Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ECONOMY. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ECONOMY. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Φέτα και ελαιόλαδο, τα αντίδοτα στην κρίση.


Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας ένα άρθρο των New York Times το οποίο αναφέρεται στην ελληνική οικονομία. Όχι, δεν πρόκειται για ένα ακόμη άρθρο που περιγράφει με μελανά χρώματα την εικόνα της χώρας μας. Αντιθέτως, μιλάει για μια διαχρονική ανεκμετάλλευτη ευκαιρία, η οποία, αν κάποια στιγμή λάβει σάρκα και οστά, μπορεί να προσδώσει σημαντική ώθηση στην ελληνική οικονομία.

Σύμφωνα λοιπόν με το εν λόγω άρθρο, αν οι Έλληνες επενδύσουν σε πράγματα που ήδη γνωρίζουν να κάνουν, μπορεί να σημειωθεί αξιοσημείωτη βελτίωση στην αγορά εργασίας και στην αύξηση των φορολογικών εσόδων. Συγκεκριμένα μιλάει για τη φέτα και το ελαιόλαδο, δύο παραδοσιακά προϊόντα τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε εκμεταλλευτεί όσο πρέπει.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε μια εποχή που η δημοτικότητα της φέτας, ελληνικού προϊόντος με βούλα,  αυξάνεται κατακόρυφα, η χώρα μας κατέχει μόλις το 28% της παγκόσμιας πίτας. Αντιστοίχως, στο ελαιόλαδο, όπου η Ελλάδα παράγει μία από τις καλύτερες ποιότητες, υστερούμε έναντι της Ιταλίας και της Ισπανίας, καλύπτοντας μόλις το 4% της παγκόσμιας αγοράς.

Η χώρα μας, συνεχίζει το άρθρο, μπορεί να αυξήσει σημαντικά την κερδοφορία στους τομείς αυτούς, καθώς και στον τουριστικό κλάδο (για χρόνια προσηλωμένο στα μεσαία εισοδήματα – άλλον ένα κλάδο που εθελοτυφλεί, αδιαφορώντας να προσελκύσει τον ποιοτικό τουρίστα), καθότι τα προϊόντα αυτά είναι οι καλύτεροι «πρεσβευτές» της χώρας μας.

Για να επιτευχθεί, όμως, αυτό θα πρέπει, επιτέλους, οι Έλληνες παραγωγοί να πάψουν να επιδεικνύουν προχειρότητα στην προώθηση των προϊόντων τους και να εγκαταλείψουν τη «λογική της αρπαχτής». Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά παραγωγών, απαλλαγμένης από τις συντεχνιακές επιδοτήσεις, με όραμα και πλάνο, η οποία, με τη συμβολή του κράτους, θα καταφέρει να εκμεταλλευτεί αυτά τα δύο προϊόντα που η φύση μάς μοίρασε απλόχερα.
http://protopapadakis.blogspot.be

Είναι τα ΙΚΕΑ πραγματικά φθηνά;


Πρόσφατα διάβασα στο διαδίκτυο για τη σύγκριση ορισμένων τιμών ανάμεσα στα ΙΚΕΑ της Ελλάδας και της Γερμανίας. Ε, λοιπόν, να η απάντηση. Το έπιπλο που βλέπετε διαφημίζεται στον ελληνικό κατάλογο της εταιρείας στα 59,99 και στον γερμανικό στα 39,99 (περίπου 30% φθηνότερα).
Μία από τα ίδια και για το άλλο έπιπλο που βλέπετε, το οποίο τιμολογείται στη χώρα μας στα 29,99 και στη Γερμανία στα 19,99 (πάλι κάτι παραπάνω από 30% φθηνότερα).
Δεν μπορώ να γνωρίζω που μπορεί να οφείλεται αυτή η απίστευτα μεγάλη (για τα οικονομικά δεδομένα των δύο χωρών) απόκλιση. Φορολογία, υψηλό κόστος μεταφοράς, ασυδοσία ή απλώς εκμετάλλευση της δεσπόζουσας θέσης των ΙΚΕΑ στην ελληνική αγορά;
Ισως να έχει να κάνει και με εκείνη την έρευνα αγοράς, που εκπόνησε η εταιρεία πριν μία πενταετία περίπου, όταν ανακάλυψε ότι οι Ελληνες αποφεύγουν ένα κατάστημα με χαμηλές τιμές επειδή δεν τους καταξιώνει κοινωνικά. Ως εκ τούτου, η εταιρεία αύξησε τις τιμές περίπου 10-20% πιο ακριβά από αυτές στην ευημερούσα Σουηδία...
Τα συμπεράσματα δικά σας.
http://protopapadakis.blogspot.be

