9 Περίεργα (παρά λίγο) κρατίδια.

Έχετε κάποιο πρόβλημα με τη χώρα σας; Γιατί να μην δημιουργήσετε μια δική σας με τους νόμους που εσείς θα επιλέξετε; Ένα μικροέθνος είναι ένα μικροσκοπικό, αυτοαποκαλούμενο κυρίαρχο κράτος. Αν και οι ηγέτες τους ισχυρίζονται ότι τους ανήκουν διάφορες εκτάσεις, συχνά δεν παρεμποδίζονται από τις άλλες χώρες, γιατί δεν αναγνωρίζονται ως επίσημα ανεξάρτητα κράτη. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που κάποιος μπορεί να δημιουργήσει ένα μικροέθνος: ως ένα αστείο, ως μια μορφή τέχνης, για λόγους διαμαρτυρίας, ως πολιτικό ή νομικό πείραμα, ή ακόμα και για εγκληματική δραστηριότητα. Συχνά ένα περίεργο νομικό "παραθυράκι" δίνει σε αυτά τα μικροέθνη ένα μοναδικό νομικό καθεστώς. Μερικά από αυτά είναι αστεία, άλλα είναι ενδιαφέρον, αλλά όλα έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Απολαύστε τα.

1. Principality of Sealand
Έκταση: 0.00055 km2
Κάτοικοι: 27 (2002 απογραφή)
Ηγέτης: Michael Bates

Το Sealand είναι ίσως το πιο γνωστό μικροέθνος του κόσμου και αυτό γιατί οι ιστορίες που το συνοδεύουν είναι αρκετά περίεργες και ενδιαφέρουσες. Βρίσκεται περίπου 10 χλμ. ανοιχτά των ακτών της Αγγλίας και αρχικά ήταν ένα φρούριο που χρησιμοποιήθηκε κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και είχε ως στόχο να αποτρέψει τις γερμανικές αεροπορικές επιδρομές. Το 1967, ο Paddy Roy Bates (που στη συνέχεια άλλαξε το όνομα του σε Knock John), 'κατέλαβε' το φρούριο και το χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει έναν πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό. Αυτός και η οικογένειά του διεκδίκησαν το φρούριο ως ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης διαβατηρίων. Οι Bates ισχυρίστηκαν ότι το κράτος τους είχε γίνει ανεξάρτητο, λόγο του ότι η Γερμανία απέστειλε διπλωμάτης εκεί και μια δικαστική απόφαση του 1968 από το Ηνωμένο Βασίλειο ανέφερε ότι λόγω της θέσης του φρουρίου, βρίσκεται σε διεθνή ύδατα και επομένως είναι εκτός της δικαιοδοσίας των Βρετανών. Το πιο γνωστό ίσως γεγονός στην ιστορία του Sealand, έλαβε χώρα το 1978. Ο Alexander Achenbach, ο οποίος ανακήρυξε τον εαυτό του ως πρωθυπουργό του Sealand, μαζί με πολλούς γερμανικούς και ολλανδούς υποστηριχτές του, οργάνωσε μια ένοπλη επίθεση στις εγκαταστάσεις. Κράτησαν τον γιο των Bates' (Michael) ως όμηρο τον οποίο στη συνέχεια τον απελευθέρωσαν μετά από αρκετές μέρες ομηρίας. Οι Bates όμως, στρατολόγησαν ένοπλες δυνάμεις για να τους βοηθήσουν να ξαναπάρουν το 'κράτος τους' εκ νέου. Τελικά κατάφεραν να ξανακερδίσουν το Sealand, συλλαμβάνοντας τον Alexander Achenbach και αφήνοντας τους στρατιώτες του ελεύθερους. Όταν η βρετανική κυβέρνηση αρνήθηκε να βοηθήσει, η Γερμανία έστειλε έναν διπλωμάτη να διαπραγματευτεί την απελευθέρωσή του. Διάφορα ακραία πράγματα έχουν συμβεί στο Sealand, συμπεριλαμβανομένου και ενός περιστατικού το 1990 όπου ένα βρετανικό πλοίο δέχτηκε τα πυρά με τουφέκια από το Sealand γιατί πέρασε πάρα πολύ κοντά και 'εισέβαλε στην επικράτεια του Sealand'. Βρήκε ξανά στην επικαιρότητα το 2007, όταν ο ιδρυτής του Pirate Bay επιχείρησε να το αγοράσει ως αντίδραση στους σκληρούς περιορισμούς για τα πνευματικά δικαιώματα στη Σουηδία.

