Πως οι σβήστρες σβήνουν το στυλό - μολύβι από το χαρτί;

Σβήστρα ή αλλιώς γομολάστιχα, είναι ένα αντικειμενο που αποτελείται από ένα ειδικό υλικό, το οποίο όταν τριφτεί επάνω στο χαρτί, σβήνει τα σημάδια που βρίσκονται στην επιφάνεια του. 

Πως όμως οι σβήστρες το κάνουνε αυτό, το έχετε σκεφτεί ποτέ; 

Πως σβήνει η σβήστρα;

Στην ουσία, όλες οι περιπτώσεις σβήστρας, είτε για μολύβι, είτε για στυλό, είτε για σημάδια από μελάνι στο δέρμα μας, έχουν μία ίδια φιλοσοφία: 

αυτό που τις βοηθάει στο να σβήσουντα σημάδια, είναι το τρίψιμο (η τριβή), το οποίο αφαιρεί στρώσεις από το χαρτί, οι οποίες στρώσεις είναι επιφανειακές και περιέχουν και τα σημάδια! 

Έτσι πολύ απλά, οι σβήστρες λειτουργούν με τον εξής τρόπο: 

αρχικά όταν γράφουμε κάτι επάνω στο χαρτί, αυτό μένει στην επιφάνειά του προσκολλημένο. 

Έπειτα, αν τρίψουμε τη σβήστρα επάνω στο χαρτί, θα σβηστεί αυτό που γράψαμε, μιας και η σβήστρα θα αφαιρέσει το πάνω μέρος της επιφάνειας, που είναι και το γραμμένο μέρος! 

Έτσι, καινούριες στρώσεις θα αποκαλυφθούνε, παρθένες και άγραφες! 

Αν φυσικά το κάνουμε στο ίδιο σημείο πολλές φορές, τότε περισσότερες επιφάνειες θα αφαιρεθούν, με αποτέλεσμα το χαρτί μας να αρχίσει να λεπταίνει και να χαλάει. 

Σβήστρα για μολύβι vs σβήστρα στυλού

Για τα σημάδια από μολύβι αρκεί μια μαλακή σβήστρα, αφού αυτά δεν εισχωρούν βαθιά στις ίνες του χαρτιού. 

Για τα σημάδια από στυλό, χρειάζεται μια πιο σκληρή γομολάστιχα, η οποία θα αφαιρέσει μεγαλύτερες στρώσεις του χαρτιού, αφού το μελάνι εισχωρεί σε μεγαλύτερο βάθος. 

Για να αφαιρέσουμε λεκέδες από μελάνι στο δέρμα μας όμως, χρειάζεται κάτι ακόμη πιο σκληρό. 

Η ελαφρόπετρα είναι μια λύση για να τα αφαιρέσουμε, αφού οι γομολάστιχες δεν είναι κατάλληλες για αυτό, μιας και απαιτείται κάτι με μεγαλύτερη διεισδυτικότητα!

Αυτά είναι τα επαγγέλματα «γκομενομαγνήτες»

Από πιλότος μέχρι γιατρός, δείτε τα 10 επαγγέλματα που περιτριγυρίζονται από γυναίκες. Μήπως ν’ αλλάξετε καριέρα;

Ο Νο1 παράγοντας για να γίνεις ακαταμάχητος, είναι να βρίσκεσαι συνέχεια ανάμεσα σε γυναίκες. Που θα πάει, κάποια θα σου κάτσει. Κι όταν αυτό είναι μέρος της δουλειάς σου, ακόμα καλύτερα. Να λοιπόν η ιδανική καριέρα και για σένα. Να σημειώσω ότι οι δικηγόροι που ασχολούνται με τα διαζύγια, όπως και οι σύμβουλοι γάμου έχουν εξαιρεθεί από την λίστα μου για ευνόητους λόγους.

Personal Trainer

Γνωστός και ως προσωπικός γυμναστής. Και για να είσαι γυμναστής σημαίνει ότι έχεις και ωραίο κορμί, άρα σίγουρα δεν περνάς απαρατήρητος στις γυναίκες. Βάλε επίσης ότι θα περνάς τον περισσότερο χρόνο εργασίας σου με γυναίκες που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να αποκτήσουν το τέλειο κορμί. Σαν καθοδηγητής τους, θα πρέπει επίσης να τις αγγίζεις συχνά, θέλεις κι άλλα; Αν καταφέρεις και βάλεις τα περισσότερα ραντεβού σου όσο πιο αργά γίνεται, σύντομα θα βρεθείς σε πολλά κρεβάτια.

Πιλότος

Από που ν’ αρχίσω και που να τελειώσω. Καταρχήν, φοράς στολή, και μάλιστα πολύ σέξι στολή. Επίσης είσαι άνθρωπος με δύναμη και prestige, αν σκεφτείς ότι κρατάς στα χέρια σου τις ζωές πολλών ανθρώπων όταν πιλοτάρεις. Θέλεις κι άλλα; Ταξιδεύεις σ’ όλο το κόσμο, εκεί που πολλές γυναίκες κάνουν ελεύθερες τις διακοπές τους. Αλλά ακόμα και αν δεν σου κάτσει κάποια από αυτές, υπάρχουν αρκετές γοητευτικές αεροσυνοδούς, που πάνε ακριβώς εκεί που πας κι εσύ και μένουν στα ίδια ξενοδοχεία μ’ εσένα.

Σχεδιαστής Μόδας

Αν έχεις μια κλίση προς το σχέδιο, έφυγες τρέχοντας για σχολή σχεδιαστών μόδας. Πιθανότατα θα είσαι ο μόνος στρειτ που θα παρακολουθείς τα μαθήματα, αλλά αξίζει. Θα περνάς τον περισσότερο καιρό σου με νέα και όμορφα μοντέλα που ξέρουν να διασκεδάζουν και να περνάνε καλά. Βλέπεις όταν ξέρεις πως να κάνεις τις γυναίκες όμορφες, σε λατρεύουν όλες.

