Θήκη για τα ξύλα αλλά πολύ Cool


Οσοι έχουν τζάκι θέλουν και κάποιο σημείο ώστε να βάζουν τα ξύλα τους μέσα στο σπίτι. Η εταιρία AK47 Design έχει αναπτύξει μια συλλογή για αυτούς που θέλουν στύλ ακόμα και γι`αυτό το πράγμα.
Η απλότητα και η λειτουργία βρίσκονται στην πρώτη γραμμήκαι κάποια από αυτά τα έπιπλα έχουν διπλό καθήκον είτεως ένα ράφι με βιβλία, καθίσματα ή ως βάση των φυτών.
Ο στόχος των σχεδιαστών της AK47  ήταν, «να αναπτύξουνσχέδια που αποφεύγουν το προφανές. Ο στόχος είναι να μη είναι απλά αντικείμενα, αλλά να είναι κάτι διαφορετικό και καινοτόμο στην χρήση των υλικών.Επίσης δόθηκε και μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια

 ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ








  



  http://www.allday-news.net

Τα καλύτερα δώρα Χριστουγέννων για δισεκατομμυριούχους

Δώρα δισεκατομμυριούχων την παραμονή της Πρωτοχρονιάς;
Σε περίπτωση που μεταξύ των φίλων σου υπάρχει το"moneybags", ένα περιοδικό για τους δισεκατομμυριούχους «Robb Report» θα δεις οτι δημοσίευσε μια λίστα από τα καλύτερα δώρα Χριστουγέννων ύψους £ 65,000,000 στερλίνες.
Έτσι, σας προσφέρουμε τα πιο εξωφρενικά και ενδιαφέροντα δώρα για τους πλουσίους :

Στην πρώτη θέση σκάφος 49 μέτρων,28 εκατομμύρια λίρες
μαχητικό Aero L-39" μόλις 1,6 εκατομμύρια λίρες
κόκκινα διαμάντια αξίας £ 9,600,000
Bugatti Veyron £ 6,200,000
δώρο για ένα παιδί δισεκατομμυριούχου,  £ 12,800,000
Golden Bowl του 17 ου αιώνα Σάντα Μαργαρίτα Κόστος - 830.000 λίρες Αγγλία
αιγυπτιακή μούμια , η οποία είναι 2000 ετών., Κόστος - 100.000 λίρες Αγγλίας.
μετεωρίτη Willamette, Κόστος - 576.000 λίρες Αγγλίας
Van Cleef & Arpels, 592.000 λίρες Αγγλίας
Porsche 911 Speedster: £ 429,000
υποβρύχιο, Κόστος - ένα εκατομμύριο στερλίνες
Whiskey καράφες «Macallan & Lalique». Κόστος - 960.000 λίρες Αγγλίας
Alfred Dunhill. Ξεκινώντας με 96 000 λίρες, ανάλογα με την επιλογή υφασμάτων
διάσωση της μεγάλης γάτας. Κόστος - 1.120.000 λίρες Αγγλίας
Montblanc. Κόστος - 176.000 λίρες Αγγλίας
Η διαδικασία της οινοποίησης με τον Michael Mondavi. Κόστος - 640.000 λίρες Αγγλίας
Δείπνο στό Charlie Palmer. Κόστος - 96.000 στερλίνες


Read more: http://www.i-diadromi.com/2010/12/blog-post_5608.html#ixzz18ZuLNS5l

Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη?

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια πραγματική 
απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις
 προόδου στη χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

Η απάντηση ήταν τόσο βαθιά σε νόημα που
 ο καθηγητής θέλησε να τη μοιραστεί με τους 
συναδέλφους του μέσω ιντερνετ και για αυτό
 έφτασε και σε εμάς και πιθανόν και σε πολλούς απο εσάς.

Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη?

