Ο γαμπρός, ετών 70 +, και η νύφη, ετών 25 , μπαίνουν στο ξενοδοχείο για να περάσουν τον μήνα του μέλιτος ... Δεδομένης της διαφοράς στην ηλικία, όλοι στο προσωπικό του ξενοδοχείου σκέφτηκαν το προφανές (...ναι, αυτό που σκεφτήκατε και εσείς... όχι ο έρωτας, το άλλο... ) Λοιπόν φαντάζεστε την έκπληξη όλων το άλλο πρωί: Ο γαμπρός κατεβαίνει κατά τις 8 το πρωί, με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό του, γεμάτος αυτοπεποίθηση και φοβερά ευδιάθετος. Καταβροχθίζει μερικές... φέτες ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα, αυγά, μπέικον κλπ κλπ και όταν τελειώνει κατευθύνεται στο σαλόνι του ξενοδοχείου για το πρωινό του πούρο... Η νύφη κατεβαίνει κατά τις 9... Όταν λέμε κατεβαίνει, σέρνεται η κοπέλα,
παραπατάει, παραμιλάει...Τέλος πάντων, φτάνει στην σερβιτόρα: " Ένα καφέ... ", ψελλίζει, "...σκέτο και δυνατό ... ".Πηγαίνει όπως - όπως σε ένα
τραπέζι και σωριάζεται... Η σερβιτόρα, έκπληκτη, πηγαίνει τον καφέ στην νύφη . Φεύγοντας όμως δεν κρατιέται ...
- " Με συγχωρείς , κοπέλα μου... Δεν μπορώ να το χωνέψω όμως : Πώς εσύ, νέα κοπέλα, είσαι σε τέτοιο χάλι μετά την πρώτη νύχτα του γάμου με έναν γέρο που ξέχασε να πεθάνει; "
- " Ο αλήτης! Ο απατεώνας! Με ξεγέλασε...Τόσο καιρό μου έλεγε ότι κάνει οικονομίες εδώ και 50 χρόνια... Εγώ νόμιζα ότι εννοούσε χρήματα..."