Ναυαγοσώστης

Θυμάσαι επιτυχίες που είχαν τ’ αγόρια του Μπέιγουοτς; Έτσι σε βλέπω κι εσένα. Άσε που πέρα από τις γυναίκες, έχει κι άλλα θετικά το επαγγέλματα. Είναι ότι πρέπει για καλοκαιρινή δουλειά αν είσαι φοιτητής, θα έχεις τέλειο μαύρισμα και θα μένεις σε φόρμα ενώ δουλεύεις. Άσε που ο χώρος εργασίας σου είναι γεμάτος γυναίκες που χαλαρώνουν με μπικίνι ή χωρίς.

Ηθοποιός

Δεν χρειάζεται να μοιάζεις με τον Brad Pitt για να έχεις επιτυχία στις γυναίκες. Ο χώρος είναι γεμάτος από καυτά θηλυκά που όλο και κάποιο θα συμπρωταγωνιστήσει μαζί σου. Και πέρα από τις συναδέλφους, αν τα καταφέρεις και γίνεις διάσημος, υπάρχουν χιλιάδες θαυμάστριες που θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για μια νύχτα μαζί σου. Όσο πιο χαμηλών τόνων είσαι, τόσο περισσότερες επιτυχίες θα έχεις.

Δάσκαλος χορού

Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες λατρεύουν τον χορό, άρα και έναν άντρα που θα μπορεί να την καθοδηγήσει και να σαρώσουν την πίστα μαζί. Ότι κι αν διδάσκεις, το τμήμα σου θα είναι γεμάτο από γυναίκες που στην κυριολεξία θα κρέμονται από τα χείλη σου. Άσε που ο χορός από μόνος του αποπνέει ερωτισμό και έχει και σωματική επαφή. So you think you can dance;

Κυνηγός ταλέντων-Μάνατζερ

Λεφτά δεν ξέρω αν θα βγάλεις, γκομενάκια σίγουρα. Μοντέλα, τραγουδίστριες, τηλεπαρουσιάστριες, και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Όλες θα ψάχνουν για δουλειά και καριέρα και εσύ θα είσαι αυτός που θα τις βοηθάς με τις γνώσεις και τα κονέ σου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι άλλο.

Γιατρός

Όλες οι μαμάδες λένε στα κορίτσια τους από μικρές να βρουν ένα καλό παιδί και γιατρό φυσικά να παντρευτούν. Θέλει πολύ διάβασμα, πολλά χρόνια σπουδές, αλλά αξίζει. Όποια γυναίκα γνωρίζεις και σε ρωτά με τι ασχολείσαι, έχεις αμέσως την απάντηση που θέλει ν’ ακούσει. Κι αν αυτό δεν είναι αρκετό για να σε πείσει, σκέψου κι όλες τις νοσοκόμες που θα δουλεύεις μαζί τους και θα περιμένουν να παίξετε το γιατρό.

Barman

Θες και να στο αναλύσω; Νύχτα, γυναίκες, πολλά ποτά. Ακόμα δεν το έπιασες; Ελεύθερες γυναίκες ξενυχτάνε και φλερτάρουν ακατάπαυστα, κι εσύ είσαι σίγουρα το Νο1 στις επιλογές τους. Έχεις στυλ, έχεις κέφι, συνήθως είσαι κι εμφανίσιμος και φυσικά είσαι στις υπηρεσίες τους όλο το βράδυ με τα κοκτέιλ σου. Νομίζεις ότι οι γυναίκες θέλουν κάτι παραπάνω;

Τουριστικά επαγγέλματα

Ιδανικά σε ταξιδιωτικούς προορισμούς με πολλές ελεύθερες γυναίκες. Είτε είσαι γυμναστής, είτε pool boy, είτε barman,ακόμα και ρεσεψιονίστ, έχεις πέραση. Ειδικά αν φαίνεσαι λίγο απλησίαστος και πολύ ευγενικός προς τις πελάτισσες, θα κάνουν ότι μπορούν για να σε κατακτήσουν. Μην ξεχνάς ότι οι καλοκαιρινές ατασθαλίες είναι πρώτες στη λίστα των γυναικείων φαντασιώσεων. φαίνεσαι λίγο απλησίαστος και πολύ ευγενικός προς τις πελάτισσες, θα κάνουν ότι μπορούν για να σε κατακτήσουν. Μην ξεχνάς ότι οι καλοκαιρινές ατασθαλίες είναι πρώτες στη λίστα των γυναικείων φαντασιώσεων.

Γιατί τα σταράκια All Star έχουν το όνομα Chuck Taylor επάνω;

Όλοι μας τα ξέρουμε, όλοι μας τα αναγνωρίζουμε, και κατά τη διάρκεια της ζωής μας σίγουρα είχαμε ένα ή δύο, ή και παραπάνω ζευγάριαπαπούτσια σταράκια! 

Ο λόγος για τα πασίγνωστα σταράκια της Converse!! 

Ποιο είναι το παλαιότερο, πιο δημοφιλές και πιο εμπορικό παπούτσι του μπάσκετ όλων των εποχών; 

Πάντως δεν είναι τα ακριβά Air Jordan της Nike! Ούτε είναι κάποιο μοντέλο της Fila, της Reebok ή της Adidas. Είναι τα All Star ”Chuck Taylor” της Converse! 

Το 1908 η εταιρεία ελαστικών Converse ξεκίνησε τη δουλειά. Στην αρχή η εταιρεία έφτιαχνε μόνο γαλότσες και άλλα επαγγελματικού προσανατολισμού παπούτσια, και λειτουργούσε εποχιακά. 

Αναπόφευκτα, η εταιρεία αποφάσισε πως ήταν πιο αποτελεσματικό να έχει εργατικό δυναμικό ολόκληρο το χρόνο, και έτσι ξεκίνησε να φτιάχνει αθλητικά παπούτσια. Με την αύξηση της δημοτικότητας του μπάσκετ, η εταιρεία είδε την ανάγκη για δημιουργία ενός παπουτσιού για το συγκεκριμένο άθλημα. Μετά από χρόνια ερευνών, το 1917 βγήκε η πρώτη έκδοση αθλητικού παπουτσιού All Star για το μπάσκετ. 