2. Republic of Molossia
έκταση: 58 km2
κάτοικοι: 2-3
ηγέτης: President Kevin Baugh

Η Δημοκρατία της Μολοσσίας έχει την έδρα της λίγο έξω από το Ντέιτον στην Νεβάδα και αποτελείται από το σπίτι του προέδρου Kevin Baugh, την αυλή μπρος και πίσω, καθώς και δύο ακίνητα που αγόρασε στην Πενσυλβάνια και Καλιφόρνια. Ισχυρίζεται επίσης, ότι του ανήκει ένα σημείο στον Ειρηνικό Ωκεανό και 49.881 τετραγωνικά μίλια στην Αφροδίτη. Ο ίδιος με στιλ που θυμίζει δικτάτορα, φοράει μια στρατιωτική στολή και μεγάλα γυαλιά ηλίου. Η Δημοκρατία της Μολοσσίας πληρώνει φόρους στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά αυτές τις εισφορές τις χαρακτηρίζει ως "εξωτερική βοήθεια". Μια ποικιλία από παράξενα πράγματα έχουν απαγορευτεί στην Δημοκρατία της Μολοσσίας, όπως: όπλα, θαλάσσιοι ελέφαντες, γατόψαρα, κρεμμύδια και ότι έχει σχέση με το Τέξας, εκτός από το 'pop star Kelly Clarkson'.

3. Principality of Hutt River
έκταση: 75 Km2
κάτοικοι: 20 πολίτες και 13.000-18.000 μετανάστες
ηγέτης: His Royal Highness Prince Leonard I

Το Πριγκιπάτο του Hutt River (πρώην επαρχία Hutt River), ιδρύθηκε από τον Leonard Casley το 1970. Το κρατίδιο σχηματίστηκε από τις πέντε οικογένειες που κατέχουν αγροκτήματα στην περιοχή που περνάει ο ποταμός Χατ και βρέθηκαν σε νομική διαμάχη με την κυβέρνηση της Δυτικής Αυστραλίας για το ποσοστό καλλιέργειας σιταριού. Ουσιαστικά, οι οικογένειες είχαν παράγει ένα ποσό σιταριού που ξεπερνούσε κατά πολύ αυτά που είχαν πει ότι μπορούσαν νομίμως να πωλούν, βάσει νέου νόμου. (στην περίπτωση τους, ήταν 1.000 φορές πάνω από το επιτρεπόμενο ποσό). Στην αλληλογραφία με τον Κυβερνήτη που ακολούθησε, ο Casley αναφέρθηκε ως "Ο Διοικητής της επαρχίας Hutt River", ένα λάθος, που του δίνει και νόμιμα το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τον εν λόγω τίτλο. Αυτό που έκανε στην συνέχεια ήταν να αλλάξει τον τίτλο του σε "His Royal Highness Prince Leonard I" ώστε να επωφεληθεί από ένα παλιό νόμο που έλεγε ότι όποιος ανακατεύεται στις δουλειές ενός βασιλιά, μπορεί να κατηγορηθεί για προδοσία. Έτσι, χρησιμοποίησε αυτό το νόμο για να δικαιολογήσει την απόσχιση της 'χώρας' του από την Αυστραλία.

Το 1976, η Αυστραλία σταμάτησε τη αλληλογραφίας με το Πριγκιπάτο του Hutt River και τα επανειλημμένα αιτήματα που να αποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι της επαρχίας Hutt River πληρώνουν φόρους στην Αυστραλία. Ως αποτέλεσμα, Ο Casley κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστραλία(!) και κατάφερε να ξαναξεκινήσει την αλληλογραφία με το Πριγκιπάτο του αλλά αυτήν την φορά να μην ξαναγίνει αναφορά από μέρους της Αυστραλίας για τους φόρους.

