Ο σκιτσογράφος Caldwell Tanner του College Humor, παρουσιάζει τα προγράμματα περιήγησης στο Web συγκρίνοντας τις ταχύτητες τους με το πως θα έμοιαζαν στην πραγματικότητα. Εσείς τι λέτε? Είναι ακριβείς οι περιγραφές?
psaxtiria.com
Η γυναίκα με τα μικρότερα πόδια στον κόσμο.
To φάσκιωμα του ποδιού ήταν μια σημαντική παράδοση στην Κίνα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το πώς μια φρικιαστική συνήθεια σαν αυτή έγινε τόσο δημοφιλής, αλλά ανεξάρτητα από τους λόγους, το αποτέλεσμα παρέμενε το ίδιο: οι γυναίκες υπόφεραν βασανιστικό πόνο, μολύνσεις και αναπηρίες.
Η διαδικασία προέβλεπε το σφιχτό δέσιμο των δαχτύλων και όλου του πέλματος του ποδιού των νεαρών κοριτσιών και στη συνέχεια την χρήση μικροσκοπικών παπουτσιών που εμπόδιζαν τα πόδια να αναπτυχθούν κανονικά. Το δέσιμο των ποδιών για τους Κινέζους, θεωρούνταν "έντονα ερωτικό".
Μία από αυτές τις γυναίκες ήταν η κα Liu, μια 90-ετών γυναίκα, από την επαρχία Γιουνάν της Κίνας. Υπέστη αυτό το μαρτύριο όταν όταν ήταν μόλις 5 ετών, και συνεχίζει να τηρεί την παράδοση για τα τελευταία 85 χρόνια. Αν και η ηλικία της είναι 90 χρονών, εντούτοις τα πόδια της έχουν το μέγεθος ενός 10χρονου κοριτσιού.
Μολονότι το δέσιμο των ποδιών έχει απαγορευθεί στην Κίνα και αυτή δεν χρειάζεται να φοράει πλέον τα μικροσκοπικά παπούτσια της, η κα Liu δηλώνει ότι θα τα φοράει γιατί κάνουν τα πόδια της πιο αισθησιακά!
πηγή : [link]
Εκπληκτική γλυπτική με βούτυρο.
Πριν ένα μήνα σας είχαμε παρουσιάσει ένα άρθρο σχετικά με την γλυπτική με βούτυρο, αλλά αυτά τα γλυπτά είναι τα πιο φινετσάτα που έχουμε δει. Ο καλλιτέχνης Vipula Athukorale έχει ξεκινήσει την φήμη του από την Σρι Λάνκα, δημιουργώντας γλυπτά με βούτυρο απ' όλο το κόσμο.
Τα γλυπτά θα σας ενθουσιάσουν για την ακρίβεια τους. Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος την διάρκεια της δημιουργίας ενός γλυπτού, γιατί η παραμικρή ανεπιθύμητη κίνηση του χεριού του μπορεί να καταστρέψει όλο το έργο.
Παρά το γεγονός ότι τα γλυπτά του μοιάζουν σαν να είναι σίγουρο ότι θα λιώσουν γρήγορα, ο καλλιτέχνης ισχυρίζεται ότι θα πρέπει να εκτεθούν σε πολύ μεγάλες θερμοκρασίες για να λιώσουν. Ο τύπος της μαργαρίνης που χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη για τα γλυπτά του, λιώνει πιο δύσκολα από άλλες μαργαρίνες.
Πηγή: [link]
Ψαρεύοντας με... τόξο!
Αυτό το "σπορ" ονομάζεται -Extreme Aerial Bowfishing- και στην ουσία γεννήθηκε από την μαζική αύξηση του πληθυσμού των ασιατικών κυπρίνων στον ποταμό Illinois. Κάθε χρόνο συρρέουν οι κάτοικοι στο ποτάμι με τα τόξα τους και κυριολεκτικά χρησιμοποιούν τα ψάρια ως κινούμενο στόχο, αφού οι κυπρίνοι, πηδούν έξω από το νερό κατά δεκάδες, φτάνοντας σε ύψος πάνω από ένα μέτρο !
Βέβαια σε αυτό το κυνήγι υπάρχουν και τα απρόοπτα, όπως στην περίπτωση της Jodi, όπου ένας "αδίστακτος κυπρίνος" πήρε το αίμα του πίσω, αφού έβαλε στόχο το σαγόνι της και αποδείχτηκε καλύτερος σκοπευτής από την ίδια... 
Δείτε και ένα ερασιτεχνικό βίντεο με τον "τρελό χορό" των κυπρίνων. (Πάντως, το ψάρεμα σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ εύκολη υπόθεση).psaxtiria.com
Ένας λόγος για να μην έχετε για κατοικίδιο ένα φίδι.
Μερικές ημέρες μετά την αγορά ενός εξαιρετικά δηλητηριώδους κόμπρα, ο Γερμανός έφηβος που την αγόρασε για κατοικίδιο του ανακάλυψε ότι το φίδι δεν ήταν πλέον μέσα στην γυάλα του. Τι επακολούθησε?
Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα από τα μακρύτερα και πιο δαπανηρά κυνήγια που έχει δει τα τελευταία χρόνια η Γερμανία. Οι τοίχοι, τα δάπεδα, η σοφίτα και οι δυο χώροι στο ισόγειο διαλύθηκαν κάνοντας προσεκτική έρευνα για να βρουν το μωρό κόμπρα. Σκόρπισαν σε όλο το σπίτι αλεύρι με την ελπίδα να βρουν κάποια ίχνη. Επίσης είχαν στίσει παγίδες με ταινίες διπλής όψης μήπως και πιαστεί τελικά το μωρό κόμπρα. Στην αναζήτηση βοήθησε η πυροσβεστική υπηρεσία η οποία έστησε ακόμα και μίνι-φωτογραφικές μηχανές στα πιο δυσπρόσιτα σημεία του σπιτιού.
Αφού η πυροσβεστική αφαίρεσε και εξέτασε όλα τα έπιπλα, καλέστηκε μια εταιρεία για να κατεδαφίσει το σπίτι. Το σπίτι είναι πλέον σφραγισμένο και οι ένοικοι θα πρέπει να μείνουν αλλού για δυο μήνες, ενώ η κόμπρα "ελπίζουμε" να έχει πεθάνει από την πίνα. Το κόστος όλων αυτών των παρεμβάσεων ξεπερνά τα 40.000 ευρώ, ενώ οι Γερμανικές αρχές προφανώς θα βγάλουν ένα νομοσχέδιο για αυτού του είδους τα κατοικίδια.
Πηγή: [link]
Ένας λόγος για να μην έχετε για κατοικίδιο ένα φίδι.
Μερικές ημέρες μετά την αγορά ενός εξαιρετικά δηλητηριώδους κόμπρα, ο Γερμανός έφηβος που την αγόρασε για κατοικίδιο του ανακάλυψε ότι το φίδι δεν ήταν πλέον μέσα στην γυάλα του. Τι επακολούθησε?
Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα από τα μακρύτερα και πιο δαπανηρά κυνήγια που έχει δει τα τελευταία χρόνια η Γερμανία. Οι τοίχοι, τα δάπεδα, η σοφίτα και οι δυο χώροι στο ισόγειο διαλύθηκαν κάνοντας προσεκτική έρευνα για να βρουν το μωρό κόμπρα. Σκόρπισαν σε όλο το σπίτι αλεύρι με την ελπίδα να βρουν κάποια ίχνη. Επίσης είχαν στίσει παγίδες με ταινίες διπλής όψης μήπως και πιαστεί τελικά το μωρό κόμπρα. Στην αναζήτηση βοήθησε η πυροσβεστική υπηρεσία η οποία έστησε ακόμα και μίνι-φωτογραφικές μηχανές στα πιο δυσπρόσιτα σημεία του σπιτιού.