Ποια ελληνικά προϊόντα διαπρέπουν στο εξωτερικό


Κέρδη κρύβουν οι εξαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, με την αξία τους να ανέρχεται σε 3,9 δισ. ευρώ και 12 από αυτά να γίνονται ανάρπαστα σε ξένες αγορές.
Η μειωμένη εγχώρια ζήτηση και η οικονομική ύφεση δημιουργούν ευκαιρίες για όσους ασχοληθούν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία στο εξωτερικό. Με απλά λόγια, η οργανωμένη αγροτική παραγωγή σε συνδυασμό με την τυποποίηση και τις εξαγωγές προσφέρει σίγουρα έσοδα.
Λαχανικά, βερίκοκα, κεράσια, ροδάκινα, πορτοκάλια, ντομάτες, φρούτα με κουκούτσια, σταφύλια, ελαιόλαδο, τυριά, σιτάρι, αλλά και καπνός ξεπουλάνε σε Αυστραλία, Πολωνία, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Βέλγιο, Κύπρο και Ουγγαρία.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε από την εφημερίδα το ΕΘΝΟΣ, βασίστηκε σε επίσημα στοιχεία των τελευταίων 22 ετών και από τη διαχρονική εξέλιξη των εξαγωγών προκύπτει ανά προϊόν:
  • Τα βερίκοκα, τα κεράσια και τα ροδάκινα αναδεικνύονται οι «πρωταθλητές» όλων των αγροτικών προϊόντων. Η αξία των εξαγωγών τους είναι στα 234,5 εκατ. ευρώ και γίνονται ανάρπαστα χτυπώντας πρωτιές στην Πολωνία και αποσπώντας το 69% των εισαγωγών τους, στην Ιταλία με μερίδιο 49,7%, στην Αγγλία (39,4%) και στη Γερμανία (28,1%), ενώ στη Γαλλία η χώρα μας είναι δεύτερος προμηθευτής έχοντας το 20% των εισαγωγών τους.
  • Στα λαχανικά η Ελλάδα είναι ο πρώτος προμηθευτής της Αυστραλίας και οι εξαγωγές μας αντιστοιχούν στο 19,9% των εισαγωγών τους. Στην Ιταλία, στις ΗΠΑ και στην Αγγλία είμαστε τρίτοι προμηθευτές με τα προϊόντα μας να αντιπροσωπεύουν το 19,8%, το 11,2% και το 8,5% των εισαγωγών τους, αντίστοιχα. Η αξία των εξαγόμενων λαχανικών είναι 237,9 εκατ. ευρώ.
  • Το παρθένο ελαιόλαδο αγοράζεται από την Ιταλία, όπου είμαστε δεύτεροι προμηθευτές της χώρας με μερίδιο 15,7%, ενώ δεύτεροι είμαστε και στη Γερμανία και στον Καναδά αποσπώντας το 12,9% και το 10,5% των εισαγωγών τους. Στις ΗΠΑ είμαστε τέταρτοι προμηθευτές με το 2,7% των εισαγωγών τους. Η αξία του εξαγόμενου ελαιολάδου είναι 198,1 εκατ. ευρώ.
  • Οι ελληνικές ντομάτες «τραβιούνται» από τη Φινλανδία, όπου είμαστε οι δεύτεροι προμηθευτές της χώρας με μερίδιο 20,1% στις εισαγωγές τους, την Αγγλία με 13,2% όπου καταλαμβάνουμε την τέταρτη θέση, την Ολλανδία με 10,1% και είμαστε οι τρίτοι προμηθευτές, ενώ και στην Πολωνία οι ελληνικές ντομάτες είναι στην πέμπτη θέση των εισαγωγών τους με 6,2%.
  • Εντυπωσιακή είναι η ζήτηση και των ελληνικών πορτοκαλιών. Η αξία των εξαγωγών είναι 150 εκατ. ευρώ. Είμαστε πρώτοι προμηθευτές της Ρουμανίας κερδίζοντας το 72,9% των εισαγωγών τους, αλλά και της Ουγγαρίας με το 51,3%. Στην Πολωνία είμαστε δεύτεροι πωλητές με 13,5% και τρίτοι στη Γερμανία με 7,9%.
  • Τα τυριά μας κερδίζουν έδαφος στην Κύπρο, όπου είμαστε δεύτεροι προμηθευτές με 21,2% και στη Σουηδία πέμπτοι με 9,5%.
  • Τα ελληνικά σταφύλια αρέσουν στη Ρουμανία, όπου η χώρα μας είναι ο τρίτος προμηθευτής με 12,7%, όπως και στη Γερμανία με 10,5%.
  • Τα νωπά φρούτα με κουκούτσια φτάνουν πρώτα στη Ρουμανία με μερίδιο 37,4% στις εισαγωγές τους, ενώ η χώρα μας είναι πέμπτος προμηθευτής της Γερμανίας με 5,5%.
  • Αλλά και το σκληρό, ανάλεστο σιτάρι αγοράζεται κατά προτίμηση πρώτο από την Τουρκία και στην Ιταλία είμαστε οι τέταρτοι εξαγωγείς της.
  • Ψηλά είναι η χώρα μας και στις εξαγωγές καπνού. Η Ελλάδα είναι πρώτος προμηθευτής της Βουλγαρίας με 53,9% των εισαγωγών της, επίσης πρώτος του Βελγίου με 34,3%, ενώ η χώρα μας είναι στη δεύτερη θέση της Γερμανίας και της Ολλανδίας με 14,2% και 11,4% των εισαγωγών τους.
  • http://protopapadakis.blogspot.be/

Η ιστορία της Amazon


«Μπορεί να είναι τρελό, αλλά θα το τολμήσω. Θα ανοίξω μια εταιρεία που θα πουλάει βιβλία μέσω του διαδικτύου». Τάδε έφη Τζεφ Μπέζος, ο αποκαλούμενος βασιλιάς του ηλεκτρονικού εμπορίου, όταν το 1994 θα παρατούσε τη σιγουριά και την ασφάλεια της δουλειάς του για να ασχοληθεί με τις διαδικτυακές πωλήσεις. Ο κύριος αυτός, σε μια εποχή όπου η φράση «ηλεκτρονικό εμπόριο» ήταν παντελώς άγνωστη και φάνταζε με κακόγουστο αστείο, θα κατάφερνε να πετύχει εκεί που τόσοι άλλοι θα αποτύγχαναν παταγωδώς.
   Το παιδί μιας 17χρονης μητέρας από το Νέο Μεξικό, ο Τζεφ Μπέζος δεν θα γνώριζε ποτέ τον βιολογικό του πατέρα, παρά μόνο τον πατριό του, τον Μιγκέλ Μπέζος, μετανάστη από την Κούβα. Σε μικρή ακόμη ηλικία θα επιδείκνυε ένα σπάνιο ταλέντο σε οτιδήποτε είχε να κάνει με μηχανές. Ως σύγχρονος Κύρος Γρανάζης, θα εγκαθιστούσε ένα ηλεκτρικό κουδούνι στο δωμάτιό του για να μην αφήνει τα νεότερα αδέρφια του να τον ενοχλούν, ενώ θα μετέτρεπε το γκαράζ των γονιών του σε εργαστήριο για τα επιστημονικά του πειράματα. Λίγο αργότερα, στα σχολικά του χρόνια, θα ερχόταν για πρώτη φορά σε επαφή και, όπως ήταν φυσικό λόγω του ανήσυχου πνεύματός του, θα μαγευόταν από τον κόσμο των ηλεκτρονικών  υπολογιστών.
   Έχοντας αποκτήσει ένα πτυχίο στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ο Μπέζος απασχολήθηκε σε χρηματιστηριακή εταιρεία της Wall Street. Όμως τα χρηματοοικονομικά και οι επενδύσεις θα τον άφηναν αδιάφορο, με αποτέλεσμα σύντομα να αναζητά κάτι πιο ενδιαφέρον. Το 1994, o 30χρονος θα έβρισκε τελικά αυτό που αναζητούσε, όταν έπεσε στα χέρια του μια αναφορά σχετικά με τις τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης του Ιντερνετ, που ξεπερνούσαν το 2.300% σε ετήσια βάση.
   Τα χρόνια εκείνα η εμπορική εκμετάλλευση του διαδικτύου ήταν ακόμη στα σπάργανα, όπως ακριβώς και το ηλεκτρονικό εμπόριο. Ο Μπέζος δεν έχασε χρόνο και αφού παραιτήθηκε από τη δουλειά του, ετοίμασε μία λίστα με 20 προϊόντα τα οποία θα μπορούσαν να πουληθούν ηλεκτρονικά. Ύστερα από ενδελεχή έρευνα, η λίστα αυτή περιορίστηκε σε πέντε μόλις προϊόντα, τα οποία έκρινε ότι ήταν τα πλέον υποσχόμενα. Αυτά ήταν τα δισκάκια, εξαρτήματα και λειτουργικό για υπολογιστές, βίντεο και βιβλία.
   Τελικά κατέληξε στα βιβλία για πολλούς και διάφορους λόγους. Θεώρησε ότι η αγορά για βιβλία, κυρίως λογοτεχνικά, ήταν πολύ μεγάλη, η ποικιλία των τίτλων ήταν εντυπωσιακή, οι τιμές προσιτές και ότι δεν υπήρχαν πολύ μεγάλα βιβλιοπωλεία που να έχουν στις αποθήκες τους απεριόριστους τίτλους και τα οποία φυσικά θα μονοπωλούσαν την αγορά. Μέσω του διαδικτύου, θα κατάφερνε να διαθέτει μια απίστευτη ποικιλία βιβλίων, ικανή για να ικανοποιήσει κάθε γούστο.
   Η ιδέα μπορεί να ήταν απλή, όμως ήταν ιδιοφυής. Ο Μπέζος θα ήταν ένας από τους πρωτοπόρους που θα εκμεταλλευόταν τις δυνατότητες του διαδικτύου, γι’ αυτό και η ιδέα του να ιδρύσει ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο θεωρήθηκε τρελή. Ο δαιμόνιος, όμως, επιχειρηματίας δεν θα άφηνε τίποτα στην τύχη. Αφού παρακολούθησε ένα διήμερο συνέδριο των βιβλιοπωλών της Αμερικής, όπου έμαθε τα μυστικά του βιβλίου, μετακόμισε με τη σύζυγό του στο Σιάτλ, την πόλη με τους δύο μεγαλύτερους χονδρεμπόρους βιβλίων της Αμερικής (από όπου θα προμηθευόταν τα βιβλία) αλλά και την πληθώρα αποφοίτων με ειδίκευση στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Γνωρίζατε ότι…
Ο Μπέζος επέλεξε ένα εξωτικό και συνάμα ασυνήθιστο όνομα για την νεοσύστατη εταιρεία του, το AmazonΤο όνομα αυτό θα ήταν πρώτο στις μηχανές αναζήτησης που παρουσίαζαν τα δεδομένα με αλφαβητική σειρά, ενώ αναπόφευκτα θα γινόταν και ο συνειρμός με τον Αμαζόνιο, το μεγαλύτερο ποτάμι του κόσμου. Εξάλλου, από τα πρώτα της βήματα η εταιρεία είχε υιοθετήσει ως σλόγκαν το TheWorlds Largest Bookstoreαν και αργότερα, όταν πλέον θα εμπορευόταν και άλλα προϊόντα πέρα από βιβλία, θα άλλαζε σεEarths Biggest Selection.

   Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε σε ένα δυάρι διαμέρισμα με γκαράζ, το οποίο θα μετέτρεπαν σε εργαστήριο, όπου, πάνω σε ένα γραφείο που έφτιαξαν οι ίδιοι καρφώνοντας μεταξύ τους ξύλινες πόρτες που είχαν αγοράσει σε τιμή ευκαιρίας, θα σχεδίαζαν το site της εταιρείας. Όταν το site ήταν έτοιμο, ζήτησαν από 300 φίλους και γνωστούς να το επισκεφτούν για να το δοκιμάσουν. Στις 16 Ιουλίου 1995, το siteλειτούργησε επίσημα, ενώ οι 300 δοκιμαστές ανέλαβαν να το διαδώσουν προς τα έξω. 
   Αρχικά οι επενδυτές αντιμετώπισαν τον φιλόδοξο νεαρό με δυσπιστία, θεωρώντας το επιχείρημά του τρελό. Εξάλλου και ο ίδιος τους είχε προειδοποιήσει ότι υπήρχε 70% πιθανότητα να απολέσουν όλο το κεφαλαίο τους. Οι θετοί γονείς του, όμως, θα στεκόταν στο πλευρό του και θα του παραχωρούσαν εν λευκώ όλες τις οικονομίες τους, συνολικά 300.000 δολάρια, τονίζοντας με νόημα: «Μπορεί να μην πιστεύαμε στο Ιντερνετ, πιστεύαμε όμως στον Τζεφ».
   Μέσα σε τριάντα μέρες και χωρίς την παραμικρή διαφήμιση, τοAmazon πουλούσε βιβλία σε 50 πολιτείες και 45 χώρες, ενώ μέχρι το Σεπτέμβριο οι πωλήσεις του θα έφθαναν τα 20.000 δολάρια την εβδομάδα. Συν τοις άλλοις, η εισαγωγή καινοτομικών χαρακτηριστικών, όπως η αγορά με ένα μόνο κλικ, η δυνατότητα αξιολόγησης των βιβλίων αλλά και η ηλεκτρονική επιβεβαίωση κάθε αγοράς, θα καθιστούσαν σε λίγους μόνο μήνες το site του Μπέζος ως το πιο δημοφιλές του διαδικτυακού χώρου.
   «Ήξερα ότι αν αποτύγχανα δεν θα το μετάνιωνα, όπως και ήξερα ότι θα το μετάνιωνα αν δεν το δοκίμαζα». Ο Τζεφ Μπέζος τόλμησε να ακολουθήσει το επιχειρηματικό του όραμα και δικαιώθηκε, όπως δικαιώθηκαν και οι γονείς του που πίστεψαν σ’ αυτόν. Σύντομα ο γιος τους θα φιγούραρε στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους πιο πλούσιους ανθρώπους στο κόσμο, ενώ το 1999 θα ανακηρυσσόταν από το έγκυρο περιοδικό Time ως ο «Άνθρωπος της Χρονιάς».

Πηγή: Γνωστά Ονόματα, Αγνωστες Ιστορίες 3, Εκδ. Σταμούλης

Ελαιόλαδο λ. Το ελαιόλαδο που έφθασε μέχρι τα Harrods.


