Δείξε μου την τσάντα σου να σου πω τι είσαι!

Κανείς ποτέ δεν ξέρει τι µπορεί να βρει µέσα σε µια γυναικεία τσάντα. Oύτε καν ο Γάλλος ερευνητής Ζαν Κλοντ Κοφµάν που ύστερα από τριάντα χρόνια παρατήρησης και µελέτης έγραψε ένα βιβλίο για την τσάντα στο οποίο την αναφέρει ως «µυστηριώδες αντικείµενο» που αντανακλά όµως την προσωπικότητα της ιδιοκτήτριας του. Οι τσάντες και το περιεχόµενό τους, ισχυρίζεται, µας µιλάνε. Από µας εξαρτάται αν µπορούµε να ακούσουµε τι µας λένε.

Αν ένα αξεσουάρ χαρακτηρίζει τη γυναικεία εµφάνιση, δεν θα µπορούσε να είναι άλλο από την τσάντα. Σύµφωνα µε τον Ζαν Κλοντ Κοφµάν, γάλλο κοινωνιολόγο και επιστήµονα του Κέντρου Ερευνών Κοινωνικών Σχέσεων του Πανεπιστήµιου Paris Descartes στη Σορβόννη, η τσάντα είναι για τη γυναίκα ό,τι είναι για το σαλιγκάρι το...
κέλυφός του.

Στο σχετικό βιβλίο του «Le sac, un petit monde d’ amour» περιγράφει τη σχέση των γυναικών µε την τσάντα τους ως κάτι το πολύ ιδιαίτερο αφού για εκείνες είναι ένα αντικείµενο σχεδόν ιερό. Είναι ένα είδος «πανοπλίας» στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της καθηµερινής ζωής τους αφού εκεί µέσα κουβαλάνε µαζί τους ό,τι µπορεί να τους φανεί χρήσιµο «σε περίπτωση που...».

Στο εσωτερικό µίας γυναικείας τσάντας µπορεί να βρει κανείς πολλά και ετερόκλητα πράγµατα: από κινητό τηλέφωνο και ατζέντα µέχρι ρούχα και αρκουδάκια. Ανάλογα µάλιστα µε την εργασία και τα ενδιαφέροντα της καθεµιάς διαφέρει και το περιεχόµενο της τσάντας της, αφού άλλες είναι οι ανάγκες µίας µητέρας που πρέπει να είναι εφοδιασµένη µε τα µωρουδιακά και άλλες ενός µοντέλου που κουβαλάει συνεχώς µαζί του ολόκληρη την παλέτα των καλλυντικών ενός πολυκαταστήµατος.

Και φυσικά, υπάρχουν τα αντικείµενα-φετίχ που µία γυναίκα θέλει να έχει πάντα µαζί της και τα µεταφέρει από τσάντα σε τσάντα όταν τις αλλάζει. Συνήθως αυτού του είδους τα αντικείµενα είναι ενθύµια και αναµνηστικά που έχουν συναισθηµατική αξία για την ιδιοκτήτρια της τσάντας: φωτογραφίες, σηµειώµατα, αποκόµµατα εφηµερίδων και περιοδικών, φυλακτά κ.ά.
«Αυτό το πάθος των γυναικών για την τσάντα τους», λέει ο Κοφµάν στον «Τ», «προκαλεί και την προσκόλλησή τους σε αυτές.

Ωστόσο, αυτή η προσκόλληση µπορεί να µην έχει πάντα θετικά αποτελέσµατα µιας και αρκετές φορές η γυναίκα αρχίζει να βλέπει τον εαυτό της και τον κόσµο µέσα από το πρίσµα της τσάντας. Κι έτσι, η τσάντα δεν είναι πλέον ένα βάρος στον ώµο ή ένα χρηστικό εργαλείο, αλλά αποκτά συµβολική σηµασία.