Αφού η πυροσβεστική αφαίρεσε και εξέτασε όλα τα έπιπλα, καλέστηκε μια εταιρεία για να κατεδαφίσει το σπίτι. Το σπίτι είναι πλέον σφραγισμένο και οι ένοικοι θα πρέπει να μείνουν αλλού για δυο μήνες, ενώ η κόμπρα "ελπίζουμε" να έχει πεθάνει από την πίνα. Το κόστος όλων αυτών των παρεμβάσεων ξεπερνά τα 40.000 ευρώ, ενώ οι Γερμανικές αρχές προφανώς θα βγάλουν ένα νομοσχέδιο για αυτού του είδους τα κατοικίδια.
Πηγή: [link]
Το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα
Το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα που έχει ανακαλυφθεί στον κόσμο πάντως βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφής στα τέλη του 19ου αιώνα στην περιοχή Νιπούρ στην αρχαία Σουμερία, δηλαδή στο σημερινό Ιρακ.Το ποίημα βρέθηκε γραμμένο πάνω σε πινάκιο μαζί με άλλες πινακίδες των Σουμερίων, όπου συνήθως καταγράφονταν ιστορίες και θρύλοι, δικαστικές αποφάσεις και κρατικά διατάγματα, καθώς και άλλες συμφωνίες.
Το πινάκιο ήταν φτιαγμένο από πηλό και χρονολογείται περίπου στο 2037 π.Χ. Θεωρείται λοιπόν το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα που έχει βρεθεί ποτέ. Το έργο έχει εκτεθεί ήδη σε διάφορα μουσεία του κόσμου.
Γαμπρέ, αγαπημένε της καρδιάς μου,
σαν το μέλι γλυκιά είναι η ομορφιά σου.
Λιοντάρι, αγαπημένο της καρδιάς μου με μάγεψες.
‘Ασε με να σταθώ τρέμοντας, μπροστά σου,
να σε αγγίξω με το χάδι μου.
Το χάδι μου είναι ακριβό,
πιο απολαυστικό είναι από την ομορφιά.
Σαν το μέλι με το γάλα.
Γαμπρέ, πες στη μητέρα μου,
θα σου δώσει λιχουδιές.
Στον πατέρα μου, θα σου δώσει δώρα.
Τη ψυχή σου να ζωντανέψω, ξέρω.
Γαμπρέ κοιμήσου στο σπίτι μας ως την αυγή,
τη καρδιά σου ξέρω πως να ευχαριστήσω.
Λιοντάρι κοιμήσου στο σπίτι μας ως την αυγή.
Εσύ, επειδή μ’ αγαπάς, κύριέ μου,
κύριε προστάτη μου, Σουσίν μου,
εσύ που ευφραίνεις τη καρδιά της Ενλίλ,
άγγιξέ με, με το χάδι σου.
πηγη: eros-erotas.gr
ΜΑΓΕΙΑ-ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΝΤΑΛΦΑ?
Η πιο πρόσφατη χρήση του πεντάγωνου σαν ένα μυστικιστικό σύμβολο ήταν από τους Γνωστικούς, οι οποίοι το αποκαλούσαν "Φλεγόμενο αστέρι". Επίσης, θεωρούνταν από τους Χριστιανούς, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, σαν σύμβολο των πέντε πληγών του Χριστού, όταν σταυρώθηκε, και χρησιμοποιούταν σαν προστατευτικό σύμβολο, γενικότερα σαν υποκατάστατο της Σφραγίδας του Σολομώντα (το άστρο του Δαβίδ μέσα σε έναν κύκλο). Στην παραδοσιακή μυθολογία αναφέρεται σαν το σταυρό του Αγίου Πέτρου. Ο ?γιος Πέτρος δεν πίστευε ότι ήταν άξιος να πεθάνει με τον ίδιο τρόπο που πέθανε ο Χριστός, οπότε παρακάλεσε να σταυρωθεί ανάποδα, όπως αναφέρει ο μύθος. Γι' αυτό και συναντάμε συχνά αυτό το σύμβολο σε Γοτθικούς Καθεδρικούς ναούς. Η συσχέτιση του πεντάγωνου με μη Χριστιανικά πιστεύω, και μια πιο μοντέρνα στοιχειώδης ανάλυση, παρουσιάστηκε αποδεικτικά στη διάρκεια της αναγέννησης του μυστικισμού στο 17ο και 18ο αιώνα. Οι Μαυσώνες και παρόμοιες ομάδες το υιοθέτησαν - για παράδειγμα, ο Α. Ε. Waite είναι το άτομο που παρουσίασε αυτό το σύμβολο στις κάρτες Ταρό, αντικαθιστώντας την παραδοσιακή σειρά από Νομίσματα. Η χρήση του ανάποδου πενταγώνου για να συμβολίζει το κακό είναι μια αρκετά πρόσφατη χρήση, και πρώτα παρουσιάστηκε στις δουλειές του Eliphas Levi. Είναι επίσης και η πηγή του συμβόλου που παριστάνει ένα "κεφάλι κατσίκας". Για τους σύγχρονους σατανιστές συμβολίζει το θεό με τα κέρατα, που έχει πέντε μορφές "άνθρωπος, κατσίκα, κριός, αρσενικό ελάφι, ταύρος". Πριν από αυτό δεν υπήρχε καμιά σύνδεση του πενταγώνου με το κακό. Η μοντέρνα Παγανιστική κίνηση υιοθέτησε το πεντάγωνο σαν μέρος από το γενικό δανεισμό από παλιότερες "μυστικιστικές" χρήσεις, η Wicca συγκεκριμένα το υιοθέτησε σαν ένα ρητά θρησκευτικό σύμβολο, σαν το σταυρό, το σφυρί του Thor κ.τ.λ. Για τους παγανιστές γενικότερα συμβολίζει τα πέντε στοιχεία του σύμπαντος, "γη, νερό, αέρας, φωτιά" και η πέμπτη γωνία συμβολίζει το "πνεύμα". Αν αυτή η γωνιά είναι προς τα κάτω συμβολίζει είτε την κυριαρχία του φυσικού κόσμου πάνω στον πνευματικό, είτε τον εσωτερισμό (εσωτερικό πνευματισμό). Όταν η γωνία αυτή είναι προς τα πάνω συμβολίζει την υπεροχή του πνεύματος και την ανωτερότητα του ψυχικού κόσμου. Το ότι το πεντάγωνο σχηματίζεται με μια μονάχα κίνηση δηλώνει την εξάρτηση και την ένωση μεταξύ όλων αυτών που αντιπροσωπεύουν οι πέντε γωνίες. Κάποιες φορές για τη Wicca στη Μεγάλη Βρετανία, το ανάποδο πεντάγωνο αστέρι, συμβολίζει 'μαθητές' που βρίσκονται στο δεύτερο επίπεδο. Για τους Κέλτες Παγανιστές αντιπροσωπεύει την Morrigan, μια underground θεά και συχνά το ονομάζουν "the witch's foot". Στην περίοδο της Προϊστορικής Μεσοποταμίας (περίπου 3.500 π.Χ.) παρουσιάζονται κεραμικά σκεύη (πιάτα) που παρουσιάζουν, πάνω τους, το πεντάγωνο μαζί με πολλά άλλα σύμβολα που θεωρούνται η αρχή του γραπτού λόγου. Γύρω στο 2.500-3.100 π.Χ. το πεντάγωνο θεωρείται σαν "το κυριότερο σύμβολο που χρησιμοποιείται στις βασιλικές επιγραφές για να προσδιορίσει μια δύναμη που εκτείνεται στις "τέσσερις γωνίες του κόσμου". Αυτά τα σημεία είναι οι τέσσερις γωνίες μιας πυξίδας.