Δημιούργησε το μοναδικό ελληνικό προϊόν που έχει συμπεριληφθεί σε άρθρο του περιοδικού Time μαζί με τρία από τα καλύτερα και ακριβότερα τρόφιμα που υπάρχουν στον κόσμο. Δημιούργησε το πρώτο λάδι πολυτελείας στον κόσμο, το οποίο έφθασε μέχρι το ξακουστό κατάστημαHarrods στο Λονδίνο.
Ο Γιώργος Κολλιόπουλος, ιδρυτής της εταιρείας speiron, δεν είναι ένας συνηθισμένος επιχειρηματίας. Παρ' όλο που δημιούργησε ένα παγκόσμιο προϊόν, ο ίδιος δεν έχει φύγει ποτέ από τη χώρα μας, ότι έκανε το έκανε μέσω διαδικτύου. Έχοντας εργαστεί για χρόνια ως κειμενογράφος σε μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες και αργότερα ως ελεύθερος επαγγελματίας, αισθάνθηκε την ανάγκη να εγκαταλείψει το χώρο των υπηρεσιών και να δημιουργήσει κάτι απτό, κάτι μοναδικό, ένα προϊόν υψηλής αισθητικής και προστιθέμενης αξίας.
Όλα ξεκίνησαν το 2006, όταν τυχαία παρατήρησε την ύπαρξη πολλών τυποποιητηρίων-ελαιοτριβείων στην Ελλάδα. Τότε γεννήθηκε μέσα του η ιδέα να δημιουργήσει ένα ελαιόλαδο που θα διαφοροποιείται από την ευρεία μάζα, καθώς τα υπόλοιπα ελαιόλαδα που εξάγονταν στο εξωτερικό διατίθεντο σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές.
Όντας τελειομανής, εκπονεί ενδελεχή έρευνα, όπου μαθαίνει ότι η περιοχή Κριτσά Κρήτης έχει βραβευτεί, για την χαμηλή οξύτητα του λαδιού που παράγει, δύο φορές σε παγκόσμιους διαγωνισμούς. Συνεργάζεται λοιπόν με τους ελαιοπαραγωγούς της εν λόγω περιοχής, με στόχο τη δημιουργία ενόςultra premium ελαιόλαδου που θα κατακτήσει την αφρόκρεμα της παγκόσμιας αγοράς.

Ένα χρόνο μετά, παρασκευάζεται το ελαιόλαδο λ, ένα προϊόν που έβριθε παγκόσμιων καινοτομιών, όντας χειροποίητο, αφιλτράριστο, ιδιαίτερα χαμηλής οξύτητας, προερχόμενο από αιωνόβια ελαιόδεντρα και έχοντας περάσει πέντε ποιοτικούς ελέγχους.  Η δε συσκευασία του, εξίσου εντυπωσιακή: το μπουκάλι πλαισιώνεται με μια θήκη πολυτελείας που παραπέμπει σε άρωμα ή σε ακριβό ουίσκι. Στο πίσω μέρος του μπουκαλιού αναγράφεται το σλόγκαν "The most stunning olive oil in the world", όντας η πρώτη φορά που ένα ελαιόλαδο απέκτησε διαφημιστικό unique sellingproposition (USP).
Να σημειωθεί ότι στην προσπάθειά του αυτή, ο κ. Κολλιόπουλος δεν είχε την παραμικρή βοήθεια από την πολιτεία. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να επιδοτήσει έναν νεόκοπο επιχειρηματία με μια τόσο "τρελή" ιδέα.
Το λανσάρισμα του ελαιόλαδου λ ενσωματώνει τις βασικές αρχές της "από στόμα σε στόμα επικοινωνίας" και της δωρεάν δημοσιότητας, καθώς ο εμπνευστής του απέστειλε 80 κασετίνες-συσκευασία δώρου με κούριερ σε διασημότητες όπως η Ντονατέλα Βερσάτσε, ο Στέλλιος Χατζηιωάννου, ο Μπιλ Μάρριοτ, αλλά και σε κορυφαίους δημοσιογράφους ανά τον κόσμο, όχι τόσο για να τους κάνει πελάτες, αλλά για να ενθαρρύνει το word ofmouth. Λίγους μήνες μετά και ενώ το ελαιόλαδο λ έχει κερδίσει το ασημένιο βραβείο στο New York Festival, προκύπτει το πρώτο δημοσίευμα στοWallpaper.
Το λ αρχίζει σιγά σιγά να γίνεται γνωστό στο χώρο ανώτερης κοινωνικής τάξης, που είναι διατεθειμένη να πληρώσει 50 ευρώ για τη συσκευασία των 500 ml και 150 ευρώ για το gift box, και ουσιαστικά προλειαίνεται το έδαφος για την είσοδό του στο Harrods, σε μια δύσκολη μάλιστα οικονομική συγκυρία και παρά τις γραφειοκρατικές τρικλοποδιές που του έβαλε το ελληνικό κράτος.
Θιασώτης της αποκλειστικής διανομής, δεν επιθυμεί να δει το προϊόν του στα απλά καταστήματα, προσδίδοντας ένα μυστήριο, ένα μύθο γύρω από τη μάρκα. Απώτερος στόχος δεν είναι η αύξηση των πωλήσεων καθώς πρέπει να διαφυλαχθεί ο χαρακτήρας του είδους πολυτελείας, ότι δηλαδή ισχύει με κορυφαίες μάρκες αυτοκινήτων.
Πρόσφατα μάλιστα λανσαρίστηκε το πρώτο υπογεγραμμένο ελαιόλαδο στον κόσμο, που μπορεί να παραγγελθεί με την υπογραφή του πελάτη πάνω ως μεταξοτυπία, θα είναι limited edition, με το κάθε μπουκάλι αριθμημένο και μέσα σε χειροποίητη κασετίνα από λευκό λακαρισμένο μασίφ ξύλο, με δύο πλακέτες λευκόχρυσου και τιμή πώλησης τα 11.000 ευρώ.
http://protopapadakis.blogspot.be/

35-50% οικονομία στο πετρέλαιο θέρμανσης


Κάντε οικονομία οικονομία στο πετρέλαιο θέρμανσης 35-50% με σύστημα υδρογόνου .
Για όλα τα διαμερίσματα, τις πολυκατοικίες, μονοκατοικίες, ξενοδοχεία, εργοστάσια, φούρνους, ζαχ/στεία κ.λ.π που έχουν καυστήρα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ελληνικής κατασκευής με εγκρίσεις-πιστοποιήσεις απο το ελληνικό υπουργείο βιομηχανίας (CE).
ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ - ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ
ΓΙΑ ΑΘΗΝΑ 6945207234, ΓΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ 6977419909, ΓΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ 6932907071
ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ συνεργασίας για ΣΥΝΤΗΡΗΤΕΣ - ΕΤΑΙΡΙΕΣ 0040 771671853
(ή στείλτε μας ενα σταθερό τηλέφωνο και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας)
Για διαγραφή από την λίστα μας, παρακαλώ πατήστε εδώ Remove
Αυτό το e-mail πληροί τις προϋποθέσεις της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί διαφημιστικών μηνυμάτων (Directiva 2002/58/EC του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Relative as A5-270/2001) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και δεν μπορεί να θεωρηθεί spam εφόσον αναγράφονται τα στοιχεία του αποστολέα και οι διαδικασίες διαγραφής από τη λίστα παραληπτών.  

ΣυνδικαΛΗΣΤΕΣ ή συνδικαλιστές; Αποφασίστε!