(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά)

ΟΙ περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις
 βασισμένες στο Νόμο 
του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται
 όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:



Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο.
Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές 
εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν. 
Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια
 ψυχή παέι στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει.
Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, 
ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. 
Οι περισσότερες απο αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους τότε
 θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες απο μία τέτοια
 θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερη απο μία 
θρησκεία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. 
Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να
 αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.

Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου
 της κολάσεως είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει
 σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται
 ανάλόγως με τις ψυχές που προστίθενται.
Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:

1.. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό απο αυτόν με το οποίο εισέρχονται
 ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση
 και να ξεχυθούν οι ψυχές.

2. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, 
τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.

Ποια απο τις 2 περιπτώσεις ισχύει??

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής 
ότι "Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί" και συνθεωρήσουμε
 και το γεγονός ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη
 υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη
 έχει παγώσει. Απόροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση αφού έχει
 παγώσει άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας
 μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού 
Οντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: ¨Θεέ μου, Θεέ μου"

Αυτός ο μαθητής πήρε το μοναδικό "Α"



deargirlsaboveme.com: ένα παράξενο blog

deargirlsaboveme.com: ένα παράξενο blog

"Δύο ενοχλητικά κορίτσια μετακόμισαν στο διαμέρισμα πάνω από εμένα.
Είμαι υποχρεωμένος να ακούω την κάθε χαζομάρα που λένε.
Αυτά είναι τα γράμματα μου προς αυτές"

Πώς φτιάχνονται τα hot dogs

Πώς φτιάχνονται τα hot dogs

piperies.gr

Αλεξίσφαιρο στρατιωτικό εσώρουχο


Mission impossible... για τους Βρετανούς στρατιώτες που επιχειρούν στη Χελμάντ του Αφγανιστάν και έτσι πρόκειται να προσθέσουν στη στρατιωτική γκαρνταρόμπα τους ένα σετ αλεξίσφαιρων εσωρούχων!

Εκατοντάδες στρατιώτες έχουν τραυματιστεί από βόμβες που τοποθετούνται στο δρόμο, με αποτέλεσμα να προκαλούν προβλήματα στα σημεία της λεκάνης και των γεννητικών οργάνων των στρατιωτών.
Το ειδικό εσώρουχο που δημιουργήθηκε μοιάζει με φόρμα ποδηλασίας, αλλά είναι κατασκευασμένο από ειδικό υλικό, συνθετικό και μετάξι, το οποίο το καθιστά ανθεκτικό στα θραύσματα.
Συνολικά 45.000 εσώρουχα έχουν αποσταλεί στο Αφγανιστάν μέχρι στιγμή, με τέσσερα εσώρουχα να διατίθενται για κάθε στρατιώτη. 
cosmo.gr

Το ποδοσφαιράκι Barbie


barbie
H Γαλλίδα σχεδιάστρια Cloe Ruchon , με τη δημιουργία του Barbie foot, έδωσε στο ανδροκρατούμενο ποδόσφαιρο μια θηλυκιά νότα. Πρόκειται για ένα κανονικό ποδοσφαιράκι, μόνο που αντί για ποδοσφαιριστές, έχει Barbies! Δείτε περισσότερες φωτογραφίες…

Google Body Browser

Google
Μετά το Google Earth, όπου μπορούμε από τον υπολογιστή μας να εξερευνήσουμε κάθε άκρη του πλανήτη μας, η Google δημιούργησε το Google Body Browser. Ο χρήστης μπορεί μέσω του Google Body Browser να εξερευνήσει κάθε εκατοστό του ανθρώπινου σώματος από τα κόκκαλα μέχρι και το δέρμα! Δείτε παρακάτω ένα σχετικό video…

Αυτόματη μετάφραση μέσω κάμερας

Είστε σε μία ξένη χώρα και δεν γνωρίζετε τη γλώσσα. Κοιτάτε τον κατάλογο ή μία πινακίδα και δεν καταλαβαίνετε τι λέει. Κανένα πρόβλημα. Το Word Lens θα σας λύσει τα χέρια! Μέσω της κάμερας αναγνωρίζει το τι γράφει μία πινακίδα και σας το μεταφράζει άμεσα στην οθόνη! Σε λίγο θα μιλάμε και θα μεταφράζεται άμεσα στους άλλους οπότε δεν θα χρειάζεται να μαθαίνουμε ξένες γλώσσες! Δείτε πως δουλεύει το Word Lens…