Το πεντάγωνο δεν ήταν ένα κακό σύμβολο για τους Πυθαγόριους και γενικότερα τους αρχαίους Έλληνες. Όπως επίσης υπάρχει ένας δυνατός θαυμασμός της Χριστιανοσύνης για τους "ευγενής Παγανιστές", σαν τον Πυθαγόρα, τον Πλάτωνα, διάφορους Στωιστές κ.τ.λ. Οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν το πεντάγωνο αστέρι "πεντάλφα" γιατί σχημάτιζε 5 Άλφα. Ένας πιο σύγχρονος συμβολισμός του πενταγώνου είναι τα πέντε στάδια της ζωής. Δηλαδή με ηλικιακούς όρους "Βρεφική ηλικία, εφηβεία, ενηλικίωση, μέση ηλικία, τρίτη ηλικία". Με εμπειρικούς όρους συμβολίζει "Γέννηση, βάπτιση (μύηση), αγάπη, ανάπαυση, θάνατος".
Τέλος, αποτελεί τη Σφραγίδα του Σολομώντα, γνωστή στο Μεσαίωνα ως "goblin's cross". Αναπαριστάνει τις πέντε αισθήσεις, όπως επίσης και τη σχέση αρσενικού-θηλυκού. Για τους Δρουϊστές είναι σύμβολο του Godhead και για τους Εβραίους συμβολίζει τα πέντε Μωσαϊκά Βιβλία. Στην περίοδο του βασιλιά Αρθούρου κάποιος από τους ιππότες είχε το πεντάγωνο αστέρι σαν σύμβολο πάνω στην ασπίδα του. Το πεντάγωνο αστέρι, ή κοινώς για μας, η πεντάλφα, αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα σύμβολα. Δυστυχώς όμως του έχουν δοθεί τόσες πολλές ερμηνείες, ώστε κάποιοι άνθρωποι, κυρίως από άγνοια ή παραπληροφόρηση, να έχουν μια λανθασμένη εικόνα γι' αυτό. Δεν παύει να αποτελεί όμως κάτι το πολύ σημαντικό σε θρησκευτικούς, ιστορικούς ή ακόμα και προσωπικούς τομείς.
Πηγή: Κυβερνογράφοι
Το πεντάγωνο δεν ήταν ένα κακό σύμβολο για τους Πυθαγόριους και γενικότερα τους αρχαίους Έλληνες. Όπως επίσης υπάρχει ένας δυνατός θαυμασμός της Χριστιανοσύνης για τους "ευγενής Παγανιστές", σαν τον Πυθαγόρα, τον Πλάτωνα, διάφορους Στωιστές κ.τ.λ. Οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν το πεντάγωνο αστέρι "πεντάλφα" γιατί σχημάτιζε 5 Άλφα. Ένας πιο σύγχρονος συμβολισμός του πενταγώνου είναι τα πέντε στάδια της ζωής. Δηλαδή με ηλικιακούς όρους "Βρεφική ηλικία, εφηβεία, ενηλικίωση, μέση ηλικία, τρίτη ηλικία". Με εμπειρικούς όρους συμβολίζει "Γέννηση, βάπτιση (μύηση), αγάπη, ανάπαυση, θάνατος".
- Για τους Αιγυπτίους το πεντάγωνο αστέρι αντιπροσώπευε μια underground μήτρα.
- Για τους Hermetics μάγους (και πάρα πολλούς άλλους σήμερα), το πεντάγωνο αστέρι αντιπροσωπεύει τον Άνθρωπο μέσα στο Μικρόκοσμο, με το κεφάλι του στην κορυφή, τα χέρια του απλωμένα στις άκρες και τα πόδια κάτω. Τα γεννητικά του όργανα βρίσκονται στο κέντρο του πενταγώνου.
- Λέγεται ότι προστατευτεί τον κάτοχο του από τους δαίμονες και χρησιμοποιείται γενικότερα ως σύμβολο της προστασίας. Λέγεται επίσης ότι είναι έμβλημα της ευτυχίας και πολλές φορές χρησιμοποιείται ως φυλαχτό. Στην αρχαιότητα οι κάτοικοι της Βαβυλώνας το χρησιμοποιούσαν ως μαγικό θέλγητρο.
Τέλος, αποτελεί τη Σφραγίδα του Σολομώντα, γνωστή στο Μεσαίωνα ως "goblin's cross". Αναπαριστάνει τις πέντε αισθήσεις, όπως επίσης και τη σχέση αρσενικού-θηλυκού. Για τους Δρουϊστές είναι σύμβολο του Godhead και για τους Εβραίους συμβολίζει τα πέντε Μωσαϊκά Βιβλία. Στην περίοδο του βασιλιά Αρθούρου κάποιος από τους ιππότες είχε το πεντάγωνο αστέρι σαν σύμβολο πάνω στην ασπίδα του. Το πεντάγωνο αστέρι, ή κοινώς για μας, η πεντάλφα, αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα σύμβολα. Δυστυχώς όμως του έχουν δοθεί τόσες πολλές ερμηνείες, ώστε κάποιοι άνθρωποι, κυρίως από άγνοια ή παραπληροφόρηση, να έχουν μια λανθασμένη εικόνα γι' αυτό. Δεν παύει να αποτελεί όμως κάτι το πολύ σημαντικό σε θρησκευτικούς, ιστορικούς ή ακόμα και προσωπικούς τομείς.
Πηγή: Κυβερνογράφοι
..η ΩΡΑ πλησιάζει..
..η ΩΡΑ πλησιάζει...η κατάσταση πρέπει να αλλάξει...μια απόφαση είναι...
Εγώ προσωπικά νιώθω ότι πολλοί εδώ είναι εκείνοι που "πνίγονται"...που θέλουν να ανασάνουν τον αέρα της αληθινής ζωής...να νιώσουν μια γλυκιά φιλική αγκαλιά...να ακούσουν μια φιλική συμβουλή...γράφουμε εδώ τα εσώψυχα μας και περιμένουμε να διαβάσουμε ένα καλό λόγο απο κάποιον που θα διαβάσει το "ποστ" μας για να νιώσουμε καλύτερα...ότι κάποιος επιτέλους μας κατάλαβε...μας πρόσεξε...ότι κάποιος μας συμπόνεσε...οτι δεν βολοδέρνουμε σαν κουτσουράκια στον Ωκεανό της υπαρξής μας μόνοι...ότι και άλλοι νιώθουν το ίδιο όπως εμείς...
...αλλά όταν περάσει η αρχική ταραχή πάλι τα ίδια...και ξανά απο την αρχή...μέχρι την στιγμή πάλι που κάτι θα μας τσιμπίσει την καρδιά...ένα γεγονός...μια άσχημη πράξη κάποιου ασυνείδητου...και θα ζητήσουμε κατανόηση απο μια νεράιδα ή ένα ξωτικό δακτυλογραφώντας πάλι τα συναισθήματα μας.
ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ...δεν πρέπει μόνο να τα γράφουμε πατώντας πλήκτρα...ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ...να μιλάμε και να ακούει ο ένας την χροιά της φωνής του άλλου...να βλέπει τα δάκρυα να κυλάνε στα μάτια, και όχι να τα υποψιάζεται... να ΝΙΩΘΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ότι ο άλλος τον καταλαβαίνει και θα ΤΟΥ ΠΕΙ, όχι θα του γράψει μια καλή κουβέντα...