Στην αρχή το χρώμα του ήταν καφέ. Τη δεκαετία του 1920 βγήκαν τα αθλητικά παπούτσια All Star σε μαύρα μοντέλα, πάνινα και δερμάτινα. 

Ήταν το πρώτο παπούτσι μαζικής παραγωγής για το μπάσκετ στη Βόρεια Αμερική! Είχε πολύ χοντρή λαστιχένια σόλα, και πανί (ή δέρμα) που κάλυπτε τον αστράγαλο! Στην αρχή δεν γίνονταν πολλές πωλήσεις αλλά αυξήθηκαν ταχύτατα μερικά χρόνια αργότερα, χάρη στον Charles ”Chuck” H. Taylor. 

Ο Charles H. Taylor ήταν μπασκετμπολίστας για τους Akron Firestones. Του άρεσαν τα σταράκια και είδε τις δυνατότητες τους στο μπάσκετ. Πίστεψε τόσο πολύ σε αυτό το αθλητικό παπούτσι, που το 1921 μπήκε στο τμήμα πωλήσεων της Converse, και αργότερα έγινε παίχτης και προπονητής τωνConverse All Stars, την ομάδα μπάσκετ της εταιρείας! 

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του με την Converse, ο Taylor ταξίδεψε σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες προωθώντας τα All Stars. 

Η προσωπική του ικανότητα στις πωλήσεις, σε συνδυασμό με τα έξυπνα διαφημιστικά κόλπα, όπως η επετηρίδα της Converse για το μπάσκετ, άφησαν το αποτύπωμα του σε όλα τα επίπεδα της εταιρείας. 

Αλλά η Converse απένειμε και κάτι ακόμα στον Taylor: εξαιτίας της επιτυχίας του στην προώθηση του παπουτσιού, καθώς και για τις αλλαγές που έκανε στην εμφάνιση του, το 1932, το όνομα του ”Chuck Taylor” προστέθηκε στο σήμα κατατεθέν που υπήρχε στον αστράγαλο του παπουτσιού. Έτσι γεννήθηκε το μπασκετικό ”Chuck Taylor” All Star παπούτσι! 

Από εκεί και μετά η δημοτικότητα του παπουτσιού ανέβηκε και έφτασε να αποτελεί μέρος της εμφάνισης της εκάστοτε ομάδας! Αν δηλαδή είχαν, ας πούμε, κόκκινη φανέλα, είχαν και κόκκινα σταράκια! 

Με τα χρόνια, παρόλο που στο μπάσκετ αντικαταστάθηκαν από άλλα παπούτσια με αερόσολες κλπ, έμεινε στη συνείδηση του κοινού σαν ένα πολύ όμορφο – και φτηνό – παπούτσι, γι’ αυτό έφτασε και ως τις μέρες μας! 

Τα σταράκια σήμερα...

Αρκεί να αναφέρουμε πως μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί πάνω από 800 εκατομμύρια ζευγάρια σταράκια! 



Έτσι λοιπόν τα σταράκια All Star ”Chuck Taylor” της Converseείναι πάνω από 75 χρονών, αλλά ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ δημοφιλή! Και μάλιστα, από το 1949 και μετά, πέρα από την ποικιλία στα χρώματα, τα αυθεντικά σταράκια του Chuck Taylor δεν έχουν αλλάξει καθόλου!!

Πως ξεθυμαίνουν τα αναψυκτικά;

Ας μπούμε κατευθείαν στο θέμα μας! 

Τα αναψυκτικά ξεθυμαίνουν με την ανάστροφη διαδικασία της εισαγωγής του ανθρακικού στο αναψυκτικό. 

Όπως είδαμε σε προηγούμενο άρθρο, μπαίνει το ανθρακικό στο αναψυκτικό, αν ασκήσουμε πίεση διοξειδίου του άνθρακα στο μίγμα. 

Με την αντίστροφη διαδικασία, απλά αποχωρεί σταδιακά, δηλαδή ξεθυμαίνει το αναψυκτικό όπως λέμε. 

Όταν ανοίξουμε το μπουκάλι, φεύγει το ανθρακικό που έχει μείνει στον κενό χώρο (υπάρχει ένας μικρός κενός χώρος γεμάτος με πεπιεσμένοδιοξείδιο του άνθρακα). 

Αντίστοιχα, ο αφρός που δημιουργείται, είναι διοξείδιο του άνθρακα μέσα στο μίγμα, που αποχωρεί ”βίαια” και συμπαρασύρει μικρές ποσότητες μίγματος προς τα επάνω... 

Σταδιακά δημιουργούνται φυσαλίδες στο αναψυκτικό, που είναι διοξείδιο του άνθρακα που αποχωρεί(όχι άτακτα=αφρός, αλλά ήπια και σιγά σιγά) από το υγρό. 

Τι συνέβη δηλαδή; 

Μειώθηκε στο ελάχιστο η πίεση μέσα στο μπουκάλι, και έτσι δεν μπορεί να κρατηθεί το αέριο του διοξειδίου του άθρακα μέσα στο υγρό, που είχε εισχωρήσει λόγω πίεσης, και σιγά σιγά αποχωρεί! Είναι αυτό που λέμε ότι σιγά σιγά ξεθυμαίνει το αναψυκτικό... 

Όταν ξανακλείσουμε το μπουκάλι, συνεχίζεται αυτή η διαδικασία (η αποχώρηση του ανθρακικού από το υγρό) και σιγά σιγά, όταν έχει ξαναδημιουργηθεί ανάλογη πίεση στον κενό του χώρο, σταματάει! 

Έτσι το μίγμα μας, έχει μειωμένη ποσότητα ανθρακικού μέσα του. 

