Στην αστρονομία οι ελπίδες για την καταπολέμηση του καρκίνου

Η αναζήτηση για σουπερνόβα, νέα αστέρια και πλανήτες σε µακρινά ηλιακά συστήµατα, έχει ένα απροσδόκητο «παραπροϊόν»: βρετανοί αστρονόµοι προσαρµόζουν τα εργαλεία της δουλειάς τους για να βοηθήσουν τους γιατρούς να βελτιώσουν τη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου.

Εξελιγµένα λογισµικά που έχουν αναπτυχθεί για να ξεχωρίζουν δυσδιάκριτα αντικείµενα ενδιαφέροντος µέσα σε εικόνες πυκνών αστρικών πεδίων χρησιµοποιούνται από τους επιστήµονες της ιατρικής για να ελεγχθούν δείγµατα ιστών από ασθενείς µε καρκίνο του µαστού µε στόχο να βελτιωθεί η πρόγνωση και η θεραπεία της νόσου.

Τα δείγµατα των ιστών ήδη...

ελέγχονται για αρκετά βιολογικά χαρακτηριστικά (γενετικούς σηµειωτές) που µπορεί να επιτρέψουν στους γιατρούς να προτείνουν τα αποτελεσµατικότερα φάρµακα, όµως αυτό είναι κοπιαστικό και δαπανηρό επειδή κάθε σλάιντ πρέπει να εξετάζεται από τον παθολόγο µε το µάτι. Τώρα η συνεργασία ανάµεσα στο Ινστιτούτο Αστρονοµίας στο Πανεπιστήµιο του Κέιµπριτζ και το βρετανικό Ινστιτούτο Αντικαρκινικής Ερευνας υπόσχεται να αυτοµατοποιήσει µεγάλο µέρος της διαδικασίας, καθιστώντας την ταχύτερη, φθηνότερη και αποτελεσµατικότερη. Ανοίγει επίσης νέες προσεγγίσεις στην έρευνα για τον καρκίνο. Επιτρέπει στους επιστήµονες να ελέγχουν δεκάδες χιλιάδες δείγµατα όγκων, ενώ οι έρευνες αυτές αναµένεται ότι θα οδηγήσουν σε πιο προσωποποιηµένη ιατρική, καθώς σε κάθε ασθενή θα προτείνεται µια θεραπεία βασισµένη στα ατοµικά χαρακτηριστικά του καρκίνου του.

Η πρωτοβουλία υπογραµµίζει την αυξανόµενη αξία των διεπιστηµονικών συµπράξεων ανάµεσα σε επιστήµονες από πολύ διαφορετικά πεδία. Το πρόγραµµα άρχισε όταν ο Νικ Ουόλτον και ο Μάικ Ιργουιν, αµφότεροι αστρονόµοι, συνειδητοποίησαν πως το λογισµικό που χρησιµοποιούσαν για να αναλύουν τα δεδοµένα από τα τηλεσκόπια θα µπορούσε να χρησιµεύσει και στους καρκινολόγους. Πλησίασαν τον Τζέιµς Μπρέντον και τον Πολ Φαρόα του βρετανικού Ινστιτούτου Αντικαρκινικής Ερευνας. «Οι τύποι των δεδοµένων µοιάζουν πολύ», λέει ο δρ. Ουόλτον. «Δηµιουργούµε τεράστιες ποσότητες δεδοµένων – 500 γιγαµπάιτ κάθε νύκτα. Οµως συχνά ενδιαφερόµαστε για ασθενή σήµατα τα οποία πρέπει να ξεχωρίσουµε από τα άλλα – την ασθενή υπέρυθρη ακτινοβολία από ένα νεαρό άστρο κρυµµένο στη σκόνη, το ασθενικό σήµα ενός σουπερνόβα που εκρήγνυται σε άλλο γαλαξία, το τρεµούλιασµα του φωτός ενός αστεριού καθώς περνάει από µπροστά του ένας πλανήτης».

Η οµάδα συνειδητοποίησε πως παρόµοιες τεχνικές θα µπορούσαν να χρησιµοποιηθούν για να ξεχωρίσουν σήµατα από δείγµατα όγκων. «Προσπαθούµε κι εµείς να βρούµε ενδιαφέρουσες ακολουθίες µέσα σε µια µεγάλη οµάδα δεδοµένων», λέει ο δρ. Μπρέντον. «Και υπάρχει ένα σύνολο εργαλείων που είναι ήδη ρυθµισµένο να κάνει ακριβώς αυτό. Ετσι ο µεγάλος όγκος της δουλειάς αυτοµατοποιείται. Ο παθολόγος δεν αντικαθίσταται, του επιτρέπεται όµως να επικεντρωθεί εκεί όπου χρειάζεται».
ΤΑ ΝΕΑ