Σε “αυτοεπισκευαζόμενες” θα μετατρέπει τις καρδιές φάρμακο του μέλλοντος

Ένα φάρμακο που θα πείθει την καρδιά να “επισκευάζεται” μόνη της, μετά από εμφράγματα δοκιμάζεται ήδη σε ποντίκια.

Μέχρι τώρα η ζημιά που πάθαινε η ανθρώπινη καρδιά μετά από έμφραγμα θεωρούταν μόνιμη.Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Nature, η πρωτεϊνη θυμοσίνη βήτα 4,  αν χορηγηθεί σε έναν ασθενή, πριν από την εκδήλωση εμφράγματος προετοιμάζει την καρδιά ώστε μετά από αυτό να περνάει σε φάση αυτοθεραπείας.

Η Βρετανική Καρδιολογική εταιρεία περιγράφει την θεραπεία ως...

το “άγιο δισκοπότηρο της καρδιολογικής έρευνας” αλλά ξεκαθάρισε ότι η χρήση του φαρμάκου σε ανθρώπους θα έρθει μετά από χρόνια και αυτό αν αποδειχθεί και από πειράματα ότι η επίδραση του στον άνθρωπο θα είναι ανάλογη με αυτή στα πειραματόζωα.

Παρόλα αυτά η σημασία ενός τέτοιου φαρμάκου είναι ιδιαίτερη καθώς λόγω των πρόσφατων ιατρικών εξελίξεων όλο και λιγότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από καρδιακές παθήσεις, κατά συνέπεια όμως όλο και περισσότεροι να ζουν με καρδιολογικά προβλήματα.

Η δράση της συγκεκριμένης ουσίας προέκυψε όταν οι  επιστήμονες εστίασαν την έρευνά τους σε μια ομάδα κυττάρων (των λεγόμενων προγονικών κυττάρων της καρδιάς), τα οποία, όπως τα βλαστικά, μπορούν να μετασχηματιστούν σε διαφορετικά είδη ιστού της καρδιάς στο αναπτυσσόμενο έμβρυο.

Τα συγκεκριμένα κύτταρα φαίνεται να χάνουν αυτή την ικανότητα τους μετά τη γέννηση του μωρού και παραμένουν σε φάση ύπνωσης στους ενήλικες, αλλά, όπως αποδεικνύεται τώρα, μπορούν να «ξυπνήσουν» χάρη στο νέο φάρμακο και να αναδημιουργήσουν έτσι τον καρδιακό ιστό.

Ο μηχανισμός δράσης δεν είναι ακόμα σαφής, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι η Tβ4 επιδρά μέσω μιας χημικής μεταβολής στο DNA, η οποία αλλάζει την έκφραση των γονιδίων, με τελικό αποτέλεσμα τα προγονικά-βλαστικά κύτταρα της καρδιάς να ενεργοποιούνται ξανά.

Στην όλη διαδικασία πάντως όπως έδειξαν τα πειράματα, μειώθηκαν αισθητά οι ζημιές στον ουλώδη ιστό (που προκλήθηκαν από το έμφραγμα και την έλλειψη οξυγόνου), αυξήθηκε μέχρι 25% η άντληση του αίματος από την καρδιά και τα τοιχώματα της καρδιάς έγιναν πιο παχιά. Αν οι βελτιώσεις αυτές μπορούσαν να «μεταφραστούν» και στους ανθρώπους, θα έφερναν δραστική βελτίωση στην αντιμετώπιση των εμφραγμάτων.

Επειδή το φάρμακο, για να είναι αποτελεσματικό στα ποντίκια, έπρεπε να ληφθεί προκαταβολικά, οι ερευνητές πιστεύουν ότι ένα παρόμοιο για τους ανθρώπους χάπι θα μπορούσε να λαμβάνεται εκ των προτέρων προληπτικά, όπως π.χ. οι στατίνες, ιδίως από όσους ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου για έμφραγμα. Ακόμα, το φάρμακο θα μπορούσε να είναι χρήσιμο, αν λαμβανόταν κατά τα πρώτα στάδια ενός εμφράγματος.

http://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=283085