Γίνεται η αντανάκλαση της προσωπικότητας ή του στάτους της γυναίκας που την κρατά και ορισµένες φορές µπορεί να γίνει το εργαλείο για να αποκτήσει το προφίλ που πάντα ήθελε αλλά ποτέ δεν είχε. Και όσο περισσότερες και πιο εντυπωσιακές τόσο καλύτερα. Επίσης είναι και ένα δείγµα θηλυκότητας αφού όταν τα νεαρά κορίτσια αρχίζουν να κρατάν τις πρώτες τους τσάντες βαδίζουν έστω και ασυνείδητα στην ενηλικίωσή τους και στον κόσµο των γυναικών».
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟΗ πρώτη της απεικόνιση ήταν στα ιερογλυφικά των αρχαίων Αιγυπτίων αλλά µέχρι και την καθιέρωσή της ως ένα από τα πιο βασικά αξεσουάρ µόδας, η τσάντα πέρασε από διάφορα στάδια.
Τον 14ο και 15ο αιώνα, γυναίκες και άνδρες συνήθιζαν να ράβουν στους κορσέδες τους µικρές σακούλες, στις οποίες µετέφεραν πολύτιµα αντικείµενα όπως ροζάρια και ξίφη. Αυτή η πρώιµη µορφή τσάντας διαφοροποιείται ανάλογα µε την κοινωνική τάξη και τον τρόπο ζωής του κατόχου της.

Τον 16ο αιώνα οι τσάντες έγιναν ακόµα πιο χρηστικές. Κατασκευάζονταν από δέρµα, σχεδιάζονταν σε ακόµα µεγαλύτερο µέγεθος και κρέµονταν διαγώνια στο κορµί, κάτι σαν τις σηµερινές τσάντες ταχυδρόµου.

Τον 17ο αιώνα τα νεαρά κορίτσια µαθαίνουν κέντηµα και διακοσµούν
τις τσάντες τους.

Τον 18ο αιώνα οι γυναίκες κρατάνε πλέον διαφορετική τσάντα για κάθε περίσταση, µέσα στην οποία µεταφέρουν πούδρες, βεντάλιες και µικρά µπουκαλάκια µε νερό.

Τον 19ο αιώνα λόγω του σιδηροδρόµου, οι κατασκευαστές ταξιδιωτικών αποσκευών προσαρµόζονται στα νέα δεδοµένα και δηµιουργούν µεγάλες τσάντες χειρός, κατάλληλες για τις ανάγκες των πολύωρων ταξιδιών.

1900-1920: Η πιο σηµαντική εξέλιξη της περιόδου είναι η τσάντα ποσέτ (pochette) γνωστή και ως κλατς µπαγκ. Μια µικρή τσάντα χωρίς λουριά που κρατάνε µέχρι σήµερα οι γυναίκες.

Δεκαετία 1930: Είναι η εποχή που βγαίνουν στην αγορά όλοι οι γνωστοί τύποι σύγχρονης τσάντας. Ολες κατασκευάζονται πλέον από νέα βιοµηχανικά υλικά όπως το πλαστικό και χρησιµοποιούν νεωτεριστικούς για την εποχή «µηχανισµούς» όπως το φερµουάρ.

Δεκαετία 1940: Προσαρµόζονται στο µιλιτέρ (στρατιωτικό) στυλ ακόµα και οι τσάντες. Γίνονται µεγαλύτερες, πιο τετραγωνισµένες και πιο πρακτικές. Στις Ηνωµένες Πολιτείες οι εργαζόµενες γυναίκες, δίνουν ψήφο εµπιστοσύνης στις τσάντες που κρέµονται από τον ώµο.

Δεκαετία 1950: Σε αντίθεση µε το στρατιωτικό στυλ της προηγούµενης δεκαετίας, οι µικροσκοπικές τσάντες γίνονται το απαραίτητο γυναικείο αξεσουάρ.

1960-1970: Τη δεκαετία που οι κανόνες για το «ευπρεπές» ντύσιµο καταρρίπτονται, οι τσάντες ώµου µε µακριές αλυσίδες ή λεπτά λουριά επιστρέφουν στη µόδα που στρέφεται στο νεανικό και κάζουαλ στυλ.

