Βιρτζίνια Γουλφ: Μια διαφορετική συγγραφέας

Η Βιρτζίνια Γουλφ είναι η διάσημη Αγγλίδα συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και πρωτοπόρος του μοντερνισμού στην αγγλική λογοτεχνία. Μεταξύ των πιο γνωστών έργων της είναι μυθιστορήματα όπως To the Lighthouse, Mrs. Dalloway and Orlando καθώς και το δοκίμιο A Room of One’s Own.

 

Υπήρξε σημαντική προσωπικότητα στην Βικτωριανή λογοτεχνική κοινωνία και θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του λογοτεχνικού μοντερνισμού του εικοστού αιώνα. Τα έργα της επιτρέπουν τη βαθύτερη κατανόηση της ψυχολογίας του χαρακτήρα και των ουσιαστικών προβληματισμών του, αν και δέχεται συχνά κριτική για τη σνομπ και ελιτίστικη παρουσίαση τους. Η συγγραφέας μετατράπηκε δυστυχώς σε θύμα μιας σοβαρής κατάθλιψης που ταρακούνησε τη ζωή και την ψυχική της σταθερότητα και τελικά την οδήγησε στην αυτοκτονία το 1941, στερόντας στο αναγνωστικό κοινό μια διαφορετική μεν αλλά ιδιαίτερα σημαντική συγγραφέα.

Η Βιρτζίνια Γουλφ ονομαζόταν Adeline Virginia Stephen και γεννήθηκε στις 25 Γενάρη του 1882. Πατέρα της ήταν ο Sir Leslie Stephen, διάσημος συγγραφέας και μητέρα της η Julia Prinsep Stephen, η οποία είχε γεννηθεί στην Ινδία και είχε μετακομίσει στην Αγγλία μόνιμα όπου εργαζόταν ως μοντέλο για... ζωγράφους και φωτογράφους. Τόσο ο Leslie όσο και η Julia είχαν παντρευτεί στο παρελθόν και μένωντας χήροι και οι δύο έμεναν μαζί με τα παιδιά τους από τους προηγούμενους γάμο τους. Το ζευγάρι είχε τέσσερα παιδιά μαζί και έτσι η νεαρή Βιρτζίνια μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο από αδέρφια γύρω της.

 

Ως αποτέλεσμα της φιλίας των γονιών της με περίφημους συγγραφείς της εποχής, όπως ο William Thackeray και ο George Henry Lewes, η Virginia μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που επηρρεαζόταν έντονα από την βικτοριανή λογοτεχνική κοινωνία. Ο πατέρας της ήταν ένας ευγενής συγγραφέας, εκδότης και κριτικός ο οποίος ήταν παντρεμένος στο παρελθόν με την μεγαλύτερη κόρη του William Thackeray. Δεν ήταν τυχαίο λοιπόν που η Virginia ανέπτυξε μια πρόωρη συμπάθεια για την λογοτεχνία και ως εκ τούτου, εκπαιδεύτηκε στην κλασική και αγγλική λογοτεχνία.

Τα περισσότερα από τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στην Κορνουάλη, όπου λάτρευε για το φυσικό κάλλος του τοπίου της. Η εντύπωση που είχε αποτυπώσει από τα τοπία της και το φάρο της περιοχής παρατηρούνται και στα λογοτεχνικά της έργα.

 

Εξαιρώντας τα πρώτα παιδικά της χρόνια, η Βιρτζίνια Γουλφ δεν είχε μια ιδιαίτερα ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Η μητέρα της απεβίωσε το 1895 ενώ έχασε και την αδελφή της δύο χρόνια αργότερα. Το σοκ ήταν μεγάλο για ένα νεαρό κορίτσι να γνωρίσει την απώλεια που φέρνει ένας αναπόφευκτος θάνατος και πριν προλάβει να το ξεπεράσει η μοίρα την χτυπάει ξανά, στερώντας της αυτή τη φορά τον πατέρας της, ο οποίος πέθανε το 1904. Η ψυχική της σταθερότητα κατέρρευσε και ο πρώτος της νευρικός κλονισμό ήταν γεγονός εκείνη την περίοδο. 

Νοσηλεύτηκε για ένα σύντομο διάστημα, καθώς οι περίοδοι έντονης κατάθλιψης συνεχίζονταν. Σύμφωνα με το βιογράφο της και στενό συγγενής της Quentin Bell, οι εν λόγω κρίσης κατάθλιψης ήταν επίσης αποτέλεσμα της σεξουαλικής κακοποίησης που είχε υποστεί από τα ετεροθαλή αδέρφια της George και Gerald.

Στα απομνημονεύματα της, στο A Sketch of the Past, η ίδια αποκαλύπτει αυτά τα στοιχεία, το οποίο βέβαια έγραψε πολύ αργότερα στη ζωή της. Η ψυχική ασθένεια που ξεκίνησε τότε θα την ακολουθήσει σε όλη της τη ζωή και θα έχει δραματική επίδραση στην κοινωνική ζωή της, οδηγώντας την τελικά και στην αυτοκτονία, αλλά δεν θα επηρεάσει ιδιαίτερα το λογοτεχνικό της ταλέντο.

 

Μετά το θάνατο των γονιών της, η Virginia πούλησε το σπίτι τους στο Hyde Park και μετακόμισε στο Bloomsbury. Το πρώτο εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο πήγε ήταν το King’s College στο Λονδίνο, όπου ήρθε σε επαφή με την πνευματική ομάδα της λογοτεχνικής κοινωνίας. Ο Leonard Woolf, επίσης μέλος της ομάδας υπήρξε ένας Εβραίος συγγραφέας ο οποίος τη συνάντησε, τον γοήτευσε και την παντρεύτηκε το 1912. Ο γάμος τους είχε εξαιρετική επίδραση στη Γουλφ καθώς η ίδια τον χαρακτήρισε το «πιο όμορφο πράγμα στη ζωή της».