Του Γιώργου Κράλογλου
Είναι καιρός να καταλάβουν όλοι αυτοί οι λαϊκοί εργατοπατερούληδες των πραγματικά εργαζόμενων ότι μαζί με τον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό και την αλά-γκρέκα ροζ αριστερά καταρρέει και το δικό τους παιχνίδι. Και ως υπεύθυνοι της αγανάκτησης όλων των πολιτών θα οδηγήσουν συντομότερα τις κρατικές επιχειρήσεις, που ακόμη λυμαίνονται, στα χέρια των ξένων επενδυτών. 

Είναι καιρός να καταλάβουν ακόμη ότι οι ντουντούκες που τους είχαν μοιράσει το 1975-1980 ο Καραμανλής με τον Παπαληγούρα για να προκάνουν το αριστερό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ και το 1980-1985 ο Παπανδρέου με τον Αρσένη παριστάνοντας τους σοσιαλιστές για να στριμώξουν το ΚΚΕ θα γίνουν μπούμερανγκ και θα διαλύσουν και την τελευταία κρατική ΔΕΚΟ. Και ας μην περιμένουν τον ΣΥΡΙΖΑ να τους σώσει. Με δανεικά δεν μπορούν να γίνουν λαμογιές. 

Είναι καιρός να καταλάβουν ότι οι πραγματικά εργαζόμενοι που ούτε γραμμή έχουν από κόμματα ούτε συντάσσονται με πολιτικές επιδιώξεις και τις κομματικές σκοπιμότητες που πιστά ακολουθούν οι φτηνοί εργατοπατέρες διαχωρίζουν σε κάθε περίπτωση και με κάθε ευκαιρία την θέση τους. 

Είναι καιρός να καταλάβουν όλοι αυτοί που συνέβαλαν στην καταστροφή της ιδιωτικής οικονομίας της χώρας της 25ετίας 1950-1975 και πήραν το κράτος από το 35% συμμετοχής του στην οικονομία και το έφθασαν στο 75% για να εξυπηρετήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και τα διάφορα σχέδια... ότι οι πραγματικά εργαζόμενοι τους έχουν πάρει χαμπάρι και τους έχουν σιχαθεί. Μαζί όμως με τους εργαζόμενους, που δεν είναι συνάδελφοί τους γιατί οι εργατοπετέρες είναι τεμπέληδες και ζουν από τα λεφτά των εργαζομένων και των φορολογούμενων, τους έχει σιχαθεί και όλη η κοινωνία που την κατάντησαν σαν ζώα να στοιβάζονται και να κρέμονται στις πόρτες των λεωφορείων για να εξασφαλίσουν αυτοί τους ξεχωριστούς μισθούς και τα επιδόματα. Αυτά βέβαια περνάνε μόνο στην ελληνική Σοβιετία όπου δεν είναι όλοι ίσοι. Επειδή οι κρατικοί υπάλληλοι είναι ποιο ίσοι από τους άλλους. 

Είναι καιρός να σκεφθούν, (αν τους επιτρέπεται να σκεφθούν χωρίς κομματική άδεια) ότι η νομοτελειακή επιστροφή του κράτους στην ιδιωτική οικονομία με τις ιδιωτικοποιήσεις δεν θα γίνει με όρους που θα θέσουν οι εργατοπατέρες αλλά οι εργαζόμενοι. 

Ας μην ξεχνάνε ότι πριν λίγους μήνες οι πραγματικά εργαζόμενοι φώναξαν την Εισαγγελία και την αστυνομία να ανοίξει τις πόρτες της Χαλυβουργίας Ασπροπύργου και να τους απαλλάξει από τους εργατοπατέρες. 

Το σύστημα που ξέρανε τελείωσε. Κατέρρευσε όχι γιατί ξαφνικά αναπτύχθηκε η χώρα και εξωραΐστηκε η ελληνική πολιτεία. Αλλά γιατί δεν υπάρχουν άλλα λεφτά να φαγωθούν. Γιατί όταν μαζί με αυτούς που τα φάγανε τα λεφτά τρώγανε και οι εργατοπατέρες σκορπίζοντας αστήρικτα επιδόματα και συντάξεις στους οπαδούς τους δεν είχαν τον καιρό να αναλογιστούν ότι τα δανεικά πρέπει κάποτε να τα επιστρέψεις. 

Και φθάσαμε εδώ που φθάσαμε επειδή κόπηκαν τα δανεικά. Τα λέω όσο πιο απλά μπορώ μήπως και την τελευταία στιγμή γίνει αντιληπτό ότι η χώρα δεν αντέχει άλλους συνδικαΛΗΣΤΕΣ. 

Δεν  αντέχει γιατί ζει και θα ζει με την ζητιανιά από τους άλλους Ευρωπαίους για 15-20 χρόνια ακόμη. Δεν αντέχει γιατί οι άνεργοι θέλουν δουλειά από επιχειρήσεις και όχι διορισμούς από τους εργατοπατέρες δίδοντας γη και ύδωρ στο κόμμα. 

Τα λέω αυτά απευθυνόμενος στους πραγματικούς συνδικαλιστές που ασφαλώς υπάρχουν και γνωρίζουν πως μπορούν να συνεχίσουν τον αγώνα τους όχι για να μπουν στην Βουλή και να ανέβουν στα υπουργεία όπως οι «αγωνιστές» διάλυσης της ιδιωτικής οικονομίας. Αλλά για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς του εργατικού κινήματος δημιουργώντας με την παρουσία τους και τον διάλογο τους θέσεις εργασίας και όχι κλείνοντας εργοστάσια. 

Αυτοί οι συνδικαλιστές ασφαλώς και υπάρχουν ακόμη και ας ψαχτούν με τους άλλους της συνδικαλιστικής απάτης να δουν τι μπορεί να γίνει. 

Ας θυμίσουν στους εργατοπατέρες του ολοκληρωτισμού  και τις δικές τους ευθύνες στην καταστροφή της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας. Ας τους θυμίσουν τις ευθύνες τους στην διάλυση της αυτοκινητοβιομηχανίας της χώρας. Στην διάλυση της βιομηχανίας ελαστικών. Στην κατάρρευση της χημικής βιομηχανίας. Στην καταστροφή της παραγωγής λιπασμάτων. Στην διάλυση γιγαντιαίων κλωστοϋφαντουργικών συγκροτημάτων, βιομηχανιών ηλεκτρικών ειδών και συσκευών. Στην καταστροφή των βιομηχανιών υγιεινής, υγραερίου, οικοδομικών υλικών. Και τις ευθύνες τους στο κατρακύλισμα της ελληνικής χαλυβουργίας. 

Ας τους θυμίσουν τις ευθύνες τους στην κοινωνική πρόκληση όταν βυθίζουν στο σκοτάδι την χώρα, όταν δένουν τα καράβια, όταν καταδικάζουν τους επιβάτες σε ποδαρόδρομο και σε έξοδα ταξί όπως σήμερα με το μετρό, τα τρένα, το τραμ και τα λεωφορεία. 