Gadget που φτιάχνει μολύβια από άχρηστο χαρτί


paper pencil
Η συσκευή που βλέπετε, μετατρέπει το άχρηστο χαρτί σε μολύβια, αφού προσθέσετε γραφίτη και κόλλα. Εκτός από αυτό, στην άκρη της έχει και μία ξύστρα για να ξύνετε τα…

Le Truc: Εστιατόριο πάνω σε λεωφορείο

bus_restaurant_le_truc (1)

Ο chef Hugh Schick μετέτρεψε ένα λεωφορείο σε εστιατόριο και το ονόμασε Le Truc. Το νέο “bustaurant” όπως το αποκαλούν αρκετοί, σερβίρει gourmet κουζίνα και μπορεί να σερβίρει μέχρι 12 άτομα. Αν οι επιβάτες βαρεθούν το μέρος, τότε ο Hugh πάει το λεωφορείο κάπου αλλού! Δείτε περισσότερες φωτογραφίες…

Οι καλύτερες ατάκες του Ελληνικού Κινηματογράφου

ατάκες
Δεν είναι μία. Δεν είναι δύο. Στην ουσία οι περισσότερες ελληνικές ταινίες αποτελούνται από απίστευτες ατάκες από την αρχή σχεδόν ως το τέλος. Όπως και νά ‘χει πάντως,…

Μέχρι και τι εσώρουχο θα φορέσουν οι υπάλληλοί της, ορίζει μία τράπεζα στην Ελβετία!


παπούτσια
Μην τρώτε κρεμμύδι, ν’ αποφεύγετε το σκόρδο και να προσέχετε να μην είναι εμφανές το… εσώρουχο σας! Αυτές είναι μόνο 3 από τις δεκάδες οδηγίες συμπεριφοράς & ένδυση που εξέδωσε η γνωστή…

Πρωτότυπες κούπες


κούπα με τάπα
Θέλετε από καιρό να αλλάξετε την κούπα του καφέ σας αλλά δεν ξέρετε με τι; Παρακάτω μπορείτε να δείτε 4 πρωτότυπες κούπες που σίγουρα θα εντυπωσιάσουν εσάς και τους φίλους σας…

Ryanair: H εταιρεία της... ταλαιπωρίας

BusinessWeek


Ο O΄Leary ονειρεύεται έναν κόσμο που οι επιβάτες θα φορτώνουν και θα ξεφορτώνουν οι ίδιοι τις βαλίτσες τους στο αεροπλάνο… Τουαλέτες... Επί πληρωμή και ένας πιλότος λιγότερος προκειμένου να μειωθεί το κόστος.

Απόδοση: Λάμπρος Κοντογεώργος

Υπό τον Michael O΄Leary, η Ryanair έχει αναπτυχθεί από μια μικρή περιφερειακή αεροπορική εταιρεία σε ένα παγκόσμιο παίχτη

«Γιατί κάθε αεροπλάνο να έχει δύο πιλότους;», αναρωτιέται ο Michael O΄Leary, διευθύνων σύμβουλος της Ryanair, της μεγαλύτερης αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους στην Ευρώπη. Φορώντας αθλητικά παπούτσια, τζιν και ένα κοντομάνικο πουκάμισο, ο O΄Leary εκφέρει τις αιρετικές απόψεις του στο γραφείο του, στα κεντρικά της εταιρείας κοντά στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου.