Όμως υπάρχουν 4 τινά: 

1) ο κενός χώρος μέσα στο μπουκάλι είναι μεγαλύτερος (επειδή αφαιρέσαμε μίγμα), 

2) έχει ήδη αποχωρήσει από το μίγμα αρκετό διοξείδιο του άνθρακα, οπότε έχει ξεθυμάνει εν μέρη, 

3) το μίγμα με το διοξείδιο του άνθρακα έχει λιγοστέψει, 

4) συνεχίζει να ξεθυμαίνει το αναψυκτικό, μέχρι να ξαναδημιουργηθείπίεση στον μεγαλύτερο αυτή τη φορά κενό χώρο(με λιγότερο όμως μίγμα, άρα και λιγότερη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα), σε βαθμό ώστε να σταματήσει το ανθρακικό να αποχωρεί από το αναψυκτικό μας... 

Έτσι, άνοιξε κλείσε και αν συνεχίζουμε να μειώνουμε την ποσότητα του μίγματος (άρα και μεγαλώνοντας τον κενό χώρο μέσα στο μπουκάλι), το αναψυκτικό μας ξεθυμαίνει τελείως! 



Δηλαδή ακόμα πιο απλά: 

Αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη πίεση στο μίγμα με το ανθρακικό, αυτό σταδιακά αποχωρεί, μέχρι να ξεθυμάνει τελείως! 

Αν τώρα, υπάρχει μεγαλύτερη από τη συγκεκριμένη πίεση που προαναφέραμε, διοξειδίου του άνθρακα στο μίγμα μας, τότε το αέριο αυτό εισχωρεί μέσα του! 

Έτσι ξεθυμαίνουν τα αναψυκτικά λοιπόν!

Γιατί ο αφρός των χρωματιστών σαπουνιών είναι πάντα άσπρος;!

Βλέπουμε σαπούνια με πολύ όμορφα χρώματα, πράσινα, κίτρινα, μπλε, κλπ, αλλά όλα αυτά, έχουν άσπρο αφρό! Κουφό! 

Ξεκινώντας, να αναφέρουμε κάτι πολύ σημαντικό το οποίο πολύ από εμάς δεν ξέραμε: καμία ουσία - κανένα αντικείμενο δεν έχει χρώμα! 

Και τότε πως βλέπουμε χρωματιστά διάφορα πράγματα;! 

Πολύ απλά... 

Είναι ένα τρικ με το φως, την απορροφητικότητα φωτός του αντικειμένου και τα μάτια μας! 

Βλέπουμε κάτι να έχει χρώμα, μόνο όταν άσπρο φως (που αποτελείται από ένα σύνολο πολλών χρωμάτων) πέσει επάνω σε ένα αντικείμενο, απορροφηθεί μεγάλο μέρος από το σύνολο των χρωμάτων του, και ανακλαθεί μόνο ένα χρώμα από το σύνολο των χρωμάτων που αποτελείται. 

Πιο απλά, ας φέρουμε ένα παράδειγμα για να καταλάβετε: 

βλέπουμε ένα αντικείμενο πράσινο, γιατί όταν πέφτει το άσπρο φως(που αποτελείται από ένα σύνολο χρωμάτων: μπλε, πράσινο, κόκκινο, κλπ) πάνω του, το αντικείμενο απορροφάει όλα τα χρώματα εκτός του πρασίνου(έχει δηλαδή αυτή την ιδιότητα), το οποίο το ανακλάει! 

Έτσι, στα μάτια μας το αντικείμενο αυτό φαίνεται πράσινο! 

Τώρα, το σαπούνι είναι ένα στέρεο αντικείμενο. 
Όμως ο αφρός του σαπουνιού, είναι ένα σύνολο από φούσκες, με μία πολύ λεπτή στρώση σαπουνιού και αρκετό αέρα. 

Επειδή η στρώση του σαπουνιού που συνθέτει τις φούσκες, είναι τρομερά λεπτή, είναι ημιδιάφανη. 

Αυτό, έχει σαν αποτέλεσμα το φως που θα πέσει επάνω στον αφρό του σαπουνιού (δηλαδή επάνω σε πολλές μικρές φούσκες) να επιτρέπει μία ποσότητα φωτός να τον διαπεράσει και να ανακλά, ελάχιστη ποσότητα του συνολικού φωτός. 

Επειδή όμως, όπως προαναφέραμε είναι πλέον ημιδάφανος, θα απορροφήσει το σύνολο των χρωμάτων, χωρίς να ανακλάσει ένα συγκεκριμένο χρώμα! 

Χάνει δηλαδή το σαπούνι την ιδιότητα που όταν ήταν στέρεο, να ανακλάσει μόνο ένα χρώμα ΠΛΗΡΩΣ και να απορροφήσει τα άλλα χρώματα ΠΛΗΡΩΣ, εξαιτίας του ότι έγινε ημιδιάφανο και απλά ανακλά μικρό μέρος του συνολικού φωτός, χωρίς διαχωρισμό. 

Έτσι, στην περίπτωση που έχουμε απορρόφηση και ανάκλαση μέρους του άσπρου φωτός, χωρίς να ανακλαστεί ένα συγκεκριμένο χρώμα του, τότε βλέπουμε το αντικείμενο άσπρο! 


Γι’ αυτό λοιπόν το στέρεο σαπούνι το βλέπουμε να έχει χρώμα, αλλά όταν γίνεται αφρός, τον βλέπουμε άσπρο!

Άλογα: παράξενα και περίεργα πράγματα που ίσως δεν ξέρατε!

Έχουν και τα άλογα τα περίεργα και τα παράξενά τους, ας δούμε λοιπόν ποια είναι αυτά! 

Τα άλογα λοιπόν: 

1) Με τη βοήθεια καί των δύο ματιών μπορούν να δούνε σχεδόν 360 μοίρες! 
Το εξίσου εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι όπου κοιτάνε, εκεί στρέφουνε και τα αυτιά τους! 
Οπότε να ξέρετε, αν στρέψουν τις αυτάρες τους σε εσάς, τότε σημαίνει ότι σας κοιτάνε, οπότε κάλλιστα μπορείτε να τα μαλώσετε που σας κοιτάνε. :p 

2) Στην άγρια φύση αν είναι κοπάδι, τότε τον πρώτο λόγο έχει ...η γυναίκα! Ό,τι πει αυτή! 
Το κοπάδι θα μετακινηθεί ύστερα από απόφαση της φοράδας κι όχι του επιβήτορα... και θα κατευθυνθεί το κοπάδι εκεί που θέλει αυτή... 
Εντάξει, αυτό ισχύει και σε εμάς, έχει βγει και παροιμία, αυτή με το... καράβι! :) 

3) Ένα άλλο παράξενο που έχουν τα άλογα... έχουν πνεύμα ομαδικό! Σχεδόν ποτέ δεν θα δείτε όλα τα άλογα ενός κοπαδιού ”ξαπλωμένα”. 
Πάντα ένα τουλάχιστον θα είναι όρθιο και σε επαγρύπνηση για τυχόν κίνδυνο, ώστε να ειδοποιήσει και τα άλλα τα κοιμισμένα. Έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα, αναλαμβάνει καθήκοντα το επόμενο, και πάει λέγοντας! 