Ας τους επαναφέρουν ακόμη στην μνήμη ότι ο Ωνάσης, ο Νιάρχος, ο Σκαλιστηρης, οι Καναδοί των ορυχείων και αρκετοί άλλοι πάτησαν και στο πρόσχημα των συγκρούσεων με τους συνδικαλιστές για να τα παρατήσουν και να φύγουν. 

Και πως όταν χάνονται τα όρια των ευθυνών όλα γυρνάνε και χτυπάνε τα κεφάλια των εργαζομένων που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν.

george.kraloglou@capital.gr 
http://www.capital.gr

Η Ελλάδα, η Τουρκία και το «κυνήγι της αλεπούς»




Δ          Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Στο χθεσινό άρθρο υπογραμμίσαμε ότι για να πετύχει – και να μην οδηγήσει σε καταστροφή – μια στρατηγική πρωτοβουλία, όπως αίφνης ανακήρυξη ΑΟΖ, πρέπει να συντρέχει σειρά προϋποθέσεων(timing, εθνική στρατηγική, εποπτεία πεδίου).

 Αν βλέπεις το δέντρο, αλλά όχι το δάσος, δεν κινδυνεύεις απλά να την πατήσεις, κινδυνεύεις να παίξεις άλλο παιχνίδι από αυτό που νομίζεις και για λογαριασμό τρίτων, να γίνεις θήραμα από κυνηγός. Στην αργκό των μυστικών υπηρεσιών, λέει στρατιωτικός με σχετική προϋπηρεσία, το λένε «κυνήγι της αλεπούς».

Το ζώο οδηγείται έντεχνα σε διάφορους αδιέξοδους δρόμους, ώσπου να έρθει πια, σχεδόν μόνο του και εξ ανάγκης, εκεί που το περιμένει ο διώκτης. Αυτό έπαθε π.χ. ο Οτσαλάν που τον κατηύθυναν επιδέξια σε πέντε διαφορετικές χώρες, έως ότου προδομένος κι αποκαμωμένος μπει χωρίς αντίσταση στο αυτοκίνητο που θα τον οδηγούσε στο αεροπλάνο για την Τουρκία.



Σε ανάλογη παγίδα έπεσε η κυβέρνηση Παπανδρέου με τις αγορές, τα μνημόνια και τις δανειακές. Κάτι πολύ χειρότερο κινδυνεύει να πάθει η σημερινή κυβέρνηση, αν δεν μελετήσει πολύ προσεκτικά τα δεδομένα της υπόθεσης ΑΟΖ.

Πριν τη στρατηγική, ας δούμε το τελείως στοιχειώδες: την κατάσταση του υποκειμένου που θα εφαρμόσει και θα στηρίξει την υπόψιν στρατηγική πρωτοβουλία, του ελληνικού κράτους.

‘Όταν, το 2006-07, η Λευκωσία πρότεινε στην Αθήνα την οριοθέτηση ΑΟΖ, Ελλάδα και Κύπρος ήταν δύο σχετικά κανονικά κράτη, δεν υπήρχε οικονομική κρίση, η ΕΕ φάνταζε παντοδύναμη δομή και ο κόσμος πολύ σταθερότερος από σήμερα.

Τώρα, η ελληνική οικονομία υπέστη πρωτοφανή συρρίκνωση, αν όχι καταστροφή.

Η κρατική μας κυριαρχία ημικατελύθη και το κυπριακό κράτος ακολουθεί.

Η τρόικα, συλλογικός εκφραστής των Πιστωτών, υποχρεώνει την κυβέρνηση να νομοθετεί με το πιστόλι στον κρόταφο.

Στον λόφο των Μουσών, γνωστότερο ως Φιλοπάππου, δίπλα στην Ακρόπολη, κατεστραμμένοι μικροαστοί ζουν σε σπηλιές.

Ο αρχηγός του Ναυτικού εκπέμπει SOS για τα προβλήματα του όπλου του και οι εφημερίδες είναι γεμάτες δημοσιεύματα για τα προβλήματα των ενόπλων δυνάμεων. Η τρόικα κάνει ελέγχους στο Υπουργείο ‘Αμυνας. Ουδείς γνωρίζει αν θα υπάρχει ΕΕ και εμείς εντός αυτής σε τρία χρόνια. Ανατολικά, απειλείται Αρμαγεδδών χωρίς προηγούμενο.

 Αντιλαμβανόμαστε τη δυσφορία και απογοήτευση πολλών καλόπιστων και ειλικρινών πατριωτών για την κατάσταση, την επιθυμία τους να μην ήταν έτσι, την προσπάθειά τους να βρουν διέξοδο στα προβλήματα αυτά. Συμμεριζόμαστε επίσης την αγανάκτησή τους για τη διαχρονική, αδικαιολόγητη υποχωρητικότητα ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στην ‘Αγκυρα, που συχνά καυτηριάσαμε.

Πατριωτισμός όμως δεν σημαίνει να παίρνουμε τις επιθυμίες μας για πραγματικότητα, ούτε να γινόμαστε έρμαια δημαγωγών και επιτήδειων τρίτων. Σημαίνει να αντιμετωπίζουμε με ευθύνη τα προβλήματα της χώρας, ενεργώντας κατόπιν, όχι προ σκέψεως.

Αυτό ισχύει και για τους εισηγητές της «σκληρής στάσης» για την ΑΟΖ εντός της κυβέρνησης.

Δεν κάνουμε δίκη προθέσεων.

‘Ολοι κάνουμε λάθη, ο Μεγάλος Πέτρος μάλιστα τα ονόμασε τον μεγαλύτερο δάσκαλό του – γι’ αυτό τον ονομάζουμε Μεγάλο.

Σημασία έχει να τα συνειδητοποιούμε εγκαίρως και να τα διορθώνουμε.

Δυστυχώς, κάθε μορφή εξουσίας φέρει μαζί της την οίηση, βασιλική οδό προς την καταστροφή και μια κατάσταση τόσο δύσκολη όσο η σημερινή δημιουργεί τον πειρασμό αναζήτησης λύσεων εκεί που δεν υπάρχουν.

Η χώρα όμως είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση για να αντέξει και μια μεγάλη ζημιά στην εξωτερική πολιτική.

Στις σημερινές συνθήκες δεν χρειάζεται να είσαι Ναπολέων ή να έχεις το υψηλότερο IQ του κόσμου, για να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να ανοίγεις καινούρια μέτωπα, ειδικά αν δεν έχεις σπουδαίο λόγο να το κάνεις, κι ότι πρέπει, αντίθετα, να επικεντρωθείς στη σωτηρία της χώρας και του λαού σου, στην ανόρθωση του κράτους, στην αντιμετώπιση του οικονομικού πολέμου που δέχονται.