«Αλήθεια, χρειαζόμαστε μόνο έναν πιλότο», συνεχίζει. «Ας βγάλουμε το δεύτερο πιλότο. Ας αφήσουμε τον υπολογιστή να πετά το αεροπλάνο». Τι θα συμβεί αν ο χειριστής πάθει καρδιακή προσβολή; Ένα μέλος του πληρώματος σε όλες τις πτήσεις της Ryanair θα είναι εκπαιδευμένο ώστε να μπορεί να προσγειώσει το αεροπλάνο: «Εάν ο χειριστής αντιμετωπίζει περίπτωση έκτακτης ανάγκης, θα χτυπήσει το κουδούνι και θα την καλέσει,» λέει ο O΄Leary. «Έτσι η αεροσυνοδός θα μπορέσει να αναλάβει την πτήση».

Από καιρό σε καιρό, ο σαρανταεννιάχρονος O΄Leary εκφέρει απόψεις σαν και αυτή- προκλητικές δηλώσεις για το πώς θα ήθελε να κάνει τα αεροπορικά ταξίδια φθηνότερα κάνοντας κάτι φαινομενικά χαζό. Είναι εύκολο να απορρίψει κανείς τις παρατηρήσεις του ως υπολογιζόμενες ασυναρτησίες από κάποιον που κυνηγά τη δημοσιότητα, αλλά αν το πράξει θα χάσει την ευκαιρία να κατανοήσει την ψυχή της αεροπορικής βιομηχανίας η οποία συνήθως είναι κρυμμένη πίσω από χαμογελαστά, αθώα πρόσωπα. Σε στιγμές σαν αυτές, ή όταν ο O΄Leary εξηγεί πως θα του άρεσε να εισαγάγει τουαλέτες επί πληρωμή σε όλες τις πτήσεις του, εκφράζει τα πρωτόγονα ένστικτα επιβίωσης του κλάδου. Είναι η ταυτότητα της αεροπορικής εταιρείας.

Εάν δεν είχε περάσει η περίοδος των παχιών αγελάδων, τα αντίπαλα στελέχη των αεροπορικών εταιρειών θα μπορούσαν να τον αγνοήσουν. Αλλά τα τελευταία χρόνια, με ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας βιομηχανίας να αγωνίζεται για την επιβίωσή του, το ανατρεπτικό όραμα του O΄Leary μοιάζει όλο και περισσότερο σαν μια βιώσιμη εναλλακτική λύση για το status quo το οποίο απειλείται όλο και περισσότερο. Λέει αυτό που σκέφτονται οι άλλοι, και τις περισσότερες φορές δεν κάνουν.

Αυτές τις μέρες, κάθε εμπορική πτήση μπορεί να σας αφήσει με την εντύπωση ότι οι αεροπορικές εταιρείες σάς θεωρούν πρόβατα. Όμως μόνο O΄Leary θα σας αποκαλέσει «πρόβατο» και θα σας εξηγήσει πώς προτίθεται να σας μαγειρέψει. Τα 17 χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι της Ryanair ήταν μια μακριά γιορτή. Κατά τη διάρκεια μιας εποχής στην οποία το μεγαλύτερο μέρος του εμπορικού κλάδου των αερομεταφορών περνάει από τη μία κρίση στην άλλη, από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στην έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajökull στην Ισλανδία τον Απρίλιο και την τρέχουσα παγκόσμια ύφεση, η Ryanair έχει αναπτυχθεί από μια μικρή περιφερειακή αεροπορική εταιρεία σε ένα παγκόσμιο παίχτη με 7.000 εργαζόμενους που πραγματοποιούν 1.100 δρομολόγια σε 155 αεροδρόμια 26 χώρών.

Η απογείωση της Ryanair


Τον Ιούλιο η Ryanair έγινε η πρώτη αεροπορική εταιρεία στην Ευρώπη που μετέφερε περισσότερους από 7 εκατομμύρια επιβάτες σε ένα μήνα. Η εταιρεία έχει κεφαλαιοποίηση 7,2 δισ. δολαρίων, ξεπερνώντας την ανταγωνιστική easyJet (2,3 δισ. δολ.) και την ιρλανδική Aer Lingus (612 εκατ. δολάρια), αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται πίσω από τη Southwest (8,29 δισ. δολάρια) και τη Delta (8,22 δισ. δολάρια). Κατά την τελευταία δεκαετία, σε μια εποχή που η παγκόσμια αεροπορική βιομηχανία έχασε σχεδόν 50 δισ. δολάρια, η Ryanair παρουσίασε καθαρά κέρδη στα 9 από τα 10 χρόνια. Το τελευταίο φορολογικό έτος που τελείωσε το Μάρτιο κατέγραψε κέρδη 431 εκατ. δολαρίων.