4) Τα άλογα, δεν μπορούν να αναπνεύσουν και από το στόμα, παρά μόνο από τα ρουθούνια της μύτης! Μία δοκιμή θα σας πείσει. 
Επίσης, δεν μπορούνε να κάνουνε εμετό. 

5) Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πόσο χρονών είναι ένα άλογο από την ηλικία των 8-9 χρόνων και άνω!! 
Αλλά μέχρι αυτή την ηλικία, μπορούμε να το καταλάβουμε από τα δόντια τους. 
Αν χάσουμε το λογαριασμό μέχρι τότε και δεν έχουμε χαρτί γέννησης που να αναγράφει ημερομηνία, τότε ...κλάφτα Χαράλαμπε! 

6) Ένα ακόμα περίεργο που έχουν τα άλογα, είναι ότι μπορούν και κοιμούνται... όρθια! Όταν συμβαίνει αυτό, τα πόδια τους ”κλειδώνουν” ώστε να μην πέσουν. 

7) Τελευταίο παράξενο και περίεργο για τα άλογα που έχουμε να σας παρουσιάσουμε, είναι ότι τα άλογα μπορεί να κάνουνε την ανάγκη τους (το χοντρό), έως και 15 φορές την ημέρα!! 
Οπότε καταλαβαίνετε γιατί οι αχυρώνες μυρίζουν έτσι... 


Αυτά είναι λοιπόν κάποια από τα περίεργα και τα παράξενα για τα άλογα, που ίσως να μην ξέρατε.

Τι να κάνω για να μη με τσιμπάνε τα κουνούπια;

Πολλές φορές είναι δύσκολα τα πράγματα όταν μας τσιμπάνε τα κουνούπια, ή όταν έστω έχουμε στο μυαλό μας την απειλή! 

Γι’ αυτό λοιπόν ετοιμασαμε εδώ στο coolweb.gr έναν πλήρη και συνοπτικό οδηγό με το τι προκαλεί τα κουνούπια στο να μας τσιμπήσουνε και τι να κάνετε ώστε να τα αποφύγετε, όσο γίνεται τουλάχιστον! 


Ας ξεκινήσουμε! 

1) Τα κουνούπια προσελκύονται από το διοξείδιο του άνθρακα που αποβάλλεται από την αναπνοή μας, γι’ αυτό πολλές φορές τριγυρίζουν στο κεφάλι και τα ακούμε κοντά στα αυτιά μας! Η μόνη λύση εδώ, είναι να... μην αναπνέετε! :) 

2) Τα κουνούπια συνήθως προσελκύονται και από διάφορες μυρωδιές του σώματός μας: ιδρώτα, αρώματα, αντιηλιακά, κλπ. Θα πρέπει, όταν πρόκειται να κοιμηθούμε παρεούλα με αυτά, να φροντίσουμε να είμαστε όσο πιο ”άοσμοι” γίνεται! 

3) Τα κουνούπια μας εντοπίζουν εύκολα και από τη θερμότητα του σώματός μας. Εδώ δεν υπάρχει ιδιαίτερα αποτελεσματική λύση. Αυτό όμως που θα μπορούσαμε να κάνουμε μήπως και αποφύγουμε λίγατσιμπήματα, είναι να διατηρούμε το σώμα μας κρύο (να είμαστε σε κρύο περιβάλλον) και αν μπορούμε να κρυώνουμε τον χώρο (τα κουνούπια μισούν το κρύο!) πχ αν είναι κλειστός, με κάποιο κλιματιστικό. 

4) Για να μην μας τσιμπάνε τα κουνούπια μπορούμε να φροντίσουμε να φορέσουμε μακρυμάνικα ρούχα και λιγάκι χοντρά (γιατί είναι πολύ εύκολο να σας τσιμπήσουνε πάνω από λεπτή ένδυση, ιδιαίτερα τα κουνούπια του Έβρου!!) 
Καλύψτε όσο το δυνατόν το σώμα σας με ρούχα! 
Επίσης, προσέξτε να είναι ανοιχτόχρωμα τα ρούχα σας. Σκουρόχρωμα ρούχα σε συνδυασμό με το ζεστό σας θεΐκό κορμί... είναι άσχημος συνδυασμός! :) 

5) Αποφύγετε μέρη με λιμνάζοντα νερά, γιατί, εκεί είναι και το ”σπίτι” των κουνουπιών! 

6) Προμηθευτείτε ειδικά spray κατά των κουνουπιών. Θα σας βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό να αποφύγετε τσιμπήματα, αλλά βέβαια δεν θα σας απαλλάξουν και 100%. Επίσης, για να παραμείνει αποτελεσματικό κατά των κουνουπιών, θα πρέπει να ψεκάζεστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα. 