1980-1990: Οι πρώτες τσάντες για το γυµναστήριο. Την ίδια δεκαετία κυκλοφορούν και οι πρώτοι χαρτοφύλακες για τις γυναίκες.
Η τσάντα µου, ο κόσµος µου
Ποια είναι η πιο πιστή φίλη της γυναίκας; Φυσικά η τσάντα της. Την έχει πάντα µαζί της, κρύβει µέσα της τα µικρά και τα µεγάλα µυστικά, πολύ συχνά τις αναµνήσεις της και τα γούρια της. Τέσσερις γνωστές Ελληνίδες από διαφορετικούς χώρους δηλώνουν τη σχέση τους µε το κυρίαρχο γυναικείο αξεσουάρ και αποκαλύπτουν το περιεχόµενό του.
Λουκία - σχεδιάστρια
Στην τσέπηΣπάνια κρατάω τσάντα. Πέρασα µια φάση που κρατούσα πάντα µια τεράστια τσάντα, έβαζα µέσα ό,τι έβρισκα και ζούσα µε το άγχος ότι κάτι έχω ξεχάσει. Την κρατούσα συνέχεια, γινόταν κουρέλι, έπαιρνα µια άλλη. Ωσπου αποφάσισα πως τα περισσότερα πράγµατα που κουβαλούσα δεν µου χρειάζονταν καν. Eτσι απελευθερώθηκα από το «τι άλλο να πάρω µαζί µήπως µου χρειαστεί». Καταργώντας, δε, την τσάντα που στηρίζεται στον έναν ώµο και χαλά την ισορροπία του σώµατος, περπατάς και στέκεσαι καλύτερα. Φοράω πάντα ρούχα µε τσέπες, εκεί βάζω τα πράγµατά µου. Οταν βγω, ίσως κρατήσω ένα µικρό τσαντάκι αλλά και πάλι λειτουργεί σαν τσέπη. Τι βάζω µέσα; Κραγιόν, γυαλιά, κλειδιά, lip balm, κοµµάτια από δαντέλες ...Παρατηρώ τις γυναίκες να κραδαίνουν τσάντες: µικρές, µεγάλες ικανές να χωρέσουν πιάτα και φλιτζάνια. Μερικές είναι όµορφες ως αντικείµενα, ενδεχοµένως να δικαιολογούν την τιµή τους. Σίγουρα συµπληρώνουν την εµφάνιση της γυναίκας. Εχω σχεδιάσει και φτιάξει τσάντες περισσότερο για το κέφι µου όµως.
Ελένη Πετρουλάκη - γυµνάστρια
Αγαπηµένο αξεσουάρ
Οι τσάντες είναι απαραίτητες! Δεν είναι τυχαίο που µια πρακτική αλλά και κοµψή τσάντα αποτελεί ένα από τα πιο αγαπηµένα αξεσουάρ όλων των γυναικών. Κι αυτό γιατί µπορεί εύκολα και γρήγορα να κάνει το total look µας να ξεχωρίσει και να δηµιουργήσει πολύ καλό αποτέλεσµα. Προσωπικά κρατάω κυρίως σπορ τσάντες και σε µεγάλο µέγεθος, και εξαιτίας της δουλειάς µου αλλά και γιατί κουβαλάω συνήθως πολλά πράγµατα µαζί µου λόγω των παιδιών! Τώρα έχω µαζί µου εµφιαλωµένο νερό Αsana, πετσέτα, δαµάσκηνα Καλιφόρνιας (για να αποφεύγω την τάση µου για γλυκό), µπάρα δηµητριακών της Νestle (µου δίνει ενέργεια), πορτοφόλι, κινητό τηλέφωνο, γυαλιά, καλλυντικά (κρέµα ηµέρας DrK), λιπ-γκλος, µπρονζέ σπρέι της Guerlain (terakota), αντηλιακό γαλάκτωµα της Shiseido, άρωµα Calvin Klein (το Euphoria) και το Body Advanced Creator της Shiseido (το χρησιµοποιώ µετά την άσκηση και το ντους).
Ελένη Διδασκάλου - Παπαδηµητρίου -
διευθύντρια Προβολής & Επικοινωνίας Μεγάρου Μουσικής