Το 1917, οι δύο τους ίδρυσαν την Hogarth Press και έγραψαν μερικά βιβλία σε συνεργασία. Τα πιο δημοφιλή έργα της εκείνη την περίοδο, περιλαμβάνουν το βιβλίο Night and Day το 1919, μια μικρή συλλογή ιστοριών Monday or Tuesday το 1921 και το δοκίμιο The Common Reader το 1925, το Jacob’s Room το1922 και το Mrs. Dalloway το 1925 τα οποία μάλιστα προσαρμόστηκαν στην ταινία The Hours το 2002, καθώς  και το To The Lighthouse το 1927 και το Orlando: A Biography το 1928.

 

Η πρώτη επαγγελματική γραφή της Βιρτζίνια ξεκίνησε το 1905, όταν άρχισε να γράφει στα λογοτεχνικά συμπληρώματα των Times. Ωστόσο, η πρώτη ατομική της εργασία, υπήρξε το μυθιστόρημα Τhe Voyage Out που δημοσιεύθηκε το 1915. Το βιβλίο εκδόθηκε από τον ετεροθαλή αδερφό της, Gerald Duckworth και την Company Limited. Το περιεχόμενο του τροποποιήθηκε μεταγενέστερα από τη Louise DeSalvo. Τα περισσότερα όμως από τα έργα της έχουν δημοσιευθεί από τη δική της και του συζύγου της εταιρεία Hogarth Press.

 

Μέχρι τότε, η Γουλφ είχε γίνει μια διάσημη προσωπικότητα στη Βικτωριανή λογοτεχνική κοινωνία και συχνά θεωρήθηκε ως η μεγαλύτερη μυθιστοριογράφος του εικοστού αιώνα και πρόδρομος του μοντερνισμού. Έγινε το πρωτότυπο της αγγλικής λογοτεχνίας με το επιτυχημένο της πείραμα να προσθέσει στα βιβλία της ένα ποτάμι από συνειδητά, ψυχολογικά και συναισθηματικά κίνητρα στους χαρακτήρες των ηρώων. Τα μυθιστορήματά της σημειώνονται για το αφηγηματικό τους ύφος, τον παθιασμένο λυρισμό και τη νοημοσύνη του στυλ τους.

Στο μυθιστόρημά της To The Lighthouse, ένα ημι-αυτοβιογραφικό κομμάτι της δουλειάς της που δημοσιεύθηκε το 1921, απεικονίζει την επίσκεψη της οικογένειας Ramsay σε ένα φάρο. Το μυθιστόρημα αναφέρεται επίσης στη ζωή των ντόπιων ενός κράτους που βρίσκονται παγιδευμένοι σε έναν πόλεμο.

 

Ένα άλλο διάσημο μυθιστόρημα της το The Waves, εμφανίζει μια ομάδα φίλων που κατασκευάζουν την πλοκή του μυθιστορήματος. Στο τελευταίο της έργο, Between the Acts, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1941, αντικατοπτρίζεται η εμπειρία της με την τέχνη, η σεξουαλική αμφισημία και η ζωή με ένα συμβολικό αφηγηματικό ύφος. Τα περισσότερα έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες και έχουν προσαρμοστεί για ταινίες στον κινηματογράφο.

Η υπεροχή της Γουλφ στον λογοτεχνικό κύκλο, κλονίστηκε με το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου για να αποκατασταθεί λίγο αργότερα με την κριτική του Φεμινισμού περίπου τη δεκαετίας του 1970, ενώ είχε δεχτεί κριτική για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και τον σνομπισμό που είχε η ίδια αναφέρει στο προσωπικό της ημερολόγιο καθώς τα μυθιστορήματά της αντιπροσώπευαν την αγγλική ανώτερη πνευματικά μεσαία τάξη.

 

Η Βιρτζίνια Γουλφ έγραφε το τελευταίο της βιβλίο που δημοσιεύτηκε το 1941, το Between the Acts, όταν το τέρας της κατάθλιψης επανήλθε και πάλι και άρχισε να αισθάνεται πάλι ανεξήγητο φόβο και τρόμο. Το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και η καταστροφή του σπιτιού της στο Λονδίνο χειρότεψε την ήδη κακή κατάστασή της μέχρι που δεν μπορούσε πια να γράψει σωστά μια παράγραφο. Ήταν καλά πληροφορημένη για την ασθένειάς της, όπως προκύπτει από επιστολές της, και αποφάσισε να μην ταλαιπωρεί το σύζυγό της με τις συχνές εξάρσεις της ασθένειας.

Στις 28 Μαρτίου του 1941, η Γουλφ αυτοκτόνησε καθώς πνίγηκε στον ποταμό Ouse, γεμίζοντας τις τσέπες του παλτό της με πέτρες. Το σώμα της βρέθηκε στις 18 Απριλίου, και ετάφει από τον σύζυγό της στον κήπο του σπιτιού τους στο Σάσεξ. Ο σύζυγός της Leonard ανέλαβε να ολοκληρώσει τις ημιτελείς εργασίες, ενώ έφυγε από τη ζωή το 1960.

Οι μετά θάνατον δημοσιευμένες εργασίες της Γουλφ, περιλαμβάνουν το The Death of the Moth and other Essays το 1942, A Hounted House and Other Short Stories το 1944, και το The Momεnt and Other Essays το 1948. Μια βραβευμένη βιογραφία της Βιρτζίνια Γουλφ γράφτηκε από τον ανιψιό της, καθηγητή Quentin Bell, που έχει τον τίτλο Virginia Woolf: A Biography.

capital.gr