΄,  του λέει. Είναι μεγάλη αδικία να χτυπάς ένα ανυπεράσπιστο. Είναι ένδειξη δειλίας και αδυναμίας. Ένας Ιππότης ποτέ δεν ξεχνά αυτόν τον κανόνα, γιατί είναι βαπτισμένος στα ιερά νερά της δικαιοσύνης και της ανδρείας. Και έτσι, με την ευφράδεια και την αποφασιστικότητα του, ο Δον Κιχώτης σώζει τον άτυχο υπηρέτη από τα χέρια του αφέντη του, έστω και για λίγο.

Στη συνέχεια βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, όπου πρέπει να επιλέξει το δρόμο που θα πάρει. Σαν άλλος Ηρακλής ανάμεσα στην Αρετή και την Κακία. Η διάκριση είναι μια σημαντική αρετή για τον Ιππότη. Να ξέρει να επιλέγει το σωστό την κατάλληλη στιγμή.

Επιστρέφει λοιπόν στο σημείο εκκίνησης, το χωριό του, για να πάρει εφόδια και να βρει ιπποκόμο, όπως κάθε Ιππότης. Και βρίσκει τον Σάντσο, φιλήσυχο οικογενειάρχη, άνθρωπο χωρίς βούληση, φοβητσιάρη αλλά με όνειρα για λάφυρα και κατακτήσεις. Και εδώ συναντάμε την σχέση Ιππότη-ασπιδοφόρου, όπως είναι στην Ιλιάδα και σε κάθε Ιπποτικό τάγμα. Ο Ιππότης είναι ο καλύτερος πολεμιστής, ο πιο ανδρείος, που εμψυχώνει και καθοδηγεί. Ο ασπιδοφόρος αντιστοιχεί στον ψυχισμό του ήρωα, στις κατώτερες επιθυμίες και τα χαμηλά κίνητρα.

Ακολουθεί η περιπέτεια του Κιχώτη με τον Σάντσο στους ανεμόμυλους. Νομίζοντας τους για γίγαντες, ο Κιχώτης όρμησε για να τους κατατροπώσει, αφού ζήτησε από την Ντάμα του να τον βοηθήσει. Όμως ο μύλος με μια στροφή τον σήκωσε στον αέρα και τον έριξε στο έδαφος, κατατσακισμένο. Ο Σάντσο ανησύχησε για τον Ιππότη του, όμως ο Κιχώτης δεν παραπονέθηκε, αφού αυτό δεν άρμοζε στην ιπποτική φύση του. Ο αληθινός Ιππότης αντέχει σαν το ατσάλι.
Ο δρόμος του Ιππότη είναι ένας δρόμος βούλησης και αποφασιστικότητας. Η σκέψη μπαίνει στην άκρη και αντικαθίσταται με την φρόνηση. Χρειάζεται τόλμη, αντοχή στις κακουχίες και τους χλευασμούς, σκληρότητα, σταθερότητα αλλά και ετοιμότητα και ευελιξία.

Αλλά και ο ασπιδοφόρος αναπτύσσει θετικά χαρακτηριστικά μέσα από την υπηρεσία του στον Ιππότη. Αυτά είναι η φιλία, η συντροφικότητα, η αυτοθυσία, η αγάπη.
Η πορεία συνεχίζεται, ο κύκλος καμπυλώνει. Νέες δοκιμασίες βρίσκονται στον δρόμο των φίλων μας. Το σπαθί βγαίνει από τη θήκη. Το ακόντιο εκτοξεύεται. Η ασπίδα προστατεύει. Η βούληση ατσαλώνει κι΄ άλλο.

Όσο και να προσπαθούν να το κάνει να αλλάξει μυαλά οι ΄΄καθώς πρέπει΄΄ άνθρωποι του χωριού τόσο αυτός εφευρίσκει ιδέες να τους ξεφεύγει και να επιτελεί το καθήκον του. Αγέρωχος, ονειροπόλος, επιβεβαιωμένος μπροστά στα πειράγματα των αδαών και των χυδαίων. Βαδίζει το δρόμο προς τα αστέρια, λαμπρό παράδειγμα Βούλησης για την ανθρωπότητα.

Ο ήρωας είναι εκείνος που δίνοντας την μάχη με το σκότος βγαίνει πάντα ο τελικός νικητής, προάγγελος μιας νέας τάξης πραγμάτων που ακολουθεί κάθε Μεσαίωνα. Νικά τις δυνάμεις του χάους που τον δοκίμασαν και καταλύει το υπάρχον φθαρμένο και παρεικμασμένο σύστημα. Οργανώνει το χάος, κοσμοποιεί και θεσμοποιεί το νέο Νόμο και τη νέα τάξη πραγμάτων.