Πίσω από την επιτυχία του O΄Leary ως CEO κρύβεται η ριζική επανεκτίμηση της φύσης του αεροπορικού επιβάτη. Στο επίκεντρο της φιλοσοφίας του O΄Leary είναι η ιδέα ότι οι επιβάτες δεν αποτελούν ευαίσθητα όντα τα οποία βρίσκουν αξία στα δωρεάν μαξιλάρια, τις κουβέρτες και το τσάι. Αντιθέτως είναι ανθεκτικό θηρία πρόθυμα να υπομείνουν μια μη άνετη –και ίσως μη αξιοπρεπή– πτήση, αν πρόκειται να φτάσουν στον προορισμό τους φθηνά και με τις βαλίτσες τους. Το μεγάλο ερώτημα δεν είναι το αν, αλλά το πόσοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του O΄Leary.

Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 2002, σε μια πτήση της Ryanair στην Αγγλία με προορισμό το Δουβλίνο, οι επιβάτες επιβιβάζονταν όταν ο πιλότος ανακοίνωσε ότι υπήρχε έλλειψη στο προσωπικό που φόρτωνε τις αποσκευές στο αεροπλάνο. Υπογράμμισε πως η πτήση θα αντιμετώπιζε σημαντική καθυστέρηση, εκτός και αν υπήρχαν εθελοντές ανάμεσα στους επιβάτες που θα βοηθούσαν. Λίγο αργότερα, κάποιοι επιβάτες πράγματι κατέβηκαν στην πίστα για να φορτώσουν τις αποσκευές στο αεροπλάνο.

Κάποια μέρα, ο O΄Leary θα ήθελε να το δει αυτό σε όλες τις πτήσεις της Ryanair. «Τα αεροδρόμια είναι εξαιρετικά πολύπλοκα μέρη, μόνο και μόνο επειδή έχουμε αυτό το εντελώς άχρηστο σύστημα όπου πρέπει να παραδώσετε την αποσκευή σας κατά την αναχώρηση και να την πάρετε πίσω στην άφιξη,» λέει. «Ας απαλλαγούμε από αυτήν τη βλακεία».

Αγοράζοντας Πικάσο με το... τετραγωνικό

BusinessWeek


Νεόπλουτοι Κινέζοι συλλέκτες συρρέουν στο κυνήγι των όψιμων δημιουργιών του μεγάλου ζωγράφου, ανεβάζοντας τις τιμές τους σε πρωτόγνωρα επίπεδα.

Απόδοση Αναστασία Κυριανίδη - Νικολαΐδη
anastasia.kyrianidi@capital.gr

Παρά το γεγονός ότι ο Πάμπλο Πικάσο έχει καταγραφεί στη συνείδηση όλων ως η αδιαμφισβήτητη ιδιοφυΐα της μοντέρνας ευρωπαϊκής τέχνης, οι πίνακες της τελευταίας περιόδου της ζωής του δεν αγκαλιάστηκαν με τη γνωστή θέρμη από τους συλλέκτες. Αυτό οφείλεται ίσως στο γεγονός ότι τα έργα -που φιλοτεχνήθηκαν από το 1960 μέχρι το θάνατό του το 1973- θεωρούνταν για πολύ καιρό, κατά τη γλαφυρή δήλωση του κριτικού τέχνης Ντάγκλας Κούπερ, ως «ασυνάρτητες μουντζούρες καμωμένες από έναν ξεμωραμένο, αλλόφρονα γέρο μπρος στο κατώφλι του θανάτου». Ο χονδροειδής τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται ο έρωτας στους πίνακες αυτούς ερμηνεύτηκε από άλλους ως το κύκνειο ερωτικό άσμα ενός γερασμένου καλλιτέχνη. Ως αποτέλεσμα, για δεκαετίες οι τιμές πώλησής τους περιορίζονταν σε εξαψήφια νούμερα.

