Ας πούμε ότι έγινες πρωθυπουργός...

 Γράφει ο Γιώργος Παναγόπουλος

Ξέροντας πολύ καλά ότι η χώρα πάει για πτώχευση. Γνωρίζεις επίσης ότι ένα χρέος 150%ΑΕΠ δεν είναι βιώσιμο. Ο κάθε οικονομολόγος του καναπέ το ξέρει αυτό. Ξέρεις ότι οι δαπάνες είναι στο 50%ΑΕΠ, ενώ τα έσοδα στο 35%ΑΕΠ. Μπαίνει μέσα η χώρα 15% ΑΕΠ το χρόνο, τα οποία καλύπτονταν έως τώρα με δάνεια. Τα δάνεια λόγω παγκόσμιας κρίσης στέρεψαν. Τι κάνεις?

Η εξίσωση είναι απλή. Πρέπει να αυξηθεί το ΑΕΠ κατά 35% για να διατηρήσεις το status quo μόνο, χωρίς καν να σκεφτείς για αποπληρωμή. Μα αυτό θα πάρει χρόνια. Χρόνος λόγω συγκυρίας δεν υπάρχει. Η πρέπει να κόψεις καμιά 25αριά δις το χρόνο από τα εξοδά σου για να ρεφάρεις. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να απολύσεις καμμιά 500αριά χιλιάδες Δ.Υ. και να κόψεις ένα σωρό υπηρεσίες σε......μιά νύχτα. Θα σε στήσουν στον τοίχο την άλλη μέρα (χώρια ότι ο Φωτόπουλος θα σου κόψει το ρεύμα με τη καλημέρα). 

Μπορείς να κάνεις άμεσα στάση πληρωμών (χρεωκοπία)? Οχι βέβαια γιατί θα ήταν καταστροφικό. Πάλι στο τοίχο θα σε στήσουν γιατί θα χρεωθείς εσύ την κατάρρευση της οικονομίας από την ξαφνική χρεωκοπία. Η στάση είναι κύρηξη πολέμου ενατίων των αγορών, και ο πόλεμος είναι πάντα το τελευταίο χαρτί. Πρέπει να προετοιμαστείς πρίν πας σε πόλεμο. Θα ήταν πολύ προτιμότερο να καταφέρεις ένα πρωτογενές πλεόνασμα πρώτα. Αν το κατάφερνες αυτό, θα ξόδευες όσα έβγαζες και δεν θα είχες κανέναν ανάγκη. Θα μπορούσες έστω να παζαρέψεις ένα κούρεμα του χρέους μετά στα μέτρα σου γιατί θα ήξεραν και οι πιστωτές σου ότι δεν τους έχεις ανάγκη. Πως φτάνεις εκεί?

Μπορείς να φτάσεις στο πρωτογενές πιό γρήγορα με περικοπές εξόδων ίσως, παρά με βιώσιμη ανάπτυξη 2% τον χρόνο ώσπου να αυξηθεί το ΑΕΠ κατα 35%, κάτσε και υπολόγισε πόσα χρόνια θες...ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι. Χρειάζεσαι όμως πάλι χρόνο για μείωση δαπανών γιατί άν γίνει πολύ γρήγορα πάλι θα σε φάνε, γιατί η κατάσταση είναι πολύ μπάχαλο... και οι πελάτες ψηφοφόροι θα την κάνουν αν δουν ότι δεν παρέχεις πλέον. ..Ισως με ένα πακέτο περικοπών και αν οι εφορίες καταφέρουν να λειτουργήσουν και μαζέψουν λίγο χρήμα παραπάνω να τα καταφέρεις. Στο ενδιάμεσο διάστημα όμως χρειάζεσαι χρήμα. Και λίγο χρόνο. Οπότε τι κάνεις??

Παίρνεις λοιπόν τα δάνεια με τα μνημόνια. Αναγκαίο κακό. Τα περνάς όπως όπως για να κερδίσεις χρόνο. Τα μνημόνια σου δίνουν την πρόφαση να πείς στον λαό και στους βουλευτές σου «αυτοί είναι οι όροι, η τα παίρνουμε η χρεωκοπούμε». Σου δίνει την ευκαιρία να κόψεις, να απολύσεις, να κλείσεις, μέχρι να φτάσεις σε πρωτογενές πλεόνασμα. Χωρίς μνημόνια-τελεσίγραφα δεν γινόταν γιατί θα σε έστηναν στον τοίχο είπαμε. Μόλις φτάσεις εκεί, μπορείς να πείς στους πιστωτές σου «ο λαός έχει βγεί στους δρόμους, δεν αντέχει άλλο τα μέτρα σας. Κάνουμε στάση πληρωμών έως ότου συμφωνήσουμε την έκπτωση.. και μιλάμε για τουλάχιστον 60% αλλιώς δεν συζητάμε καν..»

Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείς να πείς τι πας να κάνεις σε κανέναν. Ούτε στους βουλευτές σου. Ούτε στον λαό. Δεν λέγονται αυτά τα πράγματα. Αν βγεί έξω τελείωσες. Δεν μπορείς να βγείς στο μπαλκόνι και να πείς «ρε παιδιά ψυχραιμία.. να σας πώ που το πάω.... θα τραβήξω της τρόικας μία στάση που θα ψάχνεται..Αλλά πρέπει πρώτα να προετοιμαστούμε, να κάνουμε πρωτογενές, αλλιώς θα πούμε το ψωμί ψωμάκι..»

Μπορείς να το πείς? Οχι βέβαια..

Οπότε πρέπει να συνεχίσεις μόνος. Θα σε κατακρίνουν οι βουλευτές σου, θα σε φτύνουν όλοι οι οικονομολόγοι του καναπέ, ο λαός θα ξεσηκωθεί, μέχρι προδότη θα σε πούνε κάποιοι πατριώτες που γράφουν στα μπλόγκς, αλλά εσύ πρέπει να συνεχίσεις δεν έχεις άλλη επιλογή. Μπορεί όλα να πάνε κατά διαόλου από αστάθμητους παράγοντες, μπορεί όμως και να σου βγεί.

Ισως είναι γραφτό όμως, οι προσπάθειες σου να αποδειχθούν “too little too late”. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδείχτηκαν μικροί. Οι βουλευτές σου λιγότεροι των περιστάσεων και πηδάνε απο τα παράθυρα της Βουλής στους κήπους. Η αντιπολίτευση... ένα κουνέλι θαμπωμένο από τα φώτα. Ο λαός ξεσηκωμένος σε αποκαλεί προδότη. Οι επι χρόνων πελατειακές δημόσιες υπηρεσίες ανήμπορες να κάνουν στροφή 180 μοιρών και να λειτουργήσουν ανάλογα των περιστάσεων. Και ο συνέταιρός σου του θόλωσε το μυαλό του για μια καμαριέρα..

Και εδώ θα σταματήσω σε μια φράση του πρωθυπουργού που είπε προχθές..

 " κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε ξανά στην ανάγκη δημοψηφισμάτων, τα οποία αποσύνδεσε από το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ενώ άφησε εκ νέου αιχμές για παραπληροφόρηση εκ μέρους των Μέσων Ενημέρωσης.

Τέλος, χαρακτήρισε εθνικό καθήκον είναι να πάψει το κράτος να ξοδεύει περισσότερα από ό,τι εισπράττει και να πάμε το ταχύτερο δυνατό σε πρωτογενές πλεόνασμα."

Tο ταχύτερο δυνατό? Γιατί άραγε? Ο στόχος είναι ξεκάθαρος..

But George I’m afraid “too little too late…”

http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/06/blog-post_4355.html