Η αγάπη του Δον Κιχώτη για την Ντάμα του και η αποφασιστικότητα του στον πόλεμο της ύλης με το πνεύμα, ας δώσει το στίγμα στον σύγχρονο τεχνοκράτη άνθρωπο, για τον δρόμο που έχει να βαδίσει στη σκάλα της εξέλιξης.

Πηγή

Όσο κρατά τούτη η ανάρτηση…

Να σας δροσίσω λιγάκι;

Ανοίξτε τα μάθια τση ψυχής, πιάστε με από το χέρι κι ελάτε ν’ακούσουμε μαζί αυτό εδώ το υπέροχο κομμάτι… έστω για όσο κρατά τούτη η ανάρτηση!

Τα βροχερά πρωινά μου στην κεντρική βιβλιοθήκη της πόλης. Λίγα βήματα από το πανεπιστήμιο…

Η ημέρα περνά με συναντήσεις, συνεντεύξεις, έρευνα και μπόλικο διάβασμα.

Χωρίς ομπρέλα.

Με την βροχή να μαστιγώνει το πρόσωπό μου.

Και μετά ζεστά ροφήματα στα στενά σοκάκια της πόλης κατά την διάρκεια του διαλείμματος.   

Και τα βράδια, όταν οι περισσότεροι ψάχνουν κάποια ανοιχτή pub, εγώ πάλι εκεί…

Να μυρίζω, να αγγίζω, να καταβροχθίζω!

Αυτή η περίοδος, λίγο μετά την εξεταστική, από τις αγαπημένες μου.

Χρόνος -συνήθως- για βόλτες στα σοκάκια της πόλης.

Κι αυτά που ανακαλύπτεις άλλοτε σε χαλαρώνουν…

Κι άλλοτε σε γεμίζουν με νοσταλγία.

Όπως χθες… που βρισκόμουν με παρέα στο Post Office.

Και τελικά, το όνομα του μαγαζιού δεν ήταν τυχαίο…

Προοικονομία!

             Ήσυχο μέρος για βραδιές με αγαπημένους φίλους και νοερές αγκαλιές.

Δίπλα στα ξύλα που καίγονταν στο τζάκι, ένα γραμματοκιβώτιο όπου ρίχνεις τα γράμματά σου και τα στέλνει το μαγαζί με δικά του έξοδα!

Γράμματα, φιλίες εξ’αποστάσεως και μπόλικα αγαπόνια στον αέρα…

Σας σκεφτόμουν και το ξέρετε!

Και κάπου εκεί, από το πουθενά, Ήλιος ζεστός σε καψαλίζει…

Και τι Ήλιος; Από τα βόρεια! Από την λίμνη με τα βοτσαλάκια…

Μα είναι δυνατόν, αναρωτιέμαι, διαβάζοντας σας μέσω κινητού;

Είναι και παραείναι!

Η φιλία είναι ένα λουλούδι που ανθίζει, όπως είπε και το Αριστάκι.

Και το ποδηλατάκι, αφού βασανιστήκαμε να το βρούμε, ταξίδεψε από εδώ έως την άλλη άκρη της γης, πίσω στην Πατρίδα, έβαλε τα πράσινα τα γιορτινά του, αγαπήθηκε και φωτογραφήθηκε για τα μάτια μας και μόνο όσο κανένα άλλο ποδηλατάκι…

Θα συντροφεύει τώρα τον πρωινό καφέ και τα δεκάδες -νοερά και μη- ταξίδια που έχουμε ακόμη μπροστά μας… μαζί!

Κι εκείνα τα βοτσαλάκια, όσο πάνε και πληθαίνουν…

Ξέρετε εσείς.. Σοφάκι, Μαράκι, Φλώρα, Πέτρα, Σμαραγδένια.

