Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνσηΗ παρουσία πολυεθνικών κολοσσών στις μεγάλες πόλεις των αναδυόμενων αγορών δημιουργεί μια νέα παγκόσμια μεσαία τάξη.
Αποκλειστικό Bloomberg Businessweek
Έχετε ακουστά το Aurangabad στην καρδιά της Ινδίας; Μάλλον όχι, και εξίσου άγνωστο ήταν και για την Daimler, την κατασκευάστρια των γνωστών πολυτελών αυτοκινήτων. Έτσι, όταν μια αντιπροσωπεία της Mercedes-Benz σιην Pune, μια πόλη έξι ώρες μακριά από το Aurangabad, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από το εμπορικό της επιμελητήριο για την παραγγελία 115 αυτοκινήτων sedan, η υπάλληλος πωλήσεων σκέφτηκε ότι ήταν φάρσα. Δεν ήταν. Τα τελευταία 10 χρόνια ο πληθυσμός της Aurangabad έχει διπλασιαστεί -φθάνοντας τα 2 εκατ. κατοίκους- καθώς μεγάλες δυτικές εταιρείες, όπως η Siemens και η SABMiller, χτίζουν μονάδες στην ευρύτερη περιοχή, βρίσκοντας προσιτές τοποθεσίες για νέα εργοστάσια. «Το Aurangabad έχει αναπτυχθεί ταχύτατα, αλλά ο κόσμος συνεχίζει να πιστεύει πως είναι μια κουκκίδα στο χάρτη», λέει ο Sacheen Mulay, πρόεδρος του τοπικού εμπορικού επιμελητηρίου και πολυεκατομμυριούχος από δραστηριότητες στο real estate. Η ιδέα για τη μαζική παραγγελία ήρθε καθώς τα μέλη του Εμπορικού Επιμελητηρίου προσπαθούσαν να τραβήξουν την προσοχή στην πόλη. «Αυτό είναι ένα μέρος για πιθανούς αγοραστές, μια νέα γενιά επιχειρηματιών. Οι άνθρωποι πρέπει να τη μάθουν», λέει ο Mulay.
Εδώ και καιρό, οι περισσότερες πολυεθνικές οικοδομούν μια ισχυρή παρουσία στις δέκα μεγαλύτερες πόλεις σε αναδυόμενες αγορές, όπως η Βραζιλία, η Κίνα, η Ινδία και η Ινδονησία. Ως αποτέλεσμα, το Ρίο, η Σαγκάη, το Δελχί και η Τζακάρτα έχουν βρεθεί στο επίκεντρο.
Ωστόσο, αυτή η εστίαση έχει κάποιο κόστος. Σε μια έρευνά της, η Boston Consulting Group διαπίστωσε ότι οι περισσότερες από τις εταιρείες αγνοούν πόλεις με μικρότερο πληθυσμό και λιγότερο εμφανές δυναμικό. Πόλεις όπως το Aurangabad, το Curitiba στη Βραζιλία, η Xiaochang στην Κίνα και το Yekaterinburg στη Ρωσία μπαίνουν στην ίδια κατηγορία με τις φτωχές, αγροτικές περιοχές που λίγες εταιρείες, με αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, όπως η Unilever, είναι πρόθυμες να εξερευνήσουν. «Υπάρχουν πολλοί καταναλωτές, οι οποίοι βρίσκονται πολύ πάνω από το όριο της φτώχειας, έχουν υψηλή καταναλωτική δύναμη, αλλά αγνοούνται», λέει ο Sharad Verma, εταίρος της BCG.
Μια νέα μεσαία τάξη
Οι πόλεις με λιγότερους από 5 εκατ. κατοίκους αποτελούν το 83% των αναδυόμενων αστικών καταναλωτών αγορών, εκτιμά η BCG. Μέχρι το 2030 υπολογίζεται πως επιπλέον 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε πόλεις αναδυόμενων αγορών, αποτελώντας το 67% της ανάπτυξης του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Λιγότεροι από το ένα πέμπτο αυτών των καταναλωτών θα ζει σε μεγαλουπόλεις, όπως η Πόλη του Μεξικού. Οι υπόλοιποι, οι οποίοι θα είναι σε θέση να αγοράσουν νέα αυτοκίνητα, iPhones και τηλεοράσεις με επίπεδη οθόνη, θα διασκορπίζονται σε 1.100 πόλεις, με πληθυσμό πάνω από 500.000, ενώ σήμερα υπάρχουν 717 τέτοιες πόλεις. Περίπου 460 εκατομμύρια άτομα, που θα κερδίζουν 5.000 έως 10.000 δολάρια τον χρόνο, θα ενταχθούν στη μεσαία τάξη στα επόμενα πέντε χρόνια.
