Ένα reality show. 24 παιδιά, αναγκασμένα να γίνουν δολοφόνοι. Οι Αγώνες Πείνας από 22/3 στους κινηματογράφους

The Hunger Games Trailer  greek subs par spentzosfilm

Η βία είναι διασκέδαση. Το θέαμα μετράει πάνω απ’ όλα. Πόσο απέχει η δική μας από μια τέτοια κοινωνία;

Το βιβλίο και η ταινία

 

Το “Αγώνες Πείνας”, της Suzanne Collins, εκδόθηκε το...

2008 από τη Scholastic και είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας. Έμεινε στη Best Seller List των New York Times πάνω από 100 συνεχόμενες εβδομάδες και παρά τα όποια ψεγάδια του, αποτέλεσε συνταρακτικό ανάγνωσμα ακόμα και για τον Stephen King.

Η συνέχειες της τριλογίας, “Φωτιά” (“Catching Fire”) και “Κοτσυφόκισσα” (“Mocking Jay”), βρέθηκαν επίσης στη κορυφή της Best Seller List των New York Times, παρόλο που για ορισμένους δεν ξεπέρασαν τη μαεστρία του πρώτου βιβλίου.

Το “Αγώνες Πείνας”  γυρίστηκε σε ταινία πρόσφατα, με cast οσκαρικών προδιαγραφών και σενάριο στο οποίο δούλεψε και η ίδια η Suzanne Collins. Οι πρώτες κριτικές του έργου είναι διθυραμβικές.

Οι Αγώνες Πείνας είναι ένα τηλεοπτικό θέαμα

 

Στο φουτουριστικό σύμπαν του Αγώνες Πείνας, εσύ δεν είσαι εσύ. Δεν είσαι ανεξάρτητος, δεν έχεις καμιά σημασία ούτε δύναμη και τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου. Αποτελούν πιόνια, αναλώσιμα, τα οποία χρησιμοποιεί η πλούσια Μητρόπολη για να κυριαρχεί στο υπόλοιπο έθνος.

Για τους κάτοικους της Μητρόπολης, οι Αγώνες Πείνας είναι σαν μια πολυαναμενόμενη ταινία δράσης ή σαν ένα παιχνίδι εξουδετέρωσης, ένα video game. Απλά, οι Αγώνες προχωρούν τα πράγματα στο επόμενο, συνταρακτικό, επίπεδο της πραγματικότητας.

Κάθε χρόνο, ως τιμωρία για μια επανάσταση που έγινε χρόνια πριν, η Μητρόπολη αναγκάζει όλες τις επαρχίες να στέλνουν ένα αγόρι και ένα κορίτσι, ηλικίας από 12 έως 18 χρονών, για να συμμετέχουν στους Αγώνες. Ο διαγωνισμός μεταδίδεται ζωντανά σε όλο το έθνος. Είναι τρόπος διασκέδασης, είναι τρόπος εκφοβισμού, και οι κανόνες του είναι απλοί: Σκότωσε για να μη σκοτωθείς. Μόνο ένας μπορεί να είναι νικητής.

Οι Αγώνες Πείνας φέρνουν τα παιδιά στην αρένα

 

Το φαγητό είναι το πρώτο μέλημα της Κάτνις Έβερντιν, ενός 16χρονου κοριτσιού που μένει σε μια από τις πιο φτωχές επαρχίες του έθνους. Η τροφή είναι δύσκολο να βρεθεί και εκείνη έχει την ευθύνη να συντηρήσει την μητέρα και τη 12χρονη αδερφή της, κυνηγώντας παράνομα στο δάσος με τον καλύτερό της φίλο.

Όταν η αδερφή της κληρώνεται να συμμετάσχει στους Αγώνες, η Κάτνις παίρνει τη θέση της εθελοντικά. Για να επιβιώσει στους Αγώνες όμως, καλείται να σκοτώσει μεταξύ άλλων το αγόρι που κάποτε την είχε σώσει από την πείνα.

Οι Αγώνες Πείνας είναι glamorous

 

Πριν ξεκινήσουν οι Αγώνες, οι ανήλικοι παίκτες περνούν από στυλίστες και κομμωτές . Ο κάθε διαγωνιζόμενος, μετά το makeover, δίνει συνέντευξη για τη ψυχαγωγία του κοινού της Μητρόπολης και έπειτα έρχεται η αξιολόγηση των παιδιών, στην οποία παρόντες είναι μόνο οι Gamemakers (κριτές).