Μου αρέσει να σας δροσίζω όσο εσείς με ζεσταίνετε…

Απίθανο πράγμα η ομοιόσταση, ε;

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΕΙΠΑ;

(Η αλίευσις έγινε μέσω του διαδικτύου. Δεν πρόλαβα να αναρτήσω τις δικές μου..)

agrimio.wordpress.com

Της Νύχτας τα “γιατί”…

Μερικές φορές την Νύχτα συνοδεύουν κάποιες σκέψεις και μαζί με τις σκέψεις καταφέρνουν και τρυπώνουν ορισμένα “γιατί”. “Γιατί” που όχι απαραίτητα μπορείς να απαντήσεις, μα αυτό ποτέ δεν τα σταμάτησε και το ξέρεις. “Γιατί” που προέρχονται από ανησυχία, από απόγνωση, από ζήλια ή από ειλικρινή απορία, μα όπως και να ‘χει έστω και για λίγο σε βασανίζουν.

Είναι που τις νύχτες το σκοτάδι καταφέρνει και απλώνεται και την στιγμή που σκεπάζει και την τελευταία κουκκίδα της γης που πρέπει να καλύψει, η πλάση όλη ηρεμεί, αποδυναμώνεται και ξεκουράζεται για να μαζέψει δυνάμεις για το αύριο που θα ‘ρθει. Τότε τρυπώνουν τα “γιατί”, για να χορέψουν λίγο κάτω απ’ το φως του φεγγαριού πάνω στα πλακάκια της ψυχής σου.

Ξέρεις, κάποιες φορές θέλω να ρωτήσω τον κόσμο ένα “γιατί”, μα με φοβίζει το “επειδή” του…

Φτάνει όμως για απόψε. Μια μικρή υπόκλιση στην Νύχτα, μια τελευταία ματιά στα αστέρια και πάω να ηρεμήσω και εγώ!

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΟΣΜΕ

ΠΗΓΗ

Μικρές κρυφές μου σκέψεις

Αν σου έκαναν την ερώτηση: «και τελικά τι έχει σημασία να έχεις καταφέρει πριν πέσεις για ύπνο το βράδυ;» εσύ τι θα επέλεγες να απαντήσεις;

Εγώ  στο τέλος της ημέρας θέλω απλά να νιώθω καλά με τον εαυτό μου.

Θέλω να ξέρω πως ότι έκανα, είπα και σκέφτηκα, ξεπήδησε απ’ την καρδιά μου. Αν μπορώ με σιγουριά να το ξέρω αυτό, πως σε κάθε στιγμή ήμουν ειλικρινής απέναντι σε εμένα, στα θέλω, στις σκέψεις, τα συναισθήματα μου, ακόμα και στα πρέπει μου, το αν ότι είπα και έκανα, ήταν σωστό ή λάθος δεν έχει μεγάλη σημασία. Και τα σωστά και τα λάθη για εμάς τους ανθρώπους είναι.

Θέλω όμως την στιγμή που θα ξαπλώσω στο μαξιλάρι μου να νιώσω εντάξει, να μην χρειαστεί να μετανιώσω για όσα επέλεξα να αισθανθώ , να σκεφτώ, να πω, να απορρίψω, να δεχτώ, να κάνω. Είναι άσχημο να μετανιώνεις για τις επιλογές σου. Η ζωή άλλωστε, είναι όλα εκείνα τα μονοπάτια που επιλέγεις να περπατήσεις και το καθένα έχει να δώσει κάτι διαφορετικό, δεν πρέπει να παραπονιόμαστε που δεν περπατάμε σε κάποιο άλλο, πρέπει να απολαμβάνουμε όσα έχει να μας προσφέρει αυτό στο οποίο βαδίζουμε!

Να περνάτε όμορφα ότι και αν κάνετε, όπου και με όποιον και αν βρίσκεστε και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε και να απολαμβάνετε το καλοκαίρι σας.

ΠΗΓΗ

Κανένα “υλικό” δεν αντιστέκεται στο μεγαλείο της ψυχής.

Η εικόνα είναι απ’ το desktopnexus.com

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φορά για πολύ καιρό ένα πρόσωπο για τον εαυτό του και ένα διαφορετικό για τον πολύ κόσμο, χωρίς να μπερδευτεί τελικά για το ποιο από τα δυο είναι το αληθινό. -Nathaniel Hawthorne

Είναι κάποιες καταστάσεις στις οποίες αδυνατώ να καταλάβω το πώς και το γιατί, συμβαίνουν. Καταστάσεις που βρίθουν αχαριστίας και υποκρισίας. Φαντάζομαι πως η ύπαρξη και των δύο είναι τόσο παλιά όσο και η ύπαρξη της αγάπης, του φόβου κ.τ.λ. Όλοι έχουμε έρθει ή θα έρθουμε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους καταστάσεις,  κάθε κοινωνικός περίγυρος καλώς ή κακώς τις έχει. Απλά κάποιοι άνθρωποι τις χειρίζονται καλύτερα από εμένα.