4. Other World Kingdom
έκταση: 0.02 km2
κάτοικοι: Διάφοροι
ηγέτης: Her Royal Majesty Queen Patricia I

Το Other World Kingdom δημιουργήθηκε όταν μια BDSM Αφέντρα στην Τσεχική Δημοκρατία δήλωσε ότι το θέρετρο της είναι ένα κυρίαρχο έθνος. Είναι ένα μητριαρχικό κράτος, που σημαίνει ότι οι άνδρες έχουν αποκλειστεί από τις γυναίκες, και κάτω από την βασίλισσα (που είναι ο απόλυτος μονάρχης) υπάρχουν διάφορα επίπεδα ευγενών, που φυσικά είναι γένους θηλυκού. Υπάρχουν βέβαια και κοινωνικές τάξεις για τους άνδρες, αλλά είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, με το χαμηλότερο τους σκλάβους, οι οποίοι αναφέρεται ότι είναι "στα ίδια επίπεδα ενός φυσιολογικού εκτρεφόμενου ζώου. Η 'χώρα' αν και μικρή, αποτελείται από πολλά κτίρια και υπαίθριους χώρους, συμπεριλαμβανομένων πολλών αιθουσών για βασανιστήρια. Το Other World Kingdom εκδίδει διαβατήρια, έχει δικό του νόμισμα, αστυνομία, σημαία και φυσικά εθνικό ύμνο.

5. Waveland
έκταση: 784 km2
κάτοικοι: 0
ηγέτης: Greenpeace

Η γεωγραφική περιοχή της Waveland, που κανονικά αναφέρεται ως Rockall, είναι ένα βραχώδες ακατοίκητο νησί κοντά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η κυριότητα του αμφισβητείται από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισλανδία, Ιρλανδία και Δανία. Το 1997, ακτιβιστές της οργάνωσης Greenpeace κατέλαβαν για λίγο το νησί, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την γεώτρηση πετρελαίου στην περιοχή, δηλώνοντας ότι αποτελεί ένα νέο κυρίαρχο κράτος με το όνομα Waveland, το οποίο προσφέρονταν σε όποιον πολίτη ήθελε να αναλάβει την διαχείριση του και να συνεχίσει το έργο της Greenpeace. Δεδομένου ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ισχυρίζεται ότι είναι έδαφός της και δεδομένου ότι η Greenpeace είναι ελεύθερη να μετακινείται και να λειτουργεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, η βρετανική κυβέρνηση δεν είχε κανένα πρόβλημα με τις δράσεις της Greenpeace και, ως επί το πλείστον, απλά αγνόησε το όλο θέμα. Η διαμαρτυρία συνεχίστηκε μέχρι το 1999, ώσπου η οργάνωση υποστήριξε ότι οικονομικά το σχέδιο ήταν ασύμφορο. Τώρα, το μόνο που έχει απομείνει είναι ένας ηλιακός φάρος για να βοηθήσει τα πλοία ώστε να μην χτυπήσουν στο νησί.

6. Grand Duchy of Westarctica
έκταση: 1,610,000 km2
κάτοικοι: 0, συνήθως
ηγέτης: Jon-Lawrence Langer, Grand Duke of Westarctica

Η Westarctica είναι ένα άγριο τμήμα της δυτικής Ανταρκτικής, που βρίσκονταν στην αφάνεια μέχρι το 2001, όταν ένας Αμερικανός με το όνομα Travis McHenry, αποφάσισε να την ιδρύσει, χρησιμοποιώντας ένα υποτιθέμενο "παραθυράκι" στη συνθήκη της Ανταρκτικής, που περιλαμβάνει μια σειρά συμφωνιών σχετικά με το πώς η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει την Ανταρκτική. Κατ 'ουσίαν, στην συνθήκη της Ανταρκτικής απαγορεύεται στις χώρες να διεκδικήσουν εδάφη της δυτικής Ανταρκτικής, αλλά δεν απαγορεύει συγκεκριμένα άτομα να το κάνουν. Ο McHenry ισχυρίστηκε ότι το έδαφος του ανήκει και ίδρυσε στη συνέχεια, μια χώρα. Στην συνέχεια, έστειλε επιστολές σε διάφορες κυβερνήσεις στον κόσμο ενημερώνοντας τους για αυτό, αλλά όπως ήταν φυσικό, όλοι τον αγνόησαν. Η Ανταρκτική δεν έχει εγγενή ανθρώπινο πληθυσμό και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν πολίτες στην Westarctica όλο το χρόνο, εκτός από ορισμένες ερευνητικές εγκαταστάσεις που έχουν τοποθετηθεί εκεί. Παρόλα αυτά έχουν εκτυπωθεί γραμματόσημα και νομίσματα, τα οποία είναι διαθέσιμα μόνο για συλλέκτες. Το 2005, ο McHenry προσπάθησε να προσαρτήσει τα δύο νησιά Balleny Islands και Peter I για να αυξήσει την έκταση της Westarctica, αλλά κανείς δεν τον πήρε στα σοβαρά αφού ήδη τα νησιά αυτά ανήκουν στην Νέα Ζηλανδία και τη Νορβηγία αντίστοιχα.