Με µηνύµαταΣυνήθως κυκλοφορώ µε δύο τσάντες. Η µία περιέχει τα συνήθη προσωπικά αντικείµενα. Η άλλη τσάντα είναι ο λόγος για τον οποίο πήρα µέρος σε αυτή την έρευνα. Εχω λοιπόν µια συλλογή από τσάντες µε µήνυµα! Αλλοτε µε µήνυµα οικολογικό ή τέχνης ή ανακύκλωσης. Εχω δηλαδή τσάντες που φτιάχτηκαν από πανό περασµένων εκθέσεων σε µουσεία, τσάντες µε αποτυπωµένα έργα τέχνης από πωλητήρια µουσείων ή concert halls, από συνέδρια και µπιενάλε, τσάντες µε έργα νέων καλλιτεχνών. Ολες είναι πολύ ελαφριές, φτιαγµένες από υλικά φιλικά στο περιβάλλον και κοστίζουν ελάχιστα! Η αγαπηµένη µου είναι µια µαύρη από την Tate Modern. «Earth Aware» είναι το µήνυµά της. Ως εργαζόµενη στον τοµέα της επικοινωνίας µού αρέσει να περνάω µηνύµατα. Η τσάντα που κρατάω στη φωτογραφία περιέχει: το κόκκινο σηµειωµατάριό µου – πολλά στιλό –, µικρά βιβλία από αυτά που διαβάζεις πάλι και πάλι, περιοδικά για τη µουσική και τον χορό και φυσικά τα προγράµµατα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Ιωάννα Παππά - ηθοποιός
Μικρή, ελαφριά και εύχρηστηΤσάντα παίρνω µαζί µου κάθε µέρα και έχω µέσα τα απολύτως απαραίτητα για τις καθηµερινές µου δραστηριότητες. Και τις επαγγελµατικές, αλλά και για τις στιγµές χαλάρωσης και διασκέδασης προς το τέλος της ηµέρας. Συνήθως προτιµώ τσάντες σε µεσαίο µέγεθος έτσι ώστε να κινούµαι ευκολότερα στον δρόµο, δεδοµένου ότι περπατάω αρκετά. Το ότι µένω στο Κέντρο µε διευκολύνει καθότι µπορώ να ανανεώνω το περιεχόµενό της όποτε υπάρξει ανάγκη. Η τσάντα που κρατάω στη φωτογραφία περιέχει: το πορτοφόλι µου – δώρο µιας φίλης – , κλειδιά, το κινητό µου (δεν µε ενδιαφέρει να είναι τεχνολογικά προηγµένο, το συγκεκριµένο είναι δανεικό από φίλο λόγω βλάβης τής δικής µου συσκευής), το βιβλίο που διαβάζω αυτόν τον καιρό, ένα σηµειωµατάριο γενικών και ειδικών σηµειώσεων, άρωµα, γυαλιά ηλίου, κρέµα, είδη µακιγιάζ (κραγιόν, αϊλάινερ) που χρησιµοποιώ είτε στην παράσταση είτε σε κάποια έξοδο, και κάποια αξεσουάρ (π.χ. βραχιόλια).
INFOΤο βιβλίο «Le Sac. Un petit monde d’ amour» («Η τσάντα. Ενας µικρός κόσµος αγάπης»)
του Ζαν Κλοντ Κoφµάν
το βρήκαµε στο Amazon.com.
(Εκδόσεις Lattès, σελ. 154,
τιµή: 16,63€)
Πες µου πώς την κρατάς, να σου πω πώς είσαι
Με διάσηµους πελάτες όπως ο Σον Κόνερι, ο Γουίλ Σµιθ και ο Ντάστιν Χόφµαν, η γνωστή και ως «Πρώτη Κυρία της επικοινωνίας» στις Ηνωµένες Πολιτείες, επικοινωνιολόγος δρ Λίλιαν Γκλας, αναλύει αποκλειστικά για τον «Τ» τον τρόπο που ελληνίδες και ξένες ισχυρές και διάσηµες κυρίες κρατούν τις τσάντες τους στις δηµόσιες εµφανίσεις τους.

