Για να ξέρεις τι πίνεις

Τα κοκτέιλ, εκτός από ενδιαφέροντες συνδυασμούς γεύσεων, έχουν και εξίσου ενδιαφέρον παρελθόν. Άλλα σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα εκπνεύστηκε ο παρασκευαστής τους, άλλα για τον τρόπο με τον πήραν το όνομα τους. Σε κάθε περίπτωση, λίγες απολαύσεις μπορούν να συγκριθούν με ένα καλό martini και μια καλή ιστορία, όπως μας την διαβάσαμε στο περιοδικό ΄Playboy΄!

Martini

Μια εκδοχή αναφέρει πως δημιουργός του κοκτέιλ είναι ο Julio Richelieu, μπάρμαν στο Martinez της Καλιφόρνια. Με αυτό το όνομα -Martinez- ήταν γνωστό το ποτό μέχρι το 1887.Άλλοι πιστώνουν τη δημιουργία του martini στον μπάρμαν του ξενοδοχείου Knickerbocker στη Νέα Υόρκη, κύριο Martini di Arma di Taggia, μολονότι φαίνεται πως το κοκτέιλ προϋπήρχε της ενασχόλησής του με το επάγγελμα...

Manhattan

Σύμφωνα με διασωθείσες μαρτυρίες, το ποτό παρασκεύασε πρώτος ο μπάρμαν του κλαμπ Manhattan για τις ανάγκες ενός πάρτι που διοργάνωσε το 1874 η Jennie Churchill προς τιμήν του Samuel J. Tilden και της ανόδου του στον κυβερνητικό θώκο της Νέας Υόρκης. Συμπτωματικά, μερικά χρόνια αργότερα η κυρία Churchill γέννησε τον Winston, ο οποίος συνδέεται με «αλκοολικές» ιστορίες ποικιλοτρόπως.

Bellini

Η ιδέα της ανάμειξης σαμπάνιας και πούλπας λευκόσαρκου ροδάκινου καρφώθηκε στο μυαλό του Giuseppe Cipriani, ιδρυτή του περίφημου Harry΄s Bar στη Βενετία, κάποια στιγμή ανάμεσα στο 1934 και το 1948. Το χρώμα του ποτού θύμισε στον Cipriani το μανδύα ενός αγίου από έναν πίνακα του Ιταλού αναγεννησιακού καλλιτέχνη Giovanni Bellini, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Kir

Ο συνδυασμός λευκού κρασιού και creme de cassis ήταν γνωστός από τις αρχές του 1900, αλλά «νονός» στάθηκε ο Felix Kir, δήμαρχος της Ντιζόν από το 1945 ως το 1968. Μέγας λάτρης του κοκτέιλ, συνήθιζε να το προσφέρει στους ξένους διπλωμάτες που δεξιωνόταν παροτρύνοντάς τους να το διαδώσουν. Πιάσε ένα «κακλαμάνι» σαν να λέμε...

Daiquiri

Ωραίες είναι οι ιστορίες για τον Hemingway, όμως η «εφεύρεση» του daiquiri μάλλον οφείλεται σε λιγότερο επιφάνεια συμπατριώτες του. Γύρω στο 1905 ο μηχανικός Jennings Cox έψαχνε τρόπους να «κατεβάζει» ευκολότερα το ρούμι στις υψηλές θερμοκρασίες της Κούβας. Δημοφιλέστερος αποδείχτηκε αυτός που περιλάμβανε χυμό από λάιμ και ζάχαρη. Τα άλλα φρούτα προέκυψαν στην πορεία των χρόνων.

Tom Collins

Το 1874 οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης είχαν εξαγριωθεί γιατί κάποιος Tom Collins τους συκοφαντούσε. Συχνά, λοιπόν, διοργάνωναν ομάδες για να τον ανακαλύψουν - μάταια, μιας και επρόκειτο για φανταστικό πρόσωπο. Το αστείο εξαργύρωσαν οι μπάρμεν της πόλης δημιουργώντας το ομώνυμο κοκτέιλ, που το πρόσφεραν κάθε φορά που τα πλήθη εισέβαλλαν στα μπαρ ζητώντας τον ανύπαρκτο κύριο Collins.

Negroni

Δε γνωρίζουμε άλλες αδυναμίες του κόμη Camillo Negroni, μία ωστόσο υπήρξε το κοκτέιλ Americano (Campari, γλυκό βερμούτ, σόδα). Κάποια στιγμή το 1919 ο κόμης απεφάνθη ότι το ποτό τελικά παραήταν ελαφρύ για τα γούστα του και ζήτησε από τον μπάρμαν να αντικαταστήσει τη σόδα με τζιν. Έτσι γεννήθηκε το Negroni κι εμείς μάθαμε ακόμα μία αδυναμία του εμπνευστή του: ότι πιθανότατα ήταν αλκοολικός.

Margarita

Ο Daniel Herrera εργαζόταν ως μπάρμαν σε ένα καμπαρέ στη Rosarito Beach στο Μεξικό. Περίπου το 1938 ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, μα χωρίς ανταπόκριση μια χορεύτρια από την Γκουανταλαχάρα με το ψευδώνυμο Rita de la Rosa. Όπως όλοι πνίγουν τον καημό τους στο αλκοόλ, έτσι έκανε και ο Daniel φτιάχνονται το περίφημο κοκτέιλ, παραφράζονται το όνομα του αντικειμένου του πόθου του.

Έβγαλε ψύχρα

Να κουβαλάς κούλερ στην παραλία είναι μια πολύ καλή ιδέα. Ωστόσο, αν αυτό είναι από γαλάζιο πλαστικό και έχει αρχίσει να ραγίζει παντού, οφείλεις να αναθεωρήσεις, αν όχι για τίποτε άλλο, τουλάχιστον για λόγους στυλ. Από την άλλη, με το ακριβές αντίγραφο του αυθεντικού κούλερ Flying Α της δεκαετίας του ΄40 δε θα έχεις τέτοια προβλήματα. Αμερικανιά, σύμφωνοι, πλην όμως στυλάτη.

Αναδημοσίευση από το τεύχος Αυγούστου Νο176 του περιοδικού ΄Playboy΄.