...αλλά ναι... δέχομαι ότι ίσως να υπάρχει ο φόβος της επαφής...δέχομαι ότι έτσι αισθανόμαστε ότι είμαστε ασφαλείς στο καβουκάκι μας...εντάξει λέμε, δε γ...ται, θα περάσει...μια φάση είναι...μέχρι που κάτι πάλι θα μας τρομάξει και τότε είναι ίσως που αυτό το κάτιμπορέσει να υπερνικήσει τον ΦΟΒΟ της επαφής...τον φόβο, του να γνωρίσω κάποιον που δέθηκα μαζί του μέσα απο τις σελίδες ενός ακόμα φόρουμ από τα πολλά που υπάρχουν στο διαδίκτυο...δεν είναι όμως ένα ακόμα φορουμ απο τα πολλά...εγω το εμπιστεύτηκα και αυτό το έχω αποδείξει και εμπράκτως...ο υπόλοιπος νεραιδόκυκλος??? όλοι εσείς οι γλυκές νεράιδες και τα σκανταλιάρικα ξωτικά νιώθετε σαν εμένα???...η νεραιδοκλέφτρα εδώ έκανε μια πρόσκληση...θα την δεχθείτε???...
...θα υπερνικήσετε τον "ΦΟΒΟ" μεταξύ μας???
...έχει δώσει λαβές για μεγάλες συζητήσεις...αποφασίστε ποιοί θα συμμετάσχεται και αν νιώθετε έτσι όπως περιέγραψα γιατί να διστάσσεται???
...αφήστε το παραμύθι να μπεί και στην ζωή σας...την πραγματική ζωή...
"Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον
ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να
ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να
νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση".
...(να συμπληρώσω επίσης και απο τις οθόνες των υπολογιστών μας)...
...δεν θα μπορούσαμε να τα νιώσουμε όλα αυτά μαζί στην φύση?...με μια εκδρομή?...μια αποδραση απο τις οθόνες?...γιατί να ζητάω να μου στέλνουν φωτογραφίες με γαλάζιους ουρανούς εδώ και να μην τους βλέπω ζωντανά με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ευαισθησίες με εμένα και με τους οποίους επικοινωνώ μέσα απο αυτέςτις οθόνες???
Μας ρωτάει η νεράιδα...ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ???
Εγώ απαντάω ΟΧΙ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ...ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ!!!
ΕΣΕΙΣ???????
Εγώ προσωπικά νιώθω ότι πολλοί εδώ είναι εκείνοι που "πνίγονται"...που θέλουν να ανασάνουν τον αέρα της αληθινής ζωής...να νιώσουν μια γλυκιά φιλική αγκαλιά...να ακούσουν μια φιλική συμβουλή...γράφουμε εδώ τα εσώψυχα μας και περιμένουμε να διαβάσουμε ένα καλό λόγο απο κάποιον που θα διαβάσει το "ποστ" μας για να νιώσουμε καλύτερα...ότι κάποιος επιτέλους μας κατάλαβε...μας πρόσεξε...ότι κάποιος μας συμπόνεσε...οτι δεν βολοδέρνουμε σαν κουτσουράκια στον Ωκεανό της υπαρξής μας μόνοι...ότι και άλλοι νιώθουν το ίδιο όπως εμείς...
...αλλά όταν περάσει η αρχική ταραχή πάλι τα ίδια...και ξανά απο την αρχή...μέχρι την στιγμή πάλι που κάτι θα μας τσιμπίσει την καρδιά...ένα γεγονός...μια άσχημη πράξη κάποιου ασυνείδητου...και θα ζητήσουμε κατανόηση απο μια νεράιδα ή ένα ξωτικό δακτυλογραφώντας πάλι τα συναισθήματα μας.
ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ...δεν πρέπει μόνο να τα γράφουμε πατώντας πλήκτρα...ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ...να μιλάμε και να ακούει ο ένας την χροιά της φωνής του άλλου...να βλέπει τα δάκρυα να κυλάνε στα μάτια, και όχι να τα υποψιάζεται... να ΝΙΩΘΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ότι ο άλλος τον καταλαβαίνει και θα ΤΟΥ ΠΕΙ, όχι θα του γράψει μια καλή κουβέντα...
...αλλά ναι... δέχομαι ότι ίσως να υπάρχει ο φόβος της επαφής...δέχομαι ότι έτσι αισθανόμαστε ότι είμαστε ασφαλείς στο καβουκάκι μας...εντάξει λέμε, δε γ...ται, θα περάσει...μια φάση είναι...μέχρι που κάτι πάλι θα μας τρομάξει και τότε είναι ίσως που αυτό το κάτιμπορέσει να υπερνικήσει τον ΦΟΒΟ της επαφής...τον φόβο, του να γνωρίσω κάποιον που δέθηκα μαζί του μέσα απο τις σελίδες ενός ακόμα φόρουμ από τα πολλά που υπάρχουν στο διαδίκτυο...δεν είναι όμως ένα ακόμα φορουμ απο τα πολλά...εγω το εμπιστεύτηκα και αυτό το έχω αποδείξει και εμπράκτως...ο υπόλοιπος νεραιδόκυκλος??? όλοι εσείς οι γλυκές νεράιδες και τα σκανταλιάρικα ξωτικά νιώθετε σαν εμένα???...η νεραιδοκλέφτρα εδώ έκανε μια πρόσκληση...θα την δεχθείτε???...
...θα υπερνικήσετε τον "ΦΟΒΟ" μεταξύ μας???
...έχει δώσει λαβές για μεγάλες συζητήσεις...αποφασίστε ποιοί θα συμμετάσχεται και αν νιώθετε έτσι όπως περιέγραψα γιατί να διστάσσεται???
...αφήστε το παραμύθι να μπεί και στην ζωή σας...την πραγματική ζωή...
"Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον
ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να
ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να
νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση".
...(να συμπληρώσω επίσης και απο τις οθόνες των υπολογιστών μας)...
...δεν θα μπορούσαμε να τα νιώσουμε όλα αυτά μαζί στην φύση?...με μια εκδρομή?...μια αποδραση απο τις οθόνες?...γιατί να ζητάω να μου στέλνουν φωτογραφίες με γαλάζιους ουρανούς εδώ και να μην τους βλέπω ζωντανά με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ευαισθησίες με εμένα και με τους οποίους επικοινωνώ μέσα απο αυτέςτις οθόνες???
Μας ρωτάει η νεράιδα...ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ???
Εγώ απαντάω ΟΧΙ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ...ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ!!!
ΕΣΕΙΣ???????
__________________
…ζω και αναπνέω επειδή υπάρχεις !
…ζω και αναπνέω επειδή υπάρχεις !
ΚΑΠΟΤΕ....
Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές,
σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε
χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με
τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον
ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να
ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να
νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας
ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα
το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά
αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν
χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000
κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το
είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε
δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών
και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα
ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό
και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν
μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.
Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών
ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε
συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα
για να μην αφήσουμε κανέναν να μας
πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για
να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν
πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι
παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.
Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και
πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να
δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω
από το κυριακάτικο τραπέζι και
αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του
δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...
Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.
Σήμερα είναι μ......
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη
από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.
Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου
Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει η...Μπεζαντάκου.
Οπως επισης κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με
τη φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική
ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι
ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο
οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα
σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.
Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters
με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και
να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με την κοπέλα
μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της
γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό,
να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε
νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό.
Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να
λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα
τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα
ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα
ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!
Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της
γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι
και κουτσομπολιό. Σήμερα...μιζεριάζουμε σε
ακριβά εστιατόρια της Αθηνας.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις
αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να
γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους
ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα
ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή....
forum.fairyshop.gr
σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε
χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με
τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον
ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να
ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να
νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας
ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα
το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά
αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν
χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000
κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το
είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε
δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών
και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα
ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό
και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν
μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.
Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών
ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε
συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα
για να μην αφήσουμε κανέναν να μας
πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για
να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν
πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι
παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.
Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και
πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να
δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω
από το κυριακάτικο τραπέζι και
αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του
δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...
Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.
Σήμερα είναι μ......
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη
από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.
Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου
Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει η...Μπεζαντάκου.