Προσωπικά, νιώθω πως ποτέ δεν θα μάθω να ανταπεξέρχομαι απέναντι σε τέτοιου είδους περιστάσεις.  Με πληγώνουν πολύ οι διπρόσωπες συμπεριφορές, πληγώνομαι από υποκριτικές πράξεις. Ίσως να φταίει η λογική μου, ο χαρακτήρας μου, μα για εμένα θα φαντάζουν πάντα αδιανόητα αυτά τα παρασκηνιακά παιχνίδια.

Συχνά οι συμπεριφορές δεν ταιριάζουν με τα συναισθήματα. Συχνά τα λόγια δεν ταιριάζουν με τις πράξεις. Συχνά οι υποκριτές δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας, αφήνοντας σε να απορείς τι είναι πιο τραγικό: το πόσο περίτεχνα (θαρρούν) πως κοροϊδεύουν εσένα ή το πόσο αριστοτεχνικά κοροϊδεύουν τον εαυτό τους;

Για μένα η υποκρισία ξεκινά απ’ την σχέση που έχει κανείς με τον εαυτό του. Αν δηλαδή, αγαπά και αποδέχεται τα στοιχεία που συνθέτουν τόσο τον χαρακτήρα όσο και την εμφάνιση του, αν έχει απωθημένα, κόμπλεξ κ.τ.λ. Αν η σχέση με τον εαυτό δεν είναι καλή, όσο καλά και αν μπορεί να κρύψει τις προθέσεις και τις σκέψεις του, θα έρθει η στιγμή που θα φανεί η αλήθεια.

Θα έρθει η στιγμή που οι μάσκες θα πέσουν και θα αναγκαστεί να έρθει αντιμέτωπος με το πραγματικό του πρόσωπο και τις συνέπειες της συμπεριφοράς του, οι οποίες μπορεί να αφορούν κοινωνικό αποκλεισμό, αποξένωση ή απλώς συνειδητοποίηση των ενεργειών του με επακόλουθο την προσωπική απομόνωση απ’ την όποια κοινωνική ομάδα.

Σήμερα δυστυχώς οι υποκριτές έχουν πληθύνει. Κάθε κοινωνικός περίγυρος έχει τουλάχιστον ένα. Ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Maurice Donnay είχε υποστηρίξει πως: “Δεν είναι δυνατή η ύπαρξη μιας κοινωνίας, αν δεν είναι θεμελιωμένη στην υποκρισία”. Φαντάζομαι ότι στηρίζει την άποψη του στο γεγονός ότι λίγο πολύ, όλοι είμαστε αναγκασμένοι να δρούμε μέσα σε κάποια πρότυπα συμπεριφοράς που εξασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή. Μα είμαι πολύ σίγουρη πως μια κοινωνία που στηρίζει τα πρότυπα της στην υποκρισία δεν έχει ελπίδες εξέλιξης.

Ας αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας, ας αποδεχτούμε τους γύρω μας και ύστερα οι μάσκες θα σπάσουν από μόνες τους. Κανένα “υλικό” δεν αντιστέκεται στο μεγαλείο της ψυχής.

Να είστε καλά και να περνάτε όμορφα ότι και αν κάνετε, όπου και με όποιον και αν βρεθείτε..

Πηγή: Το αρχικό κείμενο με κάποιες τροποποιήσεις δημοσιεύτηκε στην σελίδα : “Οι Κρυφές μου Σκέψεις” στις 12-6-2013

Ερωτικά sms

Όταν ο θεός έφτιαχνε τους αγγέλους έκανε έναν τόσο όμορφο καλό και γλυκό που τον ζήλεψε γι’ αυτό τον πήρε με μανία και τον πέταξε στη γη …

SMS για κινητά

  SMS Για Κινητά

Personne ne peut, pendant très longtemps,Se montrer un visage à lui-même et en présenter un autre au reste du monde,Sans finir par s'y perdre et se demander lequel des deux

┌ _Aimer, ce n'est pas emprunter des routes______toutes tracées et balisées._C'est avancer en funambule au dessus de_précipices et savoir qu'il y a quelqu'un au_bout qui dit d'une voix douce et calme :_Avance, Continue d'avancer, n'aie pas_______Peur, tu vas y Arriver. ...

...Σοφά Λόγια...

