O Βορράς θυμάται», αλλά και ασθενή μνήμη να είχε, τον Ένταρντ Σταρκ δεν θα μπορούσε να τον ξεχάσει. Ίσως η πιο σοκαριστική στιγμή του Game of Thrones, στους δύο κύκλους που έχουν προβληθεί και στα 5 βιβλία που κυκλοφορούν, να ήταν ο αποκεφαλισμός του Νεντ Σταρκ, ωστόσο ο δημιουργός του άρρωστου κόσμου του Γουέστερος ήξερε πολύ καλά τι έκανε.
Το να σκοτώσεις τον βασικό σου ήρωα, τον ήρωα που είναι προορισμένος για να λατρευτεί από το κοινό, μοιάζει τρέλα, αλλά στην πραγματικότητα ο Νεντ Σταρκ δεν πέθανε ποτέ και εμείς είμαστε εδώ για να το αποδείξουμε.
Από την ώρα που ο (να μασάς κουκιά και να τον φτύνεις) βασιλιάς-τσογλάνι Τζόφρι, δίνει την εντολή της εκτέλεσης και στη συνέχεια, ο Σταρκ υπάρχει παντού, έστω και αν το κεφάλι του είναι καρφωμένο σε πάσσαλο στο Κινγκς Λάντινγκ.
Από το Βορρά μέχρι το Νότο, οι αναφορές στο όνομά του, στα λόγια του και στη δράση του είναι τόσο συχνές που το γεγονός ότι είναι νεκρός, ήδη από τον α’ κύκλο της σειράς και από το πρώτο βιβλίο (για όσους δεν έχουν υπομονή να περιμένουν την ετήσια προβολή) δεν παίζει ουσιαστικά κανένα ρόλο.
Η δολοφονία του, ξεκινά τον πρώτο μεγάλο πόλεμο. Οι αρχηγοί στο βορρά ορκίζονται στο παιδάκι Ρομπ Σταρκ, στη μνήμη του πατέρα του, ευχόμενοι να έχει πάρει από αυτόν.
Ο Τζον Σνόου, που έχει απαρνηθεί γονείς και αδέρφια, αναρωτιέται συνεχώς «τι θα έκανε ο πατέρας του» σε κάθε του βήμα και ο ξινός Στάνις που μοιάζει να μη συμπαθεί ούτε τα άντερά του, σέβεται απόλυτα τον άνθρωπο που έκανε τον αδερφό του βασιλιά και μετά γύρισε στα χιόνια και τους λύκους.
Δεν θυμάμαι άλλο νεκρό (εξαιρούνται τα ζόμπι) που να έπαιξε τόσο μεγάλο ρόλο σε μια ιστορία, αν και έχασε τη ζωή του τόσο νωρίς. Άντε, θυμάμαι έναν σε ταινία, αλλά θα είναι τόσο μεγάλο το Spoiler, που θα έχετε το δικαίωμα να με αποκεφαλίσετε στο Σεπτ του Μπαίλορ, οπότε δεν θα το ρισκάρω.
Ο γαμάτος Νεντ Σταρκ
Πώς εξηγείται όμως το γεγονός ότι μέσα από έναν κατάλογο εκατοντάδων ονομάτων (στην κυριολεξία) δεκάδων ιστοριών και αμέτρητων βασιλιάδων και πολεμιστών, ένας νεκρός βρίσκεται στα χείλη όλων κάθε 15 σελίδες;
Σε μια ιστορία απάτης και προδοσίας, γεμάτης έκφυλους φονιάδες, ανθρώπους χωρίς τιμή, μεθύστακες, πόρνες και σκουλήκια που τρέφονται από το πάθος για εξουσία, ο Νεντ Σταρκ ξεχώριζε από την αρχή.
Οι λόγοι απλοί και ξεκάθαροι:
*Σκληρός αλλά δίκαιος, με μόνη πυξίδα το καθήκον και την τιμή, ο Σταρκ είναι ένα πρότυπο άνδρα που όλοι θαυμάζουν, αλλά λίγοι ακολουθούν.
*Κέρδισε έναν μεγάλο πόλεμο, αλλά άφησε το θρόνο στον φίλο του (μεθύστακα) Ρόμπερτ γι ατί η θέση του ήταν στο Βορρά και επειδή, όπως όλοι ξέρουμε πια «ο Χειμώνας έρχεται» μαζί με τα γαλανομάτικα τερατάκια.
*Παντρεύτηκε από καθήκον μια μέγαιρα, που σε μια ιστορία γεμάτη μπάσταρδα κουτσούβελα, είναι μονίμως μουτρωμένη με τον Τζον Σνόου.
*Πήγε από υποχρέωση στο Κινγκς Λάντινγκ, στη φωλιά των φιδιών και θεώρησε ότι θα μπορούσε να πολεμήσει έντιμα και να κερδίσει (βλακώδες αλλά συγκινητικό).
*Αν και άρχοντας, αποκεφάλιζε μόνος του, τους παράνομους της επικράτειάς του, γιατί «αυτός που επιβάλει την ποινή, πρέπει και να την εκτελεί».
*Είπε λίγα και καλά, αν σκεφτούμε πόσο λίγο άντεξε στην ιστορία του Maritn. «Ένα τείχος είναι τόσο δυνατό, όσο οι άντρες που το υπερασπίζονται», «Όταν φυσάει ο κρύος άνεμος, ο μοναχικός λύκος πεθαίνει, αλλά η αγέλη επιβιώνει», «Ένας άνδρας μπορεί να είναι γενναίος, μόνο όταν φοβάται».
Ο George Martin ήξερε τι έκανε
Γιατί λοιπόν ο αποκεφαλισμός του και μάλιστα τόσο νωρίς; Ο συγγραφέας γνώριζε ότι έφτιαξε έναν χαρακτήρα με τόση μεγάλη απήχηση, που για όλους τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω, δεν είχε σημασία αν θα τον διατηρούσε ζωντανό ή νεκρό.
Ίσως να πίστευε ότι διατηρώντας τον Νεντ Σταρκ ζωντανό, με τον «Πάγο» στο χέρι και τους πιστούς προμάχους του στο πλευρό του, η χαοτική του ιστορία θα είχε ένα σημείο αναφοράς τόσο ισχυρό, ώστε να πάψει να είναι ένα ατέλειωτο Cliffhanger.
Πράγματι, αν δεν είχε αποκεφαλιστεί, ίσως το “Game of Thrones” να είχε εξελιχθεί στο «Πώς ο Νεντ Σταρκ, δάμασε τους δράκους με ένα παγωμένο βλέμμα».