Στις μικρότερες πόλεις, όπου εισχωρούν οι κορυφαίες εταιρείες του κόσμου, ο αντίκτυπος είναι άμεσος. Η Amritsar, μια πόλη στο Punjab, περισσότερο γνωστή για τον Χρυσό Ναό των Σιχ, είναι σήμερα ένα ακ-μάζον εμπορικό κέντρο, με κύρια προϊόνια το ρύζι και το σιτάρι. Η ινδική εταιρεία Bharti συνεργάστηκε με τη Wal-Mart για την κατασκευή του πρώτου καταστήματος της αμερικανικής αλυσίδας στο Amritsar. Το περασμένο καλοκαίρι, όταν ξεναγήθηκαν οι δημοσιογράφοι, υπήρχε μποτιλιάρισμα μήκους άνω τους ενός χιλιομέτρου, καθώς αγρότες με τρακτέρ και κάτοικοι με ΒΜWs συνωστίζονταν στην είσοδο του καταστήματος.
Μέσα στην επόμενη πενταετία, η μεσαία τάξη των χωρών που ανήκουν στις αναδυόμενες αγορές θα αυξηθεί κατά 500 εκατομμύρια
Δείκτης ευημερίας
Οι πωλήσεις αυτοκινήτων είναι ένας καλός δείκτης για το τι μπορούν να αποκομίσουν οι εταιρείες από αυτές τις πόλεις, λέει ο Deepesh Rathore, CEO της IHS Global Insight Ινδίας. Οι Ινδοί αγαπούν τα αυτοκίνητα, τα οποία αποτελούν έναν ορατό δείκτη ευημερίας και μια απαραίτητη αγορά σε περιοχές με περιορισμένες δημόσιες συγκοινωνίες. Ωστόσο, η Chevrolet της GM έχει λιγότερο από το 5% της ινδικής αγοράς. «Η GM έχει περιορισμένο δίκτυο πωλήσεων και service και έτσι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού το οποίο δεν φτάνει», λέει ο Rathore.
Αντίθετα, ορισμένες ινδικές εταιρείες κινούνται πιο γρήγορα σε μικρότερες πόλεις. Τα PVR Cinemas, μια αλυσίδα της οποίας οι μετοχές έχουν αυξηθεί 75 τοις εκατό από το 2009, στοιχηματίζουν σε τοποθεσίες τις οποίες οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν στον χάρτη - πόλεις όπως οι Nanded, Ujjain και Vijayawada, λέει ο CEO, Pramod Arora. «Οι μικροί δήμοι και οι πόλεις προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες, καθώς εκεί η βάση των καταναλωτών θα αυξηθεί με τρομακτικό ρυθμό, σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες πόλεις», αναφέρει.
Με το βλέμμα στραμμένο στα εισερχόμενα κεφάλαια, οι γκαλερί και οι art dealers προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των Κινέζων συλλεκτών, γεμίζοντας τους τοίχους των εκθέσεών τους με τα πιο πρόσφατα έργα του καλλιτέχνη. Πολλά έργα προέρχονται από Αμερικανούς και Ευρωπαίους συλλέκτες που τα αγόρασαν στις δεκαετίες του 1970, ΄80 και ΄90 και δεν βλέπουν την ώρα να τα ρευστοποιήσουν τώρα που βρίσκονται στην ακμή τους.
Μπορεί να είναι 82 χρόνων ωστόσο αυτό δεν την πτοεί από το να γυμνάζεται και να έχει ευλυγισία που θα τη ζήλευαν ακόμα και έφηβοι! Ο λόγος για μια γιαγιά από την Κίνα η οποία έχει τραβήξει τα φώτα των μέσων ενημέρωσης λόγω της ευλυγισίας του σώματός της.
Αμέσως μετά την πρεμιέρα, το 1968, ο Κιούμπρικ έκρινε ότι η ταινία ήταν "πλαδαρή" και τη ξαναμόνταρε. Για περισσότερα από σαράντα χρόνια, οι σκηνές που κόπηκαν θεωρούνταν χαμένες. Τώρα, ορισμένες από αυτές ξαναβγαίνουν στο φως, χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί πως και πότε θα μπορέσει να τις δει το ευρύ κοινό.