Οπως επισης κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με
τη φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική
ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι
ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο
οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα
σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.
Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters
με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και
να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με την κοπέλα
μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της
γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό,
να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε
νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό.
Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να
λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα
τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα
ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα
ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!
Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της
γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι
και κουτσομπολιό. Σήμερα...μιζεριάζουμε σε
ακριβά εστιατόρια της Αθηνας.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις
αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να
γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους
ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα
ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή....
forum.fairyshop.gr
Η αληθινή ιστορία της "χαμένης βαλίτσας"
Περίπου 25 εκατομμύρια αποσκευές χάθηκαν στα διεθνή αεροδρόμια το 2009, στοιχίζοντας στη βιομηχανία των αερομεταφορών περίπου 2,5 δις δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται σήμερα Πέμπτη από την SITA (Société Internationale de Télécommunications Aéronautiques), την εταιρία που ειδικεύεται στις διεθνείς τηλεπικοινωνίες και στα συστήματα διαχείρισης αποσκευών αεροπορικών εταιριών.
Το 52% των απολεσθέντων αποσκευών χάθηκε στην διάρκεια της μεταφοράς τους από και προς τους χώρους αποθήκευσης αποσκευών στα αεροσκάφη, ενώ το 16% δεν έφθασε ποτέ στον προορισμό διότι δεν φορτώθηκε.
Το μεγαλύτερο μέρος των αποσκευών εντοπίστηκε και επιστράφηκε μέσα σε 48 ώρες, ανέφερε η SITA, επικαλούμενη δεδομένα από τη βάση δεδομένων World Tracer, την οποία υποστηρίζει και η IATA.
Όμως το 3,4 του συνόλου --περίπου 850.000 αποσκευές-- είτε δεν διεκδικήθηκε είτε εκλάπη, σύμφωνα με τη SITA.
Παρά το γεγονός ότι εκατομμύρια αποσκευές χάθηκαν την περασμένη χρονιά, η SITA ανέφερε ότι οι αριθμοί εμφανίστηκαν αρκετά βελτιωμένοι από την προπερασμένη χρονιά και πιο συγκεκριμένα, κατά 23,8%, καθώς το 2008 δεν έφθασαν εγκαίρως στον προορισμό τους 32,8 εκατ. αποσκευές.
Οι βελτιώσεις στα συστήματα διαχείρισης αποσκευών αλλά και το γεγονός ότι πλέον οι επιβάτες δίνουν λιγότερες αποσκευές κατά την διαδικασία του check-in για να αποφύγουν επιπλέον χρεώσεις, βελτίωσαν την κατάσταση, όπως και η μείωση των επιβατών κατά 2,9% πέρυσι, αλλά "η μείωση του αριθμού των επιβατών υπήρξε πολύ μικρότερη από την μείωση 23,8% του ποσοστού των αποσκευών που απωλέσθηκαν", ανέφερε η SITA.
Η συντριβή του Red Arrow
Με περισσότερα από 600 μίλια την ώρα έτρεχε ο πιλότος του Red Arrow που συγκρούστηκε στην Κρήτη. Ο πιλότος σώθηκε, καθώς χρησιμοποίησε το κάθισμα εκτίναξης.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ
Απίστευτα πράγματα θα κάνει το νέο photoshop
Αυτό που θα κάνει το νέο photoshop θα φέρει κυριολεκτικά επανάσταση. Δουλειές που μέχρι τώρα απαιτούσαν ατέλειωτες ώρες μπροστά απο τον υπολογιστή για να γινουν θα μπορούν να γίνονται σε λίγα δευτερόλεπτα. Δείτε και θα καταλάβετε…
Η φυλακή του Κολοκοτρώνη ήταν αλλού
Στο Παλαμήδι, αλλά όχι στη γνωστή μέχρι σήμερα ως «φυλακή του Κολοκοτρώνη» ήταν έγκλειστος ο «γέρος του Μωριά». Η φοβερή φυλακή του δεν ήταν το σκοτεινό μπουντρούμι στο οποίο μπαίνεις σκυμμένος από μια πόρτα η οποία μόλις ξεπερνά το ένα μέτρο. Αυτό αποτελεί προϊόν ιστορικής πλάνης και λαϊκών δοξασιών κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Το κτήριο της φυλακής του βρίσκεται στον ...
προμαχώνα του Μιλτιάδη και είναι μικρό, ισόγειο, με παράθυρο.
Η ταύτιση βασίζεται σε επιστολή αυτόπτη μάρτυρα της εποχής, όπως έχει συμπεράνει ο αρχαιολόγος Χρήστος Πιτερός, από τη Δ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αργολίδας.
Η ταύτιση της φυλακής όπου ο Κολοκοτρώνης έζησε ως βαρυποινίτης, καθώς είχε καταδικαστεί σε θάνατο από το καθεστώς αντιβασιλείας του Οθωνα, (26 Μαΐου του 1834) έγινε από τον κ. Πιτερό με βάση μελέτη της Ρεγγίνας- Κουάκ Μανουσάκη. Μελέτη που έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό του Δήμου Ναυπλίου, «Ναυπλιακά ανάλεκτα».
Ο Κολοκοτρώνης δεν έχει κάνει πλήρη περιγραφή της φυλακής στα απομνημονεύματά του. Εχει μονάχα μια συνοπτική αναφορά για τον χώρο όπου πέρασε ατέλειωτες ώρες και μέρες. Το ιστορικό αυτό κενό όμως φωτίζεται από μια και μοναδική μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα της εποχής, της Μπεττίνας φον Σαβινύ. Ηταν η σύζυγος του Κ. Σχινά, υπουργού Δικαιοσύνης της Αντιβασιλείας, που καταδίκασε τον Κολοκοτρώνη αρχικά σε θάνατο και στη συνέχεια σε 25ετή κάθειρξη.
Η Μπετίνα φον Σαβινύ επισκέφθηκε το Παλαμήδι στις 14 Μαρτίου του 1835 και περιγράφει τον αγωνιστή να «κάθεται σε ένα σπιτάκι στη μέση μιας αυλής, η οποία περιβάλλεται από ψηλούς τοίχους…». Ο κ. Πιτερός ταυτίζει λοιπόν την φυλακή του Κολοκοτρώνη με τα ερείπια ενός οικίσκου που υπάρχει στον Προμαχώνα του Μιλτιάδη, δίπλα στις φυλακές των βαρυποινιτών. Οι διαστάσεις του; Τρία εξήντα επί δυόμισι μέτρα. Για εκείνον που όργωνε την Πελοπόννησο με τα στρατεύματά του…
Ο αρχαιολόγος προτείνει, μαζί με την προστασία του ενετικού φρουρίου του Παλαμηδιού, να προωθηθούν κατά προτεραιότητα έργα συντήρησης των φυλακών του προμαχώνα του Μιλτιάδη και της αληθινής φυλακής του Κολοκοτρώνη, ως φόρο τιμής στη μνήμη των Αγωνιστών του ΄21.
Με πληροφορίες από την Ελευθεροτυπία και το Εθνος.
troktiko.blogspot.com
Στο Παλαμήδι, αλλά όχι στη γνωστή μέχρι σήμερα ως «φυλακή του Κολοκοτρώνη» ήταν έγκλειστος ο «γέρος του Μωριά». Η φοβερή φυλακή του δεν ήταν το σκοτεινό μπουντρούμι στο οποίο μπαίνεις σκυμμένος από μια πόρτα η οποία μόλις ξεπερνά το ένα μέτρο. Αυτό αποτελεί προϊόν ιστορικής πλάνης και λαϊκών δοξασιών κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Το κτήριο της φυλακής του βρίσκεται στον ...
προμαχώνα του Μιλτιάδη και είναι μικρό, ισόγειο, με παράθυρο.