7. Nation of Celestial Space
έκταση: Όλο το διάστημα (εκτός της γής)
κάτοικοι: Άγνωστο!?
ηγέτης: Founder & First Representative James Thomas Mangan

Το 1949, ο Αμερικανός James Mangan διεκδίκησε όλο το διάστημα (εκτός από την γη) για λογαριασμό ολόκληρη της ανθρωπότητας. Όπως υποστήριξε, σκοπός τους ήταν να μην μπορεί καμιά χώρα να διεκδικήσει εδάφη στο διάστημα στο μέλλον. Η ιδέα της Celestia φαίνεται να είχε πεθάνει μαζί με τον ιδρυτή της, αλλά έλαβε μια σπάνια τιμή το 1958, όταν η σημαία της, κυμάτισε στο κτίριο των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη μαζί με εκείνες των άλλων μελών του Οργανισμού.

8. Rose Island
έκταση: 0.0004 km2
κάτοικοι: Διάφοροι
ηγέτης: President Giorgio Rosa

Το 1967, ο Ιταλός μηχανικός Giorgio Rosa κατασκεύασε μια τεχνητή πλατφόρμα ανοικτά των ακτών του Ρίμινι στην Ιταλία. Η πλατφόρμα είχε μια σειρά από καταστήματα για τους τουρίστες, όπως εστιατόριο, κλαμπ και κατάστημα με σουβενίρ. Το 1968, ο Ρόζα διακήρυξε ανεξαρτησία από την Ιταλία, και η αντίδραση της ιταλικής κυβέρνησης δεν ήταν η τυπική αντίδραση των κυβερνήσεων παγκοσμίως (σε μεγάλο βαθμό αγνοούν τέτοιες ενέργειες). Αντίθετα, οι ιταλικές αρχές είδαν τις απαιτήσεις του Rosa ως μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν τα χρήματα του τουρισμού, αποφεύγοντας την καταβολή φόρων. Τέσσερις στρατιωτικοί αξιωματικοί της αστυνομίας και φοροεισπράκτορες στάλθηκαν στην πλατφόρμα για να πάρουν τον έλεγχο. Αφού πήραν τον έλεγχο και την εκκένωσαν, το Ιταλικό ναυτικό χρησιμοποίησε εκρηκτικά για να καταστρέψει την πλατφόρμα, εξαφανίζοντας την από προσώπου γης δια παντός.

9. Operation Atlantis
έκταση: Ένα πλοίο
κάτοικοι: διάφοροι
ηγέτης: Werner Stiefel

Η Operation Atlantis ήταν ένα έργο με επικεφαλής τον Werner Stiefel που ξεκίνησε το 1971 και αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας ελεύθερης κοινότητας, σε διεθνή ύδατα, χωρίς τον έλεγχο των μεγάλων εθνικών κυβερνήσεων. Ο Stiefel και οι συνεργάτες του που υποτίθεται ότι ήθελαν να δημιουργήσουν ένα τεχνητό νησί στην Καραϊβική, είδαν το σχέδιο τους να αποτυγχάνει πριν ακόμα σχεδόν ξεκινήσει. Προσπάθησαν να ξεκινήσουν το ταξίδι από τον ποταμό Hudson όταν είχε παλίρροια, αλλά όταν υποχώρησε, το πλοίο κόλλησε στη λάσπη. Η υπερβολικό φορτίο και ο πάγος που δημιουργήθηκε κατά την διέλευση τους από το λιμάνι της Νέας Υόρκης κόντεψε να τους βυθίσει. Μια από τις προπέλες, σταμάτησε να λειτουργεί κοντά στην Νότια Καρολίνα. Τέλος, αναγκάστηκαν να ρίξουν άγκυρα στο limped στις Μπαχάμες, όπου το σκάφος τους βυθίστηκε κατά τη διάρκεια ενός τυφώνα.

www.psaxtiria.com