7) Αν δεν έχετε κοινωνικές υποχρεώσεις φάτε σκορδάκι. Δεν θα δράσει αμέσως αλλά μετά από ώρα. Έτσι, όταν θα πλησιάσει το κουνούπι για να τσιμπήσει, θα απωθηθεί από τη μυρωδια (του δέρματος από το σκόρδο -αναβλύζει ελάχιστα = μυρίζει το δέρμα σε βαθμό που δεν το καταλαβαίνει η ανθρώπινη όσφρηση, αλλά το καταλαβαίνουν τα κουνούπια) 

8) Αν θέλετε να μειώσετε κι άλλο τις πιθανότητες να σας τσιμπήσουν κουνούπια, φροντίστε να φυσάει! Είτε τεχνητά (με ανεμιστήρα), είτε φυσικά (πχ αν είναι να διανυκτερεύσετε στην ύπαιθρο, πηγαίντε ενώ φυσάει) 
Τώρα, αν έχετε έναν εξαιρετικό σύντροφο, μπορείτε κάλλιστα να τον βάλετε να φυσάει πάνω από τα μούτρα σας όλο το βράδυ. Αν δεν το κάνει, σημαίνει ότι δεν σας αγαπάει. :) 

9) Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φιδάκια (ή για τον εσωτερικό χώρο αντικουνουπικά, ταμπλέτες, κεράκια, κλπ) που διώχνουν τα κουνούπια ή τα ”κοιμίζουν”. Προσωπικά με εκνευρίζουν αυτά γιατί αναγκάζομαι να τα αναπνέω όλο το βράδυ, αλλά μερικές φορές είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά. Θα τα προτείναμε μόνο σαν έσχατη λύση. 

10) Τα κουνούπια δεν μπορούν να τσιμπήσουν εύκολα σε σώμα που έχει τρίχες! Γι’ αυτό και ο καλύτερος μεζές, είναι οι αστραγάλοι (που είναι καί άτριχοι αλλά καί εκτεθειμένοι αν δεν φοράμε χοντρές κάλτσες). Οπότε, φροντίστε να γίνετε τριχωτοί σαν μπαμπουίνοι. Έτσι, δεν θα σας τσιμπανε τα κουνούπια, αλλά και φυσικά... δεν πρόκειται να βρείτε σύντροφο! Επιλέγετε και παίρνετε. 


. 

Κάτι τελευταίο το οποίο ισχύει, είναι ότι μπορεί πχ με τον φίλο μας να είμαστε μαζί και αυτόν να τον τσιμπάνε κουνούπια, ενώ εμάς όχι. 
Αυτό οφείλεται στο σύνολο των δερματικών (μυρωδιές, ζεστό σώμα, κλπ) και μη (ρούχα, κλπ) παραγόντων, που σίγουρα από τη στιγμή που συμβαίνει, είναι διαφορετικοί σε σχέση με αυτούς που έχει ο φίλος μας.

Γιατί ακούμε τον ήχο της θάλασσας σε ένα γιγάντιο κοχύλι;!

Όταν είμασταν παιδιά, ακουμπώντας το αυτί μας σε ένα γιγάντιοκοχύλι, πιστεύαμε ότι ακούγαμε τη θάλασσα! Και αυτό μας διεύρυνε την καλοκαιρινή... μαγεία και ιδιαίτερα της θάλασσας! 

Πλέον πολλοί από εμάς ξέρουμε ότι δεν είναι ο ήχος της θάλασσας, αλλά μάλλον κάτι άλλο... 

Τι είναι όμως αυτο; 

Είναι πολύ απλά... ο ήχος από την κυκλοφορία του αίματος στο αυτί μας!! 

Το αυτί μας έχει φλέβες. Οι φλέβες αυτές πάλλονται. Οι απόηχοι αυτών των παλμών φυσικά είναι τόσο μικροί, που δεν τους ακούμε. Αν ενισχυθούν όμως, τότε τους ακούμε... 

Τώρα, το κοχύλι αποτελείται από ένα υλικό που είναι πλήρως ηχομονωτικό. Το σχήμα του είναι τέτοιο που μπορεί να "μεγαλώσει" έναν θόρυβο(κάτι σαν ηχείο) και ενισχύεται περισσότερο επειδή δημιουργείται και ηχώ μέσα του. 

Όπως ξέρουμε, ήχοι πολύ χαμηλής έντασης, μπορούν να ακουστούν μόνο με απόλυτη ησυχία (σε αυτό εξυπηρετεί η ηχομόνωση). Aλλιώς υπερκαλύπτονται από άλλους ήχους πιο δυνατούς κι έτσι δεν ακούγονται. 

Όσο περισσότερο πιέσουμε το κοχύλι στο αυτί μας, τόσο καλύτερη μόνωση θα πετύχουμε. 

Έτσι, πολύ απλά, όταν βάλουμε το κοχύλι στο αυτί μας, απομονώνονται οι εξωτερικοί ήχοι, ενισχύεται κατά πολύ ο θόρυβος που υπάρχει από μέσα του (που ο μόνος θόρυβος είναι οι φλέβες στο αυτί...) κι έτσι ακούμε αυτόν τον ήχοπου μοιάζει με αυτόν της θάλασσας!

Γιατί το τσίμπημα των κουνουπιών ερεθίζει το δέρμα;

Είναι ένα πράγμα το οποίο όλοι μας πάνω κάτω αναρωτιόμαστε. Όταν ένα κουνούπι μας τσιμπάει, μας αφήνει έναν ερεθισμό και προκαλεί αρκετά σπαστική φαγούρα. Όσο περισσότερο ξύσουμε το σημείο του τσιμπήματος ...τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα! 

Γιατί όμως το τσίμπημα των κουνουπιών ερεθίζει το δέρμα; Που οφείλεται όλο αυτό; 

Όταν ένα κουνούπι μας τσιμπάει στο δέρμα λοιπόν, ουσιαστικά εισάγει τη "βελόνα" του μέσα μας, ώστε να αντλήσει αίμα (όπως ακριβώς μία σύριγγα). 

Όμως κατά τη διαδικασία αυτή, το κουνούπι παράγει ένα είδος σάλιου στη βελόνα του, το οποίο λειτουργεί ως αντιπηκτικό του αίματος!! 
Χωρίς αυτό, το αίμα, κατά τη διαδικασία της άντλησης (καί μετά την ολοκλήρωση), θα έπηζε και η "βελόνα" ...θα μπούκωνε! 

Επίσης, το σάλιο αυτό έχει και αντιμικροβιακή δράση (ευτυχώς), κι έτσι πολλές φορές δεν μεταδίδονται ασθένειες από άνθρωπο σε άνθρωπο, εξαιτίας του τσιμπήματος του κουνουπιού. 

