Επίπλαστη η εικόνα φιλοπατρίας που θέλουν κάποιοι να παρουσιάσουν - Ποια είναι η αλήθεια για την πιο πλούσια ομάδα Ελλήνων
Με τιμές και τυμπανοκρουσίες παρουσιάστηκε η συνάντηση του Πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά, με το Προεδρείο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για την υπογραφή του συμφώνου οικειοθελούς προσφοράς στα δημοσιονομικά έσοδα, ύψους 140 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως.
Μπορεί το ύψος της εθελοντικής συνεισφοράς να φαντάζει μεγάλο στον Έλληνα πολίτη, ο μύθος, όμως, καταρρίπτεται αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Έλληνες ναυτικοί καταβάλλουν για φόρους περίπου 57 εκατ. ευρώ ετησίως (ή 228 εκατ. ευρώ την τετραετία).
Κατά τη συνάντηση εξήρθη η συγκινητική συνεισφορά των Ελλήνων εφοπλιστών σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για τη χώρα και το αίσθημα πατριωτισμού τους.
Αυτή, όμως, είναι η εικόνα που κάποιοι από το εφοπλιστικό λόμπι με πάθος προσπαθούν να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους. Η αλήθεια είναι πως η πιο πλούσια ομάδα των Ελλήνων υποφορολογείται, έχει απίστευτα προνόμια και θέτει τελεσίγραφα στο κράτος που υποστηρίζει ότι συνδράμει.
Αρκεί να υπενθυμίσουμε το νόμο 27/1975, ο οποίος δεν έχει αλλάξει τα τελευταία 40 χρόνια και εξασφαλίζει στους εφοπλιστές 56 φοροαπαλλαγές.
Σύμφωνα με το νόμο αυτό, κάθε πλοίο υπό ελληνική σημαία πληρώνει το χρόνο φόρο από 3.000 έως 8.000 ευρώ. Όσο δηλαδή ένας άνεργος χωρίς εισοδήματα. Αν το πλοίο είναι ελληνικό, αλλά υπό ξένη σημαία, δεν πληρώνει τίποτα!!!
Το επιχείρημα που προβάλλεται, για να δικαιολογήσει τις προκλητικές φοροαπαλλαγές είναι αυτό της εισροής συναλλάγματος στη χώρα, μέσω της ναυτιλίας. Ούτε, όμως, αυτό είναι αλήθεια στο βαθμό που εμφανίζεται. Τα πλοία ελληνικής σημαίας δεν έχουν υποχρέωση να έχουν πάνω από 1-2 Έλληνες ναυτικούς. Τα δε ελληνόκτητα ούτε έναν απαιτείται να έχουν. Οι εφοπλιστές υποστηρίζουν πως δίνουν δουλειά μέσω της ναυτιλίας σε 22.500 χιλιάδες εργαζομένους που ασχολούνται με αυτήν περιφερειακά. Το ίδιο και πολλοί ακόμη επιχειρηματίες που φορολογούνται κανονικότατα, θα απαντήσει κάποιος.
Το δε συνάλλαγμα δεν είναι τίποτα άλλο από τις μεγάλες καταθέσεις τους, μέρος μόνο των οποίων περνάει κάποια στιγμή και από τις ελληνικές τράπεζες. Το ερώτημα που τίθεται εύλογα από πολλούς είναι γιατί οι καταθέσεις των υπολοίπων Ελλήνων είναι απαραίτητο να μένουν στην Ελλάδα, ενώ των εφοπλιστών όχι;
Επίσης, οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν δικαίωμα να διατηρούν δίκτυο εταιριών χωρίς φορολόγηση και υπερβολικά προνόμια, στο οποίο πολλοί περνούν τις βίλες τους, τα πολυτελή αυτοκίνητά τους, τα προσωπικά τους έξοδα.
Σα να μην φτάνουν όλα αυτά, η Ελλάδα στο όνομα της «ελληνικότητας» και της «περηφάνιας», διατηρεί στις ελληνικές πρεσβείες σε όλο τον κόσμο δίκτυο Ακολούθων, για να εξυπηρετεί τους «πατριώτες» που υποφορολογεί. Το ελληνικό κράτος συστηματικά προωθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα αιτήματά τους και εξασφαλίζει εξαιρέσεις από νόμους που ισχύουν. Ακόμα και τώρα, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει έρευνα για την πλεονεκτική τους φορολόγηση, η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να τους προστατεύει.
Η μόνιμη επωδός των εφοπλιστών, κάθε φορά που θίγεται το θέμα μεγαλύτερης φορολογικής συνεισφοράς τους, είναι ότι θα αλλάξουν σημαία στα πλοία τους. Ποια θα ήταν, όμως, η αντίδραση των ελληνικών κυβερνήσεων, αν χρησιμοποιούσαν το ίδιο επιχείρημα οι βιομήχανοι, οι έμποροι, αν κάθε ομάδα επαγγελματιών στην Ελλάδα έλεγε «κόψτε τη φορολόγηση, γιατί θα μεταφερθούμε αλλού ή θα απολύσουμε τους εργαζόμενους»;
Γεγονός είναι η κυρίαρχη θέση του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου σε διεθνές επίπεδο, όλα τα υπόλοιπα, όμως, περί πραγματικής προσφοράς στην Ελλάδα, είναι προς απόδειξη. Και μέχρι στιγμής δεν γίνονται ουσιαστικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.