Το κλειδί στις σχέσεις είναι απλό. Αν στραβώσει έστω και μία φορά.... ΔΕΝ θα ξανανοίξει την ίδια πόρτα.

Δεν λέω ότι δεν πιστεύω στις δεύτερες ευκαιρίες. Απλά λέω ότι δεν πιστεύω ότι ΟΛΟΙ τις αξίζουν!

Μην θεωρείται κανέναν ως "δεδομένο". Όσο κι αν σας αγαπά, κάποια στιγμή κουράζεται.

Κανένας δεν είναι τέλεις.............μέχρι να τον ερωτευτείς!! 

Οι λάθος άνθρωποι είναι απαραίτητοι, για... να μας οδηγήσουν στους σωστούς.

Don't go around saying the world owens you a living. The world owens you nothing! It was here first.

Η απόσταση, είναι απλά ένα τεστ. Για να δεις πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει η αγάπη.

Όταν είσαι ερωτευμένος, φαίνεται στα μάτια σου. Όταν όμως αγαπάς, φαίνεται στις αντοχές σου.

Οι φίλοι μας, μας γνωρίζουν στις καλές μέρες μας. Στις κακές, εμείς γνωρίζουμε τους φίλους μας.

Η σιωπή μιας γυναίκας είναι το πιο δυνατό της κλάμα. Ξέρεις ότι έχει πραγματικά πληγωθεί, όταν αρχίζει να σε ΑΓΝΟΕΙ.

Όταν έχεις αγάπη, έχεις τα πάντα!

Love is not blind but it doesn't need to see..

Η γλώσσα της καρδιάς δεν έχει ανάγκη από λέξεις, είναι γραμμένη στα μάτια.

Το να αγαπάς είναι να παίρνεις μία γεύση από τον παράδεισο.

Και τελικά Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που πρέπει να διαλέξεις το δρόμο που θα τραβήξεις και αυτή σου η επιλογή θα καθορίσει ολόκληρη την ζωή σου. Και σχεδόν πάντα αυτή η στιγμή έρχεται όταν δεν είσαι καν σε θέση να επιλέξεις τι ρούχα θα βάλεις στο πάρτι της κολλητής σου τη Παρασκευή.

Μην αφήνεις πότε σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο μέσα από τα δάχτυλα σου. Ζήσε... Κατάλαβες; ... Ζήσε! Μην βάζεις το σήμερα ενέχυρο σ' αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένοι αύριο! Το σήμερα είναι δικό σου φίλε. Αγάπησε το!

Φτιάχνεις όμορφο μέλλον αν ζεις όμορφο σήμερα. Γιατί το σήμερα γίνετε δυνατό παρελθόν που επιστρέφει και επηρεάζει το αύριο..

When life gives you a bad romance, show everyone your poker face, buy a new telephone, call Alejandro.. and guys... JUST DANCE!<3 font="font">

Η ζωή αλλάζει, αλλά δεν χάνεται! Η ελπίδα σβήνει, αλλά ΠΟΤΕ δεν πεθαίνει! Η αλήθεια καλύπτεται, αλλά και πάλι λάμπει!

Ο έρωτας είναι σαν το survivor! Μερικές φορές δεν κερδίζει ο καλύτερος αλλά αυτός που μπορεί και ξέρει να επιμένει και δεν το βάζει κάτω όταν όλοι οι άλλοι έχουν φύγει από το απ'το νησί.. 

Όταν είσαι μόνη μην κλάψεις. Σκέψου πως και το φεγγάρι
είναι μόνο του και όμως λάμπει.

Καλύτερα ένα τέλος με πόνο,
παρά ένας πόνος χωρίς τέλος.

Ποτέ μην μετανιώσεις για κάτι που έκανες... Παρά μόνο για κάτι που δεν έχεις κάνει.

Αν το να αγαπάς το να νοιάζεσαι και να φροντίζεις για κάποιον ήταν χρήμα,
εσύ θα ήσουν ο πιο φτωχός άνθρωπος του κόσμου.

Ο πιο αποτυχημένος άντρας είναι αυτός που δεν κατάφερε ποτέ να βρει τον τρόπο να σε κρατήσει δίπλα του...

Δεν πρέπει να χάνεις ούτε μια στιγμή από την ζωή σου, γιατί αν συγκεντρώσεις όλες τις χαμένες σου στιγμές φτιάχνεις μια ολόκληρη ζωή.