Έτσι, αυτό το σάλιο έρχεται σε επαφή με την πληγή και με το δέρμα μας και είναι η αιτία που ερεθίζει το δέρμα... 

Όταν ένα κουνούπι τσιμπάει και εναποθέτει το σάλιο του στο δέρμα μας, δημιουργείται πρήξιμο και φαγούρα για τους εξής παρακάτω λόγους... 

Το ανοσοποιητικό μας σύστημα αντιλαμβάνεται ότι μια ξένη ουσία έχει εισέλθει στον οργανισμό μας και παράγει ισταμίνη για την καταπολέμησή της. 

Παράλληλα διογκώνει τα αιμοφόρα αγγεία στην περιοχή (αυξάνοντας τη ροή του αίματος στην περιοχή του τσιμπήματος) ώστε να καταπολεμήσει γρήγορα και αποτελεσματικά ...τον εισβολέα! Έτσι δημιουργείται τοπρήξιμο. 

Τώρα, κατά τη διόγκωση αυτή, τα νεύρα στην περιοχή ερεθίζονται και δημιουργείται έτσι φαγούρα. 

Όσο όμως περισσότερο ξύσουμε την "πληγή", τόσο περισσότερο εξαπλώνουμε το σάλιο από το τσίμπημα του κουνουπιού μέσα μας, τόσο μεγαλύτερο μέρος καταλαμβάνει, άρα ακόμα μεγαλύτερο μέρος του δέρματος πρήζεται (διογκώνονται κι άλλα αιμοφόρα αγγεία στη γύρω περιοχή) και ακόμα περισσότερα νεύρα ερεθίζονται, με αποτέλεσμα μεγαλύτερο πρήξιμο και πιο έντονη φαγούρα! 

Αυτά λοιπόν συμβαίνουν και ερεθίζεται το δέρμα όταν ένα κουνούπι μας τσιμπάει!

Μετεωρίτης - κομήτης: τι διαφορά έχουν;

Ο μετεωρίτης είναι είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι, πολλές φορές από μεταλλικό υλικό, που μπορεί να έχει μέγεθος είτε όσο ένα μεγάλο χαλίκι, είτε να είναι πολύ πιο ογκώδες και να ζυγίζει μερικούς τόνους! 

Πολλές φορές, ο μετεωρίτης αποτελεί θραύσμα από έναν κομήτη. Όπως είναι λογικό, λόγω του μικρού του μεγέθους, δεν είναι ορατό από εμάς από τη γη, εκτός κι αν εισέλθει στην ατμόσφαιρα και καεί: τότε αν είναι σχετικά μεγάλος, μπορεί να δούμε τη λάμψη του. 

Αν καταφέρει ο μετεωρίτης να επιζήσει από την τριβή και δεν καεί (συνήθως αν είναι αρκετά μεγάλος και δεν διανύσει την ατμόσφαιρα διαγώνια), τότε πέφτει στη Γη. 

Τώρα, ο κομήτης, είναι κάτι σαν αστέρι με μία μεγάλη ουρά που κινείται σε κάποια τροχιά σε ένα δικό του μοναδικό μονοπάτι(πχ γύρω από κάποιον πλανήτη) ή γύρω από τον ήλιο. 

Ο κομήτης αποτελείται από τον πυρήνα, το κώμα και την ουρά. 

Ο πυρήνας ενός κομήτη, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σύνολο μετεωριτών (μικρά - μεγάλα βράχια συνήθως από μεταλλικό υλικό). Το κώμα είναι ένα "πέπλο" που τον περιβάλλει και αποτελείται από αέρια και αστερόσκονη.

Η ουρά, είναι ένα σύνολο μικροσκοπικών σωματιδίων που φωτίζονται έντονα από τον ήλιο και ενώ κινείται ο κομήτης, αυτά ακολουθούνε από πίσω και τα κάνει να μοιάζουνε με φλεγόμενη ουρά. 

Πληροφοριακά, ο κομήτης ακολουθεί μεγάλη διαδρομή. Κάνει μεγάλες "βόλτες" γύρω από τον ήλιο, με αποτέλεσμα να μπορούμε να τον δούμε μόνο κάθε 50 ή 100 ή ακόμα και 200 χρόνια! 


Έτσι, η διαφορά μετεωρίτη - κομήτη, είναι στο ότι ο μετεωρίτης είναι απλά ένα κομμάτι, που αποτελεί μέρος του πυρήνα ενός κομήτη. 

Ενώ ο κομήτης είναι μια ολοκληρωμένη οντότητα με χιλιάδες-εκατομμύρια μετεωρίτες μέσα του σε συνδυασμό με αέρια-αερόσκονη και κάποια ακόμα σωματίδια που τον ακολουθούνε στην "ξέφρενη" πορεία του!

Όταν πέφτει ένα φύλλο πονάει το δέντρο;

Αρχικά να αναφέρουμε ότι τα δέντρα δεν πονάνε. Πόνος σημαίνει τραυματισμός, και ο τραυματισμός αυτός γίνεται αντιληπτός με το νευρικό σύστημα. Φυσικά, το δέντρο δεν έχει νευρικό σύστημα, άρα δεν πονάει με την έννοια που ορίζουμε τη λέξη πόνος. 

Ένα ξεραμένο φύλλο όταν πέφτει από το δέντρο, το ίδιο το δέντρο δημιούργησε αυτή την κατάσταση (το ξέρανε), κι έτσι αποτελεί η αποχώρηση αυτή, μια φυσιολογική διαδικασία. 

Το δέντρο δηλαδή, προετοίμασε την αποχώρηση του φύλλου. 

Τώρα, αν το φύλλο είναι υγιές και για παράδειγμα το κόψουμε, τότε το δέντρο "τραυματίζεται", παθαίνει μια ελάχιστη ζημιά, η οποία δεν μεταφράζεται με τη λέξη "πόνος", γιατί τα δέντρα, αν και τραυματίζονται, δεν πονάνε. Ένα ζωτικό κομμάτι που του έδινε ζωή, αποχώρησε χωρίς τη συγκατάθεσή του, κι έτσι, είναι μια απώλεια για αυτό. 