Ελλη Στάη
Δηµιουργικό στυλΠαρ’ όλο που κρατάει µια µικρή συντηρητική τσάντα, το χρώµα της σε συνδυασµό µε το χρώµα από το πανωφόρι της υποδηλώνει τον δηµιουργικό της χαρακτήρα. Τοποθετεί τα πράγµατα µε τέτοιον τρόπο ώστε να φαίνεται η τσάντα της συµπαγής και ελκυστική, γεγονός που παραπέµπει και στο επάγγελµά της. Επιδεικνύει την µπροστινή πλευρά της τσάντας της ώστε να γίνουν αντιληπτές οι δηµιουργικές της επιλογές.

Μισέλ Οµπάµα
Η τσάντα – «καπέλο»Η τσάντα της την καταπιέζει, την «καπελώνει». Τα έντονα και επιδεικτικά χρώµατά της τραβούν την προσοχή, ενώ το µεγάλο µέγεθός της κλέβει την παράσταση.
Κέιτ Μίντλτον
Συντηρητικά και προστατευτικά
Κρατάει την τσάντα της πολύ κοντά στο σώµα της όπως κάθε πριγκίπισσα και µελλοντική βασίλισσα. Ο τρόπος αυτός αντικατοπτρίζει τον συντηρητικό της χαρακτήρα και την τάση της να προστατεύει τον εαυτό της.
Χίλαρι Κλίντον
Θησαυροφυλάκιο
Κρατά την τσάντα της πολύ σφιχτά, κάνοντας το χέρι της γροθιά. Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν πολύ σηµαντικά στοιχεία στη συγκεκριµένη τσάντα που πρέπει να διαφυλαχθούν.
Ντόρα Μπακογιάννη
Σαν ασπίδα
Δείχνει προσκολληµένη στην τσάντα της, καθώς την κρατάει οπουδήποτε και αν πηγαίνει. Φαίνεται πως είναι σηµαντικό µέρος του εαυτού της και της εικόνας της αφού την κρατά όταν µιλά στο τηλέφωνο ή ακόµα και όταν φωτογραφίζεται. Λειτουργεί σαν οµπρέλα προστασίας της δηµόσιας εικόνας της.
Ανγκελα Μέρκελ
Αβάσταχτη ελαφρότητα
Κρατά την τσάντα της τόσο ελαφρά, σαν να θέλει να περάσει απαρατήρητη.
Βασίλισσα Ελισάβετ
Πάνω απ’ όλα πρακτικότητα
Ο τρόπος που κρατάει την τσάντα της είναι πολύ πρακτικός. Χρησιµοποιεί το χέρι της ως κρεµάστρα για να την κρατάει επιδεικτικά. Πρόκειται για παλιοµοδίτικο τρόπο – από τις δεκαετίες του 1940 και του 1950 –, τον οποίο φαίνεται να ακολουθεί µέχρι και σήµερα.
Τίνα Μπιρµπίλη
Σχεδόν απαρατήρητη
Το ότι κρατάει σακίδιο πλάτης δείχνει άνθρωπο που δεν έχει πολλές αξιώσεις και φιλοδοξίες στη ζωή του. Το σακίδιο κρύβεται πίσω από την πλάτη για να µην τραβάει την προσοχή και δείχνει να το κουβαλάει γιατί πρέπει και όχι γιατί θέλει.
Ολγα Τρέµη
Παρούσα!
Κρατά την τσάντα της µε αυτοπεποίθηση σαν να θέλει να δηλώσει σε όσους την κοιτάζουν «είµαι εδώ». Το ότι προτιµά µια σε σκούρο χρώµα σε συνδυασµό µε τα ανοιχτόχρωµα ρούχα της δείχνει τον δηµιουργικό της χαρακτήρα.
Κάρλα Μπρούνι
Γαλλική φινέτσαΕίναι δείγµα φινετσάτης Γαλλίδας που γνωρίζει να κρατά κοµψά την κλασική Σανέλ. Οι τσάντες της ενισχύουν την εξωτερική της εµφάνιση, ολοκληρώνοντας τη συνολική εικόνα της.
Αλέκα Παπαρήγα
Αντί γραφείουΗ τσάντα της είναι µικρογραφία του προσωπικού της γραφείου, αφού είναι ιδιαίτερα µεγάλη σε σχέση µε τον σωµατότυπό της. Ψάχνει για κάτι µέσα σε αυτήν την τεράστια τσάντα, ενώ συγχρόνως την κρατά µακριά σαν να θέλει να αποµακρυνθεί από τις υποχρεώσεις του γραφείου.
ΤΑ ΝΕΑ