Είναι φανερό, σε οποιονδήποτε έχει λίγο μυαλό και το χρησιμοποιεί ότι, αν επρόκειτο να επιλέξουμε μια στιγμή στα διακόσια χρόνια του νεοελληνικού κράτους για να ανοίξουμε τα όποια θέματά μας με την Τουρκία, η παρούσα θα ήταν η αναμφισβήτητα χειρότερη.

Η προσθήκη μιας κρίσης με την Τουρκία στα σημερινά προβλήματα της Ελλάδας και στον οικονομικό πόλεμο που δέχεται,είναι ο συντομότερος τρόπος για να ολοκληρώσουμε την καταστροφή μας!

Αν νομίζετε ότι αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα λάθος κάνετε, είναι ο ειδικός τρόπος του ελληνικού κρατικού υποκειμένου να καταστρέφεται, εξηγήσιμος με την ποιότητα και εξάρτησή του και ιστορικούς λόγους. Φανταζόμαστε ότι όσοι, με αγνά κίνητρα, έφεραν τον Οτσαλάν στην Ελλάδα για να τον σώσουν, μάλλον θα μετάνοιωσαν.

Στην πλειοψηφία τους οι «ενωτικοί» ήταν επίσης αγνοί πατριώτες, χωρίς όμως πολύ μυαλό στο κεφάλι τους, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, προφανώς δεν υπολόγισαν ότι θα φέρουν με τη δράση τους τα τουρκικά τανκς στη Λευκωσία.

Και η συγκέντρωση όλου του Στόλου στα ‘Ιμια, χωρίς κυβέρνηση με plan B, επέτρεψε τη φόρμουλα Χόλμπρουκ, το ανακοινωθέν της Μαδρίτης και πλείστα άλλα, που δεν ήταν στις προθέσεις όσων την αποφάσισαν. Κι αν το ψάξουμε, όλο και θα βρούμε κάποιον επιτήδειο τρίτο πίσω από τις φαεινές ιδέες. Κάποτε πρέπει να αρχίσουμε να μαθαίνουμε από την ιστορία μας.

Σημαίνει αυτό ότι πρέπει να«κατεβάσουμε τα βρακιά» απέναντι στην ‘Αγκυρα;

Το αντίθετο, πρέπει να ενισχύσουμε την αποτροπή μας.

Μπορούμε να το κάνουμε, ακόμα και στις σημερινές συνθήκες.

Πρέπει να το κάνουμε, ιδίως στις σημερινές συνθήκες.

‘Άλλο αυτό κι άλλο όμως να πηγαίνουμε μόνοι μας να προκαλούμε κρίσεις αυτή τη στιγμή και άνευ αποχρώντος ή εθνικά ωφέλιμου λόγου.

Αύριο: οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στους καιρούς του Μνημονίου

«Η Ελλάδα αύριο», 22.1.2013

Αλμα 128,7% ξένων επενδύσεων Θεαματική η αύξηση άμεσων κεφαλαίων στην Ελλάδα το 2012, τα οποία έφτασαν τα 2,6 δισ. δολάρια


photoΘεαματική αύξηση 128,7% παρουσίασαν, το 2012, οι ξένες άμεσες επενδύσεις προς την Ελλάδα, πάρα τη γενικότερη τάση συρρίκνωσης προς τις υπόλοιπες χώρες του Νότου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της UNCTAD, οι ξένες άμεσες επενδύσεις προς τη χώρα μας υπερδιπλασιάσθηκαν το 2012 στα 2,6 δισ. δολ. από 1,1 δισ. ευρώ του 2011 και έναντι μόλις 300 εκατομμυρίων του 2010.

 Οι επενδύσεις προς την Ελλάδα ήταν διπλάσιες των ξένων άμεσων επενδύσεων (μόλις 1,3 δισ. ευρώ) που κατάφερε να προσελκύσει πέρυσι η Γερμανία.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ξένες άμεσες επενδύσεις (δηλαδή εταιρικές εξαγορές και επέκταση δραστηριοτήτων σε ξένες αγορές) μειώθηκαν πέρυσι κατά 12%, στο 1,31 τρισ. δολάρια, από 1,60 τρισ. δολάρια του 2011, με τις αναπτυσσόμενες χώρες να εξασφαλίζουν για πρώτη φορά τη «μερίδα του λέοντος».

Οι ΗΠΑ παρέμειναν κορυφαίος προορισμός, προσελκύοντας 147 δισ. δολάρια -μειωμένες όμως κατά 35,3 σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά-, ακολουθούμενες από την Κίνα, που προσείλκυσε 120 δισ. δολάρια.

Οι ξένες άμεσες επενδύσεις προς τις ανεπτυγμένες οικονομίες συρρικνώθηκαν κατά 32,1%, στα 548,9 δισ. δολάρια, από 807,8 δισ. δολάρια το 2011.

πηγη

Η de jure ελληνική ΑΟΖ


Γράφει ο Ν. Λυγερός
Τώρα που το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ έχει πια γίνει εθνικό έχουμε ακόμα άτομα που ζητούν ακόμα περισσότερο χρόνο για να τη θεσπίσουμε, λες και περισσότερο από τριάντα δεν επαρκούν...

Σε αυτό το πλαίσιο ακούμε δικαιολογίες και γελοιότητες που σχετίζονται με τον ραγιαδισμό.

Αφού επιτέλους οι αρχηγοί των κομμάτων της κυβέρνησης, αλλά και της Βουλής των Ελλήνων έχουν απόλυτα καταλάβει την αξία της ελληνικής ΑΟΖ, έχουμε ακόμα να αντιμετωπίσουμε προβλήματα με τη γραφειοκρατία και την φοβία.

Το απίστευτο είναι ότι οι σεισμικές έρευνες που διεξάγει η νορβηγική εταιρεία PGS όχι μόνο λειτουργούν μια χαρά αλλά μας δίνουν ήδη σημαντικά αποτελέσματα.

Επιπλέον ενώ οι έρευνες έγιναν και γίνονται στο Ιόνιο Πέλαγος και στο Λιβυκό Πέλαγος και αγγίζουν την μέση γραμμή με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Γι’ αυτό το λόγο οι φοβίες για αυτές τις περιπτώσεις αντικρούονται από την πραγματικότητα.

Απλώς πρέπει να καταλάβουμε ότι η αποδοχή μιας πραγματικότητας δεν είναι το ίδιο με μια επίσημη συμφωνία οριοθέτησης.

Αυτή η διαφορά σχετίζεται με τη διαφορά του de facto και του de jure.