Η ταύτιση βασίζεται σε επιστολή αυτόπτη μάρτυρα της εποχής, όπως έχει συμπεράνει ο αρχαιολόγος Χρήστος Πιτερός, από τη Δ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αργολίδας.
Η ταύτιση της φυλακής όπου ο Κολοκοτρώνης έζησε ως βαρυποινίτης, καθώς είχε καταδικαστεί σε θάνατο από το καθεστώς αντιβασιλείας του Οθωνα, (26 Μαΐου του 1834) έγινε από τον κ. Πιτερό με βάση μελέτη της Ρεγγίνας- Κουάκ Μανουσάκη. Μελέτη που έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό του Δήμου Ναυπλίου, «Ναυπλιακά ανάλεκτα».
Ο Κολοκοτρώνης δεν έχει κάνει πλήρη περιγραφή της φυλακής στα απομνημονεύματά του. Εχει μονάχα μια συνοπτική αναφορά για τον χώρο όπου πέρασε ατέλειωτες ώρες και μέρες. Το ιστορικό αυτό κενό όμως φωτίζεται από μια και μοναδική μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα της εποχής, της Μπεττίνας φον Σαβινύ. Ηταν η σύζυγος του Κ. Σχινά, υπουργού Δικαιοσύνης της Αντιβασιλείας, που καταδίκασε τον Κολοκοτρώνη αρχικά σε θάνατο και στη συνέχεια σε 25ετή κάθειρξη.
Η Μπετίνα φον Σαβινύ επισκέφθηκε το Παλαμήδι στις 14 Μαρτίου του 1835 και περιγράφει τον αγωνιστή να «κάθεται σε ένα σπιτάκι στη μέση μιας αυλής, η οποία περιβάλλεται από ψηλούς τοίχους…». Ο κ. Πιτερός ταυτίζει λοιπόν την φυλακή του Κολοκοτρώνη με τα ερείπια ενός οικίσκου που υπάρχει στον Προμαχώνα του Μιλτιάδη, δίπλα στις φυλακές των βαρυποινιτών. Οι διαστάσεις του; Τρία εξήντα επί δυόμισι μέτρα. Για εκείνον που όργωνε την Πελοπόννησο με τα στρατεύματά του…
Ο αρχαιολόγος προτείνει, μαζί με την προστασία του ενετικού φρουρίου του Παλαμηδιού, να προωθηθούν κατά προτεραιότητα έργα συντήρησης των φυλακών του προμαχώνα του Μιλτιάδη και της αληθινής φυλακής του Κολοκοτρώνη, ως φόρο τιμής στη μνήμη των Αγωνιστών του ΄21.
Με πληροφορίες από την Ελευθεροτυπία και το Εθνος.
Ο άνθρωπος που φύτεψε 1 εκατομμύριο δέντρα
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ..Ακούμε συχνά για τη δύναμη που έχει ο άνθρωπος όταν έχει θέληση, αλλά μερικές φορές δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Εθιοπας Gashaw Tahir που αποφάσισε μια μέρα να βοηθήσει την χώρα του η οποία είχε μεγάλη ανάγκη αναδάσωσης. Η αποψίλωση των τελευταίων χρόνων ήταν μαζική, με το θέαμα να είναι.. αποκαρδιωτικό.
Έτσι, αποφάσισε να «κάνει την Αφρική πράσινη», προσπαθώντας όσο μπορεί να παρακινήσει κι άλλους. Ξεκίνησε από την πόλη του με κάποιους ακόμα κατοίκους και βρέθηκε να έχει φυτέψει πλέον ένα εκατομμύριο δέντρα! Έχοντας προσλάβει 450 νέους ανθρώπους κατάφερε να κάνει τη διαφορά και να κάνει την Εθιοπία πράσινη.Τελικά όλοι μπορούμε να προσφέρουμε στον πλανήτη αν το αποφασίσουμε.
kala-nea.gr
Η Ζιζέλ διδάσκει ποδόσφαιρο
Στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας βρίσκεται το διάσημο μοντέλο Ζιζέλ στο πλαίσιο της νέας διαφήμισης που θα γυρίσει με θέμα… ποδοσφαιρικό. Η Ζιζέλ θα πρωταγωνιστήσει σε ένα διαφημιστικό σποτ στο οποίο θα μαθαίνει τα μυστικά της μπάλας στους "θρύλους" της Βραζιλίας, Πελέ και Ρομάριο.Με αφορμή το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής που πλησιάζει, τηλεοπτικό δίκτυο στη «χώρα του καφέ» ανέλαβε να ολοκληρώσει το συντομότερο τα γυρίσματα, έτσι ώστε να προβάλλεται καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης.
Τη συγκεκριμένη είδηση αποκαλύπτει σε σημερινό της πρωτοσέλιδο εφημερίδα στο Σάο Πάολο. Μάλιστα, το γνωστό σούπερ μόντελ βρίσκεται ήδη στη Βραζιλία με τον τριών μηνών γιο της Μπέντζαμιν και εντός της επόμενης εβδομάδας θα ξεκινήσει τα γυρίσματα παρέα με τους Πελέ και Ρομάριο.
www.sport-fm.gr
Ιρλανδία: παραίτηση επισκόπου για το σκάνδαλο της σεξουαλικής κακοποίησης
Την παραίτηση ενός Ιρλανδού επισκόπου, που κατηγορείται ότι δεν χειρίστηκε σωστά τοσκάνδαλο της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από ιερείς, έκανε δεκτή ο πάπας Βενέδικτος.Πρόκειται για τον 73χρονο επίσκοπο Τζον Μαγκί, ο οποίος μετά από έρευνα της εκκλησιαστικής επιτροπής, κατηγορήθηκε ότι δεν έλαβε μέτρα για να προστατεύσει τα παιδιά -αν και γνώριζε τι συνέβαινε- με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν.
Το πόρισμα της εκκλησιαστικής επιτροπής είναι καταπέλτης για την επισκοπή Κλόιν, στην οποία υπηρετούσε ο Τζον Μαγκί, καθώς όπως αποδείχτηκε δεν ελήφθησαν ποτέ μέτρα για την προστασία των παιδιών.
Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στο πόρισμα, η προστασία των παιδιών ήταν ανεπαρκής και ορισμένες φορές επικίνδυνη καθώς δινόταν έμφαση στην προφύλαξη των ιερέων που κατηγορούνταν παρά στα θύματα.
Από την πλευρά του, ο επίσκοπος Τζον Μαγκί ζήτησε «συγγνώμη από τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης, είτε από έναν είτε πολλούς ιερείς της επισκοπής Κλιόν, το διάστημα που διετέλεσε επίσκοπος».
Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ο πάπας Βενέδικτος ανακοίνωσε την έναρξη έρευνας στις ιρλανδικές επισκοπές, στα ιεροδιδασκαλεία και στα θρησκευτικά τάγματα που εμπλέκονται στο σκάνδαλο.
Ώρα της Γης 2010: Σβήνουμε τα φώτα στις 27 Μαρτίου το βράδυ
Το Σάββατο στις 27 Μαρτίου στις 8,30 το βράδυ σβήνουμε τα φώτα για μία ώρα και μεταδίδουμε το μήνυμα για την αναγκαιότητα της καταπολέμησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όπως αναφέρει σε δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του το WWF Ελλάς.Ήδη 206 δήμοι και κοινότητες της χώρας έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα του WWF Ελλάς, ενώ τη συμμετοχή τους έχουν δηλώσει 232 σχολεία και εκπαιδευτικοί οργανισμοί και 733 φορείς και επιχειρήσεις.
Επιπλέον, περισσότεροι από 16.000 ιδιώτες έχουν εγγραφεί στον επίσημο δικτυακό τόπο της Ώρας της Γης www.wwf.gr/earthhour, ενώ οι συμμετοχές σε σχετικές ομάδες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες.