Τα παιδιά καλούνται να παρουσιάσουν τις ικανότητές τους και βαθμολογούνται. Ο βαθμός των κριτών έχει σημασία, αφού όπως και στα δικά μας ριάλιτι σόου, επηρεάζει το κοινό και τους δυνητικούς σπόνσορες.      

Αν τελικά είσαι ο νικητής των Αγώνων, δηλαδή αν είσαι ο πιο ευέλικτος επιζών ή/και δολοφόνος, σου δίνεται αιώνια δόξα και πλούτη. Είσαι celebrity.

Πόσο απέχει η δική μας κοινωνία από την κοινωνία των Αγώνων Πείνας;

 

Baby Dance, Ελλάδα Έχεις Ταλέντο, X Factor, Junior Masterchef: αυτά είναι από τα πιο πρόσφατα ριάλιτι σόου (στην Ελλάδα μόνο) που έφεραν παιδιά, σε ορισμένες περιπτώσεις μικρότερα από 12 ετών και σε άλλες γύρω στα 15 και 17, στην αρένα της τηλεθέασης.

Στις παραγωγές αυτές, τα παιδιά αξιολογούνται από κριτές, εκτίθενται στα μάτια όλης της χώρας, τους παίρνουν συνεντεύξεις, απολαμβάνουν ένα υποτιθέμενο prestige και celebrity status και τελικά, εάν νικήσουν, ένα βραβείο.            

Ένα κάποιου είδους βραβείο αποτελούν και οι πόντοι και τα νομίσματα και τα αστεράκια και οτιδήποτε άλλο ή και απλά ένα “Next Level Opened” στα video games που παίζει ένα παιδί.

Δυστυχώς, τα περισσότερα από τα πιο δημοφιλή online video games περιέχουν βία. Παρουσιάζουν ανθρώπους και ζώα να σκοτώνονται, εγκληματική συμπεριφορά, σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών κ.ά.

 

Έρευνες έχουν δείξει πως μικροί και μεγάλοι που παίζουν αυτά τα παιχνίδια μπορούν να πάθουν ως ένα βαθμό “ανοσία” στο θέαμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις ατόμων που εκτίθενται συνεχώς στη βία, ο εγκέφαλός τους τελικά δεν αντιδρά αρκετά όταν παρακολουθούν βάναυσες σκηνές. Αυτό τους οδηγεί στο να είναι πιο βίαιοι από το μέσο άνθρωπο, αφού η γραμμή ανάμεσα στη θεμιτή και την αθέμιτη συμπεριφορά ανάλογα με την περίσταση έχει γι’ αυτούς γίνει θαμπή.

Όσο για εκείνους από μας που δεν παίζουμε video games, υπάρχει πάντα η τηλεόραση και ο κινηματογράφος για να προβάλει τηλεοπτικές σειρές και ταινίες με εξαιρετικά αιματηρές σκηνές, πράγμα που συμβάλλει στην δυνητική εξοικείωσή μας στη βία.

Στη περίπτωση που αυτή η εξοικείωση αγγίξει τα όρια της απάθειας ή, ακόμα χειρότερα, του εθισμού, η κοινωνία του βιβλίου Αγώνες Πείνας θα μπορούσε εύκολα να αποτελέσει τη δική μας πραγματικότητα. Θα ήταν μια κοινωνία, αποτέλεσμα μαζικής ανοσίας προς τη βαναυσότητα, τον πόνο, το αίμα και το θάνατο. 

Η Μητρόπολη

Η ταινία “Αγώνες Πείνας” κάνει πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους αυτή τη Πέμπτη, 22/3. Είναι μια ταινία βασισμένη σ’ ένα βιβλίο κατά του πολέμου, που πολεμά τη βία με σκηνές βίας. Πολεμά ενάντια στη φωτιά με τη φωτιά, και η Κάτνις είναι “το φλεγόμενο κορίτσι.”

Είναι η σπίθα που θα φέρει την επανάσταση.

The world will be watching.

 

Will you?