Ζήσε την κάθε σου στιγμή σαν να 'ναι η τελευταία...!

Ποτέ μη μισήσεις κάποιον που αγάπησες πολύ,
γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να τον αγαπήσεις περισσότερο!

Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι να ξέρεις πως σ' αγαπούν επειδή είσαι ο εαυτός σου, ή, σωστότερα ότι σ' αγαπούν παρ' όλο που είσαι ο εαυτός σου.

Σε μερικά πράγματα δεν παίζει ρόλο η ηλικία αλλά ο τρόπος σκέψης και η εμπειρία.

Όλοι οι άνθρωποι κάποτε πεθαίνουν.
Λίγοι όμως πραγματικά έζησαν.

Mπορεί  εύκολα να ξεχάσεις αυτόν που σε έκανε να γελάσεις μα ποτέ δεν θα ξεχάσεις αυτόν που σε έκανε να κλάψεις.

Η εκδίκηση πηγάζει, πάντοτε, από την αδυναμία της ψυχής που δεν είναι ικανή να δεχτεί προσβολές!

Ζήσε τη ζωή σου όπως θέλεις, χωρίς να υπολογίζεις τη γνώμη του κόσμου. Ο κόσμος είναι πολύς, η ζωή σου όμως λίγη.

Ο αισιόδοξος πιστεύει πως βρισκόμαστε στον καλύτερο δυνατό κόσμο. Ο απαισιόδοξος φοβάται πως είναι πράγματι έτσι!

Μην κάνεις όνειρα για την ζωή αλλά ζήσε τα όνειρά σου...

Πάντα σκεφτόμουν τι θα έκανα για σένα αν ήσουν δικιά μου.
Το λάθος μου είναι ότι δε σκέφτηκα τι πρέπει να κάνω για να γίνεις δικιά μου.

Αν σου πει κανείς πως δε σ' αγαπά μη στεναχωρηθείς,
σκέψου πως θα ήταν χειρότερο να σ' αφήσει να ελπίζεις.

Είναι λυπηρό να μην αγαπηθείς, αλλά είναι πιο λυπηρό να μην είσαι ικανός ν' αγαπήσεις ...;

Κάθε δύση φέρνει μια ανάμνηση.
Κάθε ανατολή μια ελπίδα.
Ανάμεσα στη δύση και την ανατολή
υπάρχουν ώρες χωρίς ήλιο.
Εύχομαι να μη τις ξαναζήσεις ποτέ.

Το παρελθόν είναι δάσκαλος του παρόντος και οδηγός του μέλλοντος!

Η θάλασσα είναι η αγάπη.
Ο έρωτας το κύμα.
Το sex είναι ο αφρός.

Ο αφρός έχει ελάχιστη ζωή.
Το κύμα λίγο παραπάνω
και η θάλασσα ζει για πάντα.

Πολλοί άνθρωποι λένε "σ' αγαπώ γιατί σε χρειάζομαι." Λίγοι όμως λένε "σε χρειάζομαι γιατί σε αγαπώ"...

Ρώτησα ένα λουλούδι, ένα πουλί και έναν άνθρωπο τι είναι η αγάπη
και το λουλούδι άνθισε, το πουλί κελάηδησε και ο άνθρωπος δάκρυσε.

Μη με ρωτήσεις πόσο πολύ σ' αγαπώ, γιατί κανείς δε μπορεί να μετρήσει ως το ΑΠΕΙΡΟ!

Κύκλος είναι η ζωή
με κέντρο την αγάπη,
διάμετρο τον έρωτα
και εμβαδόν το δάκρυ.

Αυτό που πραγματικά θέλουμε μπορούμε να το κρύβουμε απ' όλους, εκτός από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η γλώσσα της καρδιάς δεν έχει ανάγκη από λέξεις για να εκφραστεί.
Είναι γραμμένη στα μάτια.

Αν κάποτε σου χαρίσουν τσουκνίδα, χάρισε τους τριαντάφυλλο και θα δεις ότι αυτοί θα πονέσουν πιο πολύ!

Μη θυμώνεις ποτέ, μη κλαις για ασήμαντα πράγματα γιατί η ζωή είναι σύντομη και προσπάθησε να τη χαρείς όσο μπορείς όσο έχεις ακόμα καιρό και μη ξεχνάς ότι και τα πιο ασήμαντα πράγματα μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο.

Η πιο πικρή απογοήτευση που νιώθεις είναι, όταν προσφέρεις καλοσύνη και σου την ανταποδίδουν με την αδικία.