Κατά την Ώρα της Γης 2010 παγκοσμίως αναγνωρίσιμα μνημεία όπως η Ακρόπολη, ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, ο Λευκός Πύργος και η Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου θα παραμείνουν στο σκοτάδι.
Η Ώρα της Γης 2010 δίνει φωνή και δύναμη πίσω στον καθένα από εμάς. Είναι μια συμβολική κίνηση για να εντείνουμε τον αγώνα μας ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Σε αυτόν τον αγώνα, η συμμετοχή και η υποστήριξη όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών είναι η πλέον σημαντική.
Για μια ώρα θα σβήσει τα φώτα του το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Σάββατο 27 Μαρτίου, στις8,30 το βράδυ, στα 24 κτίρια των υπηρεσιών του, στους εποπτευόμενους φορείς και στους φορείς διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, προκειμένου να συμμετάσχει στην εκστρατεία «Η Ώρα της Γης».
Η συμμετοχή της χώρας μας στην εν λόγω δράση γίνεται κάθε χρόνο ισχυρότερη, αποδεικνύοντας ότι μπορεί έμπρακτα να περιορίσει το ενεργειακό της αποτύπωμα.
Συμβολικές κινήσεις, όπως η Ώρα της Γης ,αποτελούν καθημερινές ενέργειες που μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην εξοικονόμηση ενέργειας και στον περιορισμό εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα.
Επίσης, ο Δήμος Αθηναίων καλεί τους δημότες της πόλης να συμμετάσχουν και φέτος στην παγκόσμια εκστρατεία «Ώρα της Γης 2010», και να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα.
Ο Δήμος Αθηναίων συμμετέχοντας στην εν λόγω εκστρατεία, θα σβήσει τα φώτα, για μία ώρα: στο Λόφο του Λυκαβηττού, στο Δημαρχιακό Μέγαρο της Πλατείας Κοτζιά, στο Δημαρχείο της οδού Λιοσίων, σε όλα τα δημοτικά κτίρια (γυμναστήρια του ΟΝΑ, Πολιτιστικά Κέντρα, γραφεία των επτά Δημοτικών Διαμερισμάτων, Λέσχες Φιλίας κα.) και στις καμινάδες της «Τεχνόπολις».
Πηγή econews
Η χαμένη δεκαετία της Ευρώπης
| Στο σύνολό της η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατέκτησε κανέναν από τους 17 ποσοτικούς στόχους που θέτει η Συνθήκη της Λισσαβόνας. |
Toυ Τίτο Μποέρι
«Μην παραδέχεσαι ποτέ την ήττα σου. Όταν βλέπεις ότι δεν προλαβαίνεις έναν στόχο, απλώς μετατόπισε την προθεσμία. Αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρεις». Τον απλό αυτό κανόνα, τον οποίο εφάρμοσαν κατά κόρον οι χώρες της σοσιαλιστικής Ανατολικής Ευρώπης, χρησιμοποιούν σήμερα και οι γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Στις 24 Μαρτίου 2010, αυτό που γνωρίζουν όλοι όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη θα χαραχτεί και στην ιστορία: η ΕΕ δεν πέτυχε τους στόχους οικονομικής ανάπτυξης, αποδοτικότητας και εκσυγχρονισμού που είχαν τεθεί πριν από δέκα χρόνια στη Λισαβόνα. Αντί να αναδειχθεί στην «πιο δυναμική οικονομία του κόσμου», η ΕΕ χάνει έδαφος.
Η ψαλίδα του κατά κεφαλήν εισοδήματος στην Ευρώπη των 15 (προ ένταξης των μεγαλύτερων πρώην κομμουνιστικών κρατών το 2004) σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες –οι οποίες χρησιμοποιούνται ως σημείο αναφοράς για πολλούς στόχους– παρέμεινε αμείωτη στο 30-40%, μετά από προσαρμογή στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης.
Στο σύνολό της η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατέκτησε κανέναν από τους 17 ποσοτικούς στόχους που θέτει η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Όλοι οι ποιοτικοί στόχοι, οι οποίοι προστέθηκαν στην πορεία της διαδικασίας, χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για να τροφοδοτήσουν την εθνική γραφειοκρατία στο πλαίσιο της λεγόμενης «ανοιχτής μεθόδου συντονισμού». Αντί να αναζητήσει τους λόγους της γενικής αυτής αποτυχίας, η ΕΕ εκδίδει ένα έγγραφο που θέτει νέους φιλόδοξους στόχους για το 2020. Όπως φαίνεται, θα ακολουθήσουν δέκα ακόμη χρόνια με μεγαλοστομίες και ονειροπολήσεις.
Τι πήγε λάθος στη Συνθήκη της Λισσαβόνας; Βασικά, όλα –και κυρίως, η μέθοδος. Κανονισμοί χωρίς εποπτεία και μηχανισμό επιβολής δεν είναι παρά κούφιες ρητορείες. Η «αμοιβαία πίεση» που θα ασκούνταν με την ανοικτή μέθοδο συντονισμού αποδείχθηκε ένα ισχυρό εργαλείο στην επίτευξη «αμοιβαίας κάλυψης» όσον αφορά στην αιτιολόγηση της μη έγκυρης επίτευξης των στόχων.
Κατά δεύτερον, οι ίδιοι οι στόχοι ήταν εσφαλμένοι –και υπερβολικά πολλοί. Οι θαρραλέοι που επιχείρησαν να τους απαριθμήσουν κατέληξαν σε τριψήφια νούμερα. Ο μόνος λόγος που μπορεί να εξηγήσει έναν τόσο μακρύ κατάλογο είναι για να έχει κάθε κυβέρνηση τη δυνατότητα να πετύχει έναν τουλάχιστον στόχο, τον οποίο θα παρουσιάσει ως τρόπαιο στην εκάστοτε χώρα.
Επιπλέον, στους στόχους περιλαμβάνονταν κατά κύριο λόγο πολιτικές που δεν απαιτούν υπερεθνικό συντονισμό, όπως πολιτικές στον εργασιακό τομέα, την παιδική μέριμνα και το συνταξιοδοτικό. Επομένως, μιλάμε για μια ήπια μέθοδο χωρίς κυρώσεις για τις χώρες που καθυστερούσαν στη διαδικασία. Οι στόχοι, επίσης, καθορίζονταν συνήθως με βάση τα αποτελέσματα και όχι τα μέσα πολιτικής. Αυτό σημαίνει ότι μια χώρα που βρέθηκε προ ευχάριστων εκπλήξεων θα μπορούσε να πετύχει ένα στόχο χωρίς να κάνει τίποτα γι’ αυτό.
Έχοντας υπ’ όψιν όλους τους παραπάνω λόγους, δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβει κανείς γιατί η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας μετατέθηκε στο 2020. Αντί να χάνει χρόνο και δημόσιο χρήμα για την κατάρτιση ή συντήρηση της γραφειοκρατίας της Λισσαβόνας, η ΕΕ θα έπρεπε να παρακολουθεί στενά τη διαδικασία επίτευξης των εν λόγω εθνικών και ευρωπαϊκών στόχων που έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τα διάφορα κράτη μέλη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Οι στόχοι του Κιότο για το 2012 είναι εφικτοί. Η κωλυσιεργία μιας χώρας να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις προσπάθειες των υπόλοιπων κρατών.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η διανομή ενέργειας. Η ΕΕ απέχει πολύ από την ενιαία αγορά ενέργειας, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να επιβαρύνονται με μεγαλύτερο κόστος και χαμηλότερη αποδοτικότητα. Σε αυτό το σημείο, υπάρχει σοβαρό κίνητρο για τον καθορισμό πανευρωπαϊκών, και όχι εθνικών, στόχων και για την επιβολή κυρώσεων στις χώρες που δεν απελευθερώνουν τις αγορές τους.