Και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η προσέλκυση εταιρειών του τομέα των υδρογονανθράκων μπορεί να γίνει μόνο και μόνο αν το νομικό πλαίσιο είναι ξεκάθαρο, διότι δεν μπορούν να κάνουν επενδύσεις στρατηγικού μεγέθους σε μια περιοχή που δεν έχει οριοθετηθεί επίσημα.

Πρέπει να ακολουθήσουμε το μοντέλο της Κύπρου για να την ενισχύσουμε και για να λειτουργήσουμε στο ίδιο πεδίο δράσης που είναι απαραίτητο για τις κοινοπραξίες μας εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου.

Είναι λοιπόν αναγκαίο να περάσουμε στο επόμενο στάδιο μέσω της θέσπισης, αλλά και των οριοθετήσεων με τις χώρες που βρίσκονται στις περιοχές που έχουν άμεσο ενδιαφέρον για την ελληνική οικονομία.

Δεν μπορούμε να παραμένουμε στάσιμοι θεωρώντας ότι έχουμε καλύψει το θέμα.

Διότι αυτή η καθυστέρηση είναι πια εγκληματική και για την οικονομία μας και για τον στρατηγικό μας σχεδιασμό.

Οι αρχηγοί μπορούν να πάρουν τις αποφάσεις δίχως να έχουν να δικαιολογηθούν γραφειοκρατικά, αλλιώς ο ρόλος τους δεν θα έχει πια νόημα.

Η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα εθνικό θέμα όχι μία λεπτομέρεια.

Φάγαμε τρεις ώρες στις online βιτρίνες της Ελλάδας (αλλά άξιζε): δες τι βρήκαμε


Αν βαριέσαι τον κακό χαμό που επικρατεί στα καταστήματα στις εκπτώσεις, δοκίμασε να ρίξεις μια ματιά στις διαδικτυακές βιτρίνες. Ούτε από το σπίτι σου θα βγεις, ούτε όμως θα σε πιάσουν και κορόιδο (γιατί, κακά τα ψέματα, στο online shopping ξέχνα το παζάρεμα). Το Cosmo.gr έκανε την αρχή.
Για μια γυναίκα, τo να χαζεύει στις online βιτρίνες μπορεί να γίνει τόσο διασκεδαστικό, όσο μια βόλτα για shopping στην Ερμού. Μόνο που οι online αγορές έχουν τα θετικά τους: γλυτώνεις το χάος των καταστημάτων -ειδικά με τον γενικό εκπτωτικό παροξυσμό των ημερών -, την ατέλειωτη ουρά σε ταμεία και δοκιμαστήρια αλλά και την κούραση από τις γεμάτες (στην καλύτερη των περιπτώσεων) σακούλες που θα κουβαλούσες. Αξιόλογοι λόγοι για να το ρίξουμε -ή έστω να δοκιμάσουμε πιλοτικά- τα ψώνια στο διαδίκτυο.
Δαχτυλίδι Jools Ασημένιο από το e-jewels.gr (49 ευρώ)
... αλλά και σκουλαρίκια της Vogue από ασήμι σε σχήμα αστεριού, με 40% έκπτωση (26 ευρώ), πού είδαμε στο kosmima.gr
Χειροποίητο κολιέ χρυσοκόλλας με επίχρυσο αστερία (26 ευρώ) από το geojools.
 
Όταν μιλάμε για καλλυντικά, ποια γυναίκα αρκείται μόνο σε ένα;Κορρές Professional Black Collection - Ruby Red (16,50 ευρώ) από το pharmazon.gr
Ki άλλες προσφορές: Mάσκαρα Αmpicils καφέ της Lancome (19 ευρώ) από το profumeria.gr
Κόκκινο κραγιόν Diego Dalla Palma (26 ευρώ) από τοbeautycorner.gr
Γιατί τα δώρα δεν τελειώνουν μετά τις γιορτές: Άρωμα Αcqua Di Gio, Armani, 50ml, (54 ευρώ) Αν είσαι νέος πελάτης του strawberrynetθα πάρεις και το δωράκι σου
Τα 25°Α Φυσικά Προϊόντα Κρήτης είναι από τα αγαπημένα μου:Αφρόλουτρο και απολέπιση με Σταφύλι και Bamboo από το οnline φαρμακείο (όχι της γειτονιάς σου, αλλά τι σε νοιάζει) κατευθείαν στο σπίτι σου, με 7.56 ευρώ. Το βρήκαμε στο pharmacy4u.gr
Όσο για παπούτσια; Στο οnline κατάστημα Jbournazos βρήκαμε πολύ καλές εκπτώσεις, όπως αυτό το δερμάτινο μποτάκι με τα τρουκς σε πούρο(ή και σε μαύρο χρώμα) χρώμα που από 128 ευρώ θα το βάλεις στο καλάθι σου με 77.
Ψηλοτάκουνη γόβα του οίκου Blink από συνθετικό δέρμα suede σε πετρόλ απόχρωση. Γιατί η άνοιξη δεν αργεί και πολύ (55.20 ευρώ με την έκπτωση), από το myshoe.gr

Προσοχή: Το "καλάθι" στις οnline αγορές γεμίζει εύκολα, αλλά μην ξεχνάς ότι δεν είσαι σε supermarket

Αν αποφεύγεις τις αγορές ρούχων και χαόνεσαι ψάχνοντας το σωστό νούμερο, μάλλον δεν έχεις μετρήσει ακόμη τις αναλογίες σου. Δοκίμασέ το!
Φούτερ jacket με καρφιά από την BSB, (35 ευρώ)
Το marymaryshop.gr της Μαρίας Μπακοδήμου ψήφισε το αγαπημένο του (και των σχεδιαστών για το 2013): Φόρεμα σε boho γραμμή (150 ευρώ)
Παλτό με φαρδύ γιακά και ζώνη στη μέση που κολακεύει από τα οnline Toi & Moi (97,30 ευρώ με την έκπτωση)
 
Pencil μαύρη φούστα που καλό θα ήταν να έχεις στην ντουλάπα σου, από τη Laredoute (23, 09 ευρώ)
ή μαύρο πανωφόρι σε στυλ biker's (109, 85 ευρώ)
Αγαπάμε τις τσάντες Lollipops, όπως αυτή τη λουλουδένια με βάση το μπλε, αρκετά ευρύχωρη για να χωρέσει τα πράγματά μας (69 ευρώ)
Για να μην την μπερδέψεις ποτέ στο αεροδρόμιο: Λαχανί βαλίτσα f'lite young Samsonite 74cm που αντί να πληρώσεις την κανονική της τιμή (185 ευρώ), στο e-shop pafilisbags.gr θα την αγοράσεις με 135.
Εσύ ποιο ελληνικό online κατάστημα θα πρότεινες για τις καλύτερες αγορές;
cosmo.gr