Μιλήσαμε για αστέρια, μας είπαν ρομαντικούς
μιλήσαμε για νόμους, μας είπαν αλήτες
μιλήσαμε για χρήματα, μας είπαν ανθρώπους.

Αν οι άνθρωποι ήξεραν τι θα πει μοναξιά... δεν θα έλεγαν ποτέ και σε κανέναν... Αντίο!

Αν ποτέ μπορέσεις και σταθείς στη στάχτη των ονείρων σου, χωρίς να ανοίξεις καμιά πληγή στην καρδιά σου, τότε μόνο μπορείς να πεις ζωή σε νίκησα... Είσαι τέλειος!!

Αν νομίζεις ότι ο χρόνος περνάει, κάνεις λάθος. Ο χρόνος στέκεται, εμείς περνάμε...

Κανένας άντρας και καμία γυναίκα δεν αξίζει τα δάκρυα σου. Ο μόνος που τα αξίζει δεν θα σε κάνει ποτέ να κλάψεις...

Δεν υπάρχει ευτυχισμένη ζωή, μόνο ευτυχισμένες στιγμές.

Μερικές φορές το μόνο πράγμα,
απ' το οποίο μπορείς να κρατηθείς,
πρέπει να το αφήσεις να φύγει...

Στον άνθρωπο ξεχωρίζουν δυο πράγματα: η ομορφιά και ο χαρακτήρας.
Είδα το πρώτο και σ' αγάπησα, είδα το δεύτερο και σε μίσησα.

Χωρίς την θλίψη δεν μπορούμε να νιώσουμε την χαρά, και χωρίς το σκοτάδι δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την λάμψη της καινούριας μέρας...

Όταν επιθυμείς κάτι πραγματικά όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει δικό σου!!!

Ο καθένας έχει τρεις χαρακτήρες, αυτόν που δείχνει, αυτόν που έχει, και αυτόν που νομίζει ότι έχει!!!

Το όνειρο του σήμερα είναι η πραγματικότητα του αύριο. Κι όμως, έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε ...

Όλη η ζωή είναι μπροστά μου αλλά εγώ εξακολουθώ να κοιτάω πίσω.

Μάθε να ελπίζεις, γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Μάθε να κάνεις όνειρα στ' αστέρια.
Μάθε να γεύεσαι κάθε στιγμή κι ας ξέρεις ότι περνά και χάνεται στο χρόνο.
Μάθε να ζεις απλά στο δικό σου κόσμο.
Μάθε ν' αγαπάς τον εαυτό σου και μετά τους άλλους
και ανάμεσά τους ξεχώρισε μια θέση γι' αυτόν, τον παντοτινό έρωτά σου!

Όταν για όλο τον κόσμο θα είσαι κάποιος,
τότε για κάποιον θα είσαι όλος ο κόσμος!

Η ευτυχία δεν είναι κάτι που ζεις, είναι κάτι που θυμάσαι.

Να ζεις το παρόν, να ονειρεύεσαι το μέλλον και να μαθαίνεις από το παρελθόν.

Ποτέ μην λυπηθείς για κάτι που έφυγε.
Πες μόνο ευχαριστώ που το έζησες!

Μην ακολουθείς το μονοπάτι. Πήγαινε εκεί που δεν υπάρχει μονοπάτι και άφησε τα ίχνη σου.

Να με θυμάσαι όταν γελάς, μα μη γελάς όταν με θυμάσαι.

Όταν τα όνειρα σου δεν χωράνε πουθενά πέφτουν στα μάτια και γίνονται δάκρυα, είσαι το όνειρο της ζωής μου όσο ζωή δίνεις στο όνειρο μου.

Στην παρέα ξεκινήσαμε ένα αστείο. Είπαμε να δώσουμε το 1ο βραβείο σ' όποιον θα'λεγε το καλύτερο ψέμα. Άλλος είπε πως είδε το Θεό, άλλος πως πέταξε με πλοίο.
Εσύ με κοίταξες κατάματα και μου 'πες "σ'αγαπώ".
Η παρέα σου έδωσε το 1ο βραβείο!

Για να δεις τον κόσμο σε κόκκο άμμου και τον παράδεισο σε αγριολούλουδο, κράτα το άπειρο στη χούφτα σου και την αιωνιότητα σε μια ώρα.