Αντ’ αυτού, υπάρχουν στόχοι θα μπορούσαν να τίθενται σε επίπεδο ΕΕ για την επιβράβευση των κρατών εκείνων που συμβάλλουν σε μεγαλύτερο ποσοστό στην επίτευξή τους. Ένας τέτοιος στόχος είναι η μετανάστευση. Η Ευρώπη έχει μένει πίσω στον παγκόσμιο αγώνα ταχύτητας για την αναζήτηση ταλέντων. Η παγκόσμια ύφεση, όμως, προσφέρει μια ευκαιρία ανασχεδιασμού της γεωγραφικής κατανομής του χαρισματικού ανθρώπινου κεφαλαίου.
Με τη βοήθεια επιλεγμένων μεταναστευτικών πολιτικών και τη δημιουργία συνθηκών που ευνοούν την ανάπτυξη ταλέντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το καθαρό ισοζύγιο «χαρισματικών μεταναστών» μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά, από τα μηδενικά ή τα αρνητικά επίπεδα στα οποία βρίσκεται σήμερα σε όλα τα κράτη της ΕΕ. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια «δεξαμενή» 300 εκατομμυρίων περίπου πτυχιούχων πάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί μια πολιτική, καθώς, σύμφωνα με ατράνταχτα στοιχεία, οι μετανάστες αυτοί ανταποκρίνονται στις μεταβολές των οικονομικών κινήτρων που παρέχονται με κριτήριο την επιλογή τόπου εγκατάστασης.
Υπό αυτή την έννοια, υπάρχουν σαφείς επιπτώσεις για τα κράτη μέλη, όχι μόνο επειδή οι καταρτισμένοι μετανάστες κατευθύνονται στις χώρες όπου υπάρχει μια κρίσιμη μάζα επαγγελματικών ευκαιριών. Οι άνθρωποι συχνά συμπεριφέρονται σαν «δυναμικά ζευγάρια» στην αναζήτηση καλύτερης εργασίας και από τα δύο μέλη του ανδρόγυνου.
Με τους δημοφιλής προορισμούς, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, να δρομολογούν περικοπές στην έρευνα και τη δημόσια εκπαίδευση και, δεδομένης της ανάγκης για αύξηση των ανώτατων φορολογικών συντελεστών, η Ευρώπη έχει μια μοναδική ευκαιρία να προσελκύσει χαρισματικούς και καταρτισμένους μετανάστες, περιορίζοντας ταυτόχρονα το κύμα εξόδου των ερευνητών από την Ευρώπη.
Η διαδικασία της «μπλε κάρτας», όπως ονομάζεται, έχει αποδειχθεί σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχής, διότι δεν παρείχε στα μεμονωμένα κράτη κίνητρο για συντονισμό των πολιτικών τους. Γιατί η βοήθεια της ΕΕ προς τους ερευνητές των κρατών μελών να μην παρέχεται υπό την προϋπόθεση της υιοθέτησης επιλεγμένων μεταναστευτικών πολιτικών; Αυτό θα ήταν το πρώτο σοβαρό βήμα προς την κατεύθυνση της σύστασης μιας ενιαίας αγοράς εργασίας στην Ευρώπη.
Εάν η Ευρώπη αποφάσιζε να κάνει τέτοια βήματα, δεν θα αποτελούσε απλώς έναν τόπο αναδιανομής, αλλά έναν τόπο όπου το περιβάλλον προστατεύεται, η ενέργεια διανέμεται αποτελεσματικά και οι δεξιότητες επιβραβεύονται στο έπακρον.
*Ο Τίτο Μποέρι είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνου και διευθυντής του Fondazione Debenedetti.
Copyright: Project Syndicate, 2010
Βιβλιοθήκη Λυκείου Τυμπακίου
Υπεύθυνη: Νάντια Χαραλαμποπούλου
Σ' αυτό το blog θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητες της βιβλιοθήκης και τον κόσμο του βιβλίου.
Ένα πολύ ωραίο ιστολόγιο, που πραγματικά αξίζει να το επισκεφθείτε. Για περισσότερες πληροφορίες:
tympakilib.blogspot.com
BBC Life - Plants!
Όσοι παρακολουθείτε ντοκιμαντέρ με θέμα την φύση, θα έχετε δει τα εντυπωσιακά ομολογουμένως βίντεο, που παρουσιάζουν την πλήρη ανάπτυξη των φυτών και λουλουδιών στο φυσικό τους περιβάλλον μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ενώ στην πραγματικότητα η λήψη αυτή κρατάει αρκετές ημέρες ή και μήνες. Ίσως επίσης να γνωρίζετε, ότι για να γίνει μια τέτοια λήψη, χρησιμοποιούνται κάμερες που τραβάνε ένα καρέ ανά κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (π.χ. ανά μία ώρα), έτσι ώστε όταν τελικά γίνει η σύνθεση των καρέ, να δημιουργηθεί ένα βίντεο διάρκεια μερικών δευτερολέπτων, που στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει χρονική περίοδο ημερών.
Αυτό όμως που ίσως δεν γνωρίζεται, είναι ότι αυτές οι λήψεις δεν γίνονται στην φύση, όπως φαινομενικά δείχνουν, αλλά σε στούντιο με την χρήση blue screen. Στο παρακάτω βίντεο, μπορείτε να δείτε αναλυτικά την μέθοδο που χρησιμοποιούν, για να μας προσφέρουν αυτό το ρεαλιστικό αποτέλεσμα.
Το νησί με τις κούκλες - Ένα 'σκοτεινό' τουριστικό αξιοθέατο στο Μεξικό
Ένας παγκοσμίου φήμης τουριστικός προορισμός είναι το "La Isla de la Munecas", που στα ισπανικά σημαίνει "το νησί με τις κούκλες". Σε αυτό το νησί με τις κούκλες, όπως υποδηλώνει το όνομα, αυτό που συναντάει ο επισκέπτης, είναι εντελώς διαφορετικό από την εικόνα που θα είχε σχηματίσει ακούγοντας το όνομα του νησιού. Η πραγματικότητα θα τον φέρει αντιμέτωπο με χιλιάδες άσχημες και χαλασμένες κούκλες που κρέμονται στα δέντρα του νησιού και μοιάζουν σαν να έχουν βασανιστεί.
Ο Don Julian Santana, ένας ερημίτης που παραιτήθηκε από τον κόσμο και εγκατέλειψε την οικογένειά του για να κατοικήσει στο νησί αυτό, αφιερώνοντας τα τελευταία πενήντα χρόνια της ζωής του για να δημιουργήσει το "La Isla de la Munecas". Πιστεύεται ότι το έκανε αυτό για να ευχαριστήσει το πνεύμα ενός μικρού κοριτσιού που είχε πνιγεί στο κανάλι. Βέβαια, μπορεί απλά να μην του άρεσαν οι επισκέψεις και αυτόν ήταν ένας τρόπος για να τους κρατήσει μακριά. Όποιος κι να είναι ο λόγος, κατάφερε να μετατρέψει αυτό το νησί σε ένα παράξενο, τρομακτικό μέρος όπου κρεμασμένες κούκλες, στοιχειώνουν την κάθε σας κίνηση.
Ο Don Julian έβρισκε τις παλιές κούκλες είτε από τη χωματερή ή αγοράζοντας τες με αντάλλαγμα ντόπια φρούτα και λαχανικά που παρήγαγε ο ίδιος. Δυστυχώς, το 2001 ο Don Julian βρέθηκε πνιγμένος στο κανάλι που περιβάλλει το σπίτι του και έτσι η παράξενη συλλογή του, κατέληξε να γίνει μια από τις πιο παράξενες ατραξιόν της περιοχής και όχι μόνο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)