Έτσι, μέσα στο πρόγραμμα κι αυτό, το δέντρο φροντίζει να επουλώσει την πληγή και να αναπληρώσει την απώλεια αυτή. 

Ενώ όταν το φύλλο πέσει αφού έχει ξεραθεί (όχι λόγω κάποιας αρρώστιας ή επειδή φαγώθηκε σε κάποια σημεία), δεν προκαλείται τραυματισμός του δέντρου, μιας και είναι μια φυσιολογική διαδικασία. 

Σκεφτείτε όπως για παράδειγμα, όταν εμείς πάμε στην τουαλέτα. 

Όταν σπάσει ένα κλαδί με πολλά φύλλα, τότε η ζημιά και οτραυματισμός του δέντρου, είναι πολλαπλάσια. Αν η ζημιά είναι ακόμα μεγαλύτερη και οι συνθήκες διαβίωσής του είναι δύσκολες (έλειψη νερού - ήλιου), τότε υπάρχει περίπτωση το δέντρο να μην καταφέρει να επουλώσει τις πληγές του κι έτσι να πεθάνει. 

Είναι όπως όταν έχουμε ένα ατύχημα: ανάλογα με το μέγεθος της ζημιάς και ανάλογα με τις συνθήκες θεραπείας της ζημιάς, καταφέρνουμε να επιζήσουμε ή όχι. 


Έτσι, όταν ένα φύλλο πέφτει από το δέντρο οικειοθελώς, τότε δεν αποτελεί τραυματισμό του δέντρου. Ενώ όταν πέσει ένα φύλλο από το δέντρο ενώ ήταν υγιές, τότε αποτελεί τραυματισμό κι αν είχε νευρικό σύστημα, το δέντρο θα πονούσε!

Γιατί πιάνομαι μετά τη γυμναστική; Γιατί πονάνε οι μυς;

Ξεκινάμε γυμναστήριο, τέλος! Πηγαίνοντας όμως την πρώτη φορά, με σχετικά ήπιους ρυθμούς γυμναστικής, την επόμενη μέρα είμαστε πιασμένοι! 

Και σαν να μην φτάνει μόνο ότι πονάνε οι μυς μας, έχουμε και δυκαμψία στην περιοχή που γυμναστήκαμε! 

Αυτό το φαινόμενο το νιώθουμε για μέρες και σταδιακά φθήνει και ”σβήνει”. 

Σε αυτό το άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με το ”κάψιμο” του μυ κατά τη διάρκεια της άσκησης, όπως επίσης και με τον τραυματισμό του, μιας και αποτελούν διαφορετικά φαινόμενα. 

Έτσι λοιπόν επί του θέματος, ο πόνος αυτός οφείλεται στο γεγονός ότι ο μυς ”καταστρέφεται” και ”ξανακατασκευάζεται”! Ναι, είναι αλήθεια! 

Για την ακρίβεια, όταν ζορίσουμε εναν αδύναμο μυ, γυμνάζοντάς τον σε ρυθμό που δεν είναι ”συνηθισμένος”, τότε αυτός ο μυικός ιστός καταστρέφεται και ξαναχτίζεται πιο δυνατός και μεγάλος, για να αντέξει στις ”καινούριες συνθήκες”! 

Αυτή η διαδικασία λοιπόν κρατάει κάποιες μέρες και είναι η αιτία πουνιώθουμε πιασμένοι - πόνο στους μυς που γυμνάσαμε. 

Ενημερωτικά να ξέρετε ότι:
οι μυς δεν αναπλάθονται ενώ γυμναζόμαστε, αλλά τις επόμενες ημέρες μετά τη γυμναστική
και
αν δεν νιώθουμε έντονο πιάσιμο, μπορούμε να συνεχίσουμε να γυμναζόμαστε ώστε να φτάσουμε σε μεγαλύτερα επίπεδα ”ανάπλασης” μυικού ιστού

Κάποτε πίστευαν λοιπόν ότι αυτός ο πόνος στους μυς μετά τη γυμναστική οφειλόταν στη συσσώρευση γαλακτικού οξέος στους μυς που γυμνάστηκαν. Αυτή όμως η θεωρία καταρρίφθηκε για το λόγο ότι το γαλακτικό οξύ μένει πολύ λίγο στους μυς και φεύγει γρήγορα, αλλά παραμένουμε πιασμένοι. 


Έτσι η αιτία που πιστεύουν ότι προκαλεί αυτόν τον πόνο στους μυς, είναι η εξής: 

κατά τη ρίξη των μικροσκοπικών μυικών ινών και κατά την ανάπλαση μεγαλύτερων, μυικές συσπάσεις ή κινήσεις του σώματός μας που διεγείρουν τον μυ να ”λειτουργήσει”, προκαλούν πόνο, μιας και ο μυς (για να το πούμε απλά), δεν έχει ακόμα τις κατάλληλες ίνες ώστε να λειτουργήσει σωστά. 

Έτσι, ”ζορίζεται” ώστε να ανταπεξέλθει και στις πιο μικρές απαιτήσεις, και πονάμε! 

Αν τώρα έχουμε γυμναστεί πιο εντατικά και έχουμε ”καταστρέψει” περισσότερες μυικές ίνες, τότε ακόμα πιο δύκολα τα πράγματα, με αποτέλεσμα: να πονάμε περισσότερο και να μην μπορούμε να τον λειτουργήσουμε σωστά! 

Για παράδειγμα, μπορεί να ζοριζόμαστε να σηκώσουμε έστω και ένα μικρό βάρος! 

Αυτό λοιπόν το φαινόμενο -ο πόνος- εξαλείφεται όταν έχουν δημιουργηθεί οι μεγαλύτερες και δυνατότερες μυικές ίνες, έχει ολοκληρωθεί η ”επανακατασκευή” τους δηλαδή! 

Γι’ αυτό λοιπόν πιανόμαστε μετά τη γυμναστική και πονάνε οι μυςμας!