Επιτυχημένος άντρας είναι εκείνος που κερδίζει περισσότερα από όσα ξοδεύει η γυναίκα του. Επιτυχημένη γυναίκα είναι εκείνη που παντρεύτηκε τέτοιον άντρα.

Άλλοι λένε πως ο έρωτας είναι ένα μαχαίρι που πληγώνει αλλά αφήνει σημάδι. Ξεχνούν όμως πως τα μαχαίρια καμιά φορά σκοτώνουν.

Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τη μάσκα του "καλού παιδιού", που νομίζουν όλοι, ότι είναι κάποιος άνθρωπος.
Γιατί στο τέλος θα απογοητευτείς ανακαλύπτοντας ότι είναι ένας άλλος, που δε θα αναγνωρίζεις και που κρύβεται πίσω από τη μάσκα αυτή μόνο για να σε πληγώσει.

Είναι πολύ σκληρό να βλέπει κανείς ότι απομακρύνεται από μια καρδιά, στην οποία κατείχε άλλοτε την πρώτη θέση.

Τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται στην πλάκα!

Το να αγαπάς δεν είναι τίποτα το να σ' αγαπάνε είναι κάτι.
Το αγαπάς και να σ' αγαπάνε είναι το παν!

Το ψέμα είναι παράπτωμα για ένα παιδί, τέχνη για έναν εραστή, συμπλήρωμα για ένα γεροντοπαλίκαρο και δεύτερη φύση για μια γυναίκα.

Ο καλύτερος τρόπος να κρατάς το λόγο σου είναι να μην τον δίνεις.

Αν ήξερα τι σημαίνει να αγαπάς, τότε σίγουρα δεν θα σε είχα αγαπήσει ποτέ! Όμως τώρα σε αγάπησα και δεν μπορώ να το σταματήσω!

Οι φίλοι είναι σαν τα άστρα, υπάρχουν πολλά και λάμπουν τα περισσότερα, αλλά μόνο ένα ξεχωρίζεις κάθε φορά...

Αν η καρδιά σου είναι από γυαλί,
μην την εμπιστευτείς σε χέρια που τρέμουν.

Ντροπή δεν είναι ν' αγαπάς, αλλά να μην εκτιμάς αυτό που έχεις να σ' αγαπάει...

Όταν τολμάς, χάνεις για λίγο το βήμα σου.
Όταν δεν τολμάς χάνεις για πάντα τον εαυτό σου!

Μην κρίνετε ποτέ τους ανθρώπους από την εξωτερική τους εμφάνιση γιατί το μόνο που θα καταφέρετε είναι να τον πληγώσετε αλλά και να πληγωθείτε εσείς περισσότερο όταν καταλάβετε τι χάσατε!

Κάποτε με είχες ρωτήσει τι θα έκανα αν με πρόδιδες... Τώρα που αυτό έγινε δεν μπορώ να σε μισήσω, μπορώ να σε ξεχάσω... Κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνεις πίσω, ακόμα και αν κάποτε αποτελούσαν τη ζωή σου.

Η ζωή είναι ένα τίποτα, μα τίποτα δεν αξίζει όσο αυτή!!!

Να θυμάσαι ότι στο πάρτι της ζωής σου εσύ δίνεις το ρυθμό!!!!

Αν αγαπάς χωρίς να αγαπιέσαι είναι σαν να μιλάς χωρίς να ακούγεσαι.

Τα όνειρά μας μπορεί να είναι κάπου εκεί... Μαζί με το ηλιοβασίλεμα. Μπορεί ποτέ να μην τα φτάσουμε αλλά κανένας δεν θα μας στερήσει το δικαίωμα να τα βλέπουμε από μακρυά.

Δεν είναι που εμείς είμαστε σκλάβοι είναι που οι επιθυμίες μας δεν είναι ελεύθερες.

Η σιωπή μπορεί να έχει τόσες αποχρώσεις όσες και η ομιλία.

Η καρδιά σου αξίζει πολλά, γι' αυτό να την πουλήσεις ακριβά. Όχι σε αυτόν που θα την αγοράσει αλλά σε αυτόν που θα κάνει τα πάντα για να την αποκτήσει!

Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη μου τη ζωή...

Ο άνθρωπος παντρεύεται από έλλειψη γνώσης, χωρίζει από έλλειψη υπομονής, και ξαναπαντρεύεται από έλλειψη μνήμης.

Μη λυπάσαι για τη μεγάλη αγάπη που χάθηκε! Να χαίρεσαι μόνο γιατί κάποτε υπήρξε!