Την τελευταία διετία, ωστόσο, αυτά τα μεγάλα, φωτεινά και πομπώδη έργα έχουν γίνει ανάρπαστα. Συνδυάζοντας άριστα το αμφισβητήσιμο γούστο με τον επιτηδευμένο σνομπισμό, νεόπλουτοι Κινέζοι συλλέκτες συρρέουν μαζικά στο κυνήγι των όψιμων Πικάσο, ανεβάζοντας τις τιμές τους σε πρωτόγνωρα επίπεδα.

Τι είναι όμως αυτό που τους προσελκύει; Μα, το ότι είναι μεγάλοι, φωτεινοί και πομπώδεις - και, φυσικά, το ότι ανήκουν στον Πικάσο. «Υπάρχει κάτι σε αυτούς τους πίνακες που ξεκάθαρα προσελκύει τους Κινέζους», λέει ο Ken Yeh, πρόεδρος του ασιατικού τμήματος του οίκου Christie΄s. «Οι περισσότεροι από τους πιο πρόσφατους Πικάσο είναι ζωηρόχρωμοι και πολύ μεγάλοι σε διαστάσεις. Στην Ασία γενικά προτιμώνται οι μεγάλοι πίνακες. Το μέγεθος μετράει».

Με το βλέμμα στραμμένο στα εισερχόμενα κεφάλαια, οι γκαλερί και οι art dealers προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των Κινέζων συλλεκτών, γεμίζοντας τους τοίχους των εκθέσεών τους με τα πιο πρόσφατα έργα του καλλιτέχνη. Πολλά έργα προέρχονται από Αμερικανούς και Ευρωπαίους συλλέκτες που τα αγόρασαν στις δεκαετίες του 1970, ΄80 και ΄90 και δεν βλέπουν την ώρα να τα ρευστοποιήσουν τώρα που βρίσκονται στην ακμή τους.

Πέρυσι για παράδειγμα, ο καλλιτέχνης και σκηνοθέτης Julian Schnabel πούλησε στον οίκο Christie΄s ένα μεγάλο έργο του 1971 στην τιμή των 7,7 εκατ. δολ. Τον Μάρτιο του 2009, ο μέγας dealer Larry Gagosian έστησε μια έκθεση μουσειακού μεγέθους με όψιμους πίνακες του Πικάσο σε μία από τις γκαλερί του στη Νέα Υόρκη. Δύο μήνες αργότερα, ο οίκος Christie΄s της Νέας Υόρκης πούλησε το φωτεινό αλλά ιδιαίτερα δύσμορ-φο «Mousquetaire a la Pipe» (1968) για 14.642.500 δολ. -τιμή υπερδιπλάσια αυτής που είχε πουληθεί το 2004. Τον Ιούνιο ο οίκος Christie΄s του Λονδίνου πούλησε το «Le Baiser» (1969) για παραπάνω από 18 εκατ. δολ., δηλαδή 13 εκατ. περισσότερα από όσα είχε δώσει ο προηγούμενος αγοραστής το 2003.

Τον περασμένο μήνα, οι Christie΄s και Sotheby΄s πέτυχαν παρόμοια αποτελέσματα στις δημοπρασίες που οργάνωσαν στη Νέα Υόρκη, με τους Κινέζους συλλέκτες να κάνουν επιθετικές προσφορές για τα περισσότερα έργα. Ο Christie΄s πούλησε το «Faune, Femme Nu et Mousquetaire», ένα τολμηρό σχέδιο του 1967, έναντι 1,3 εκατ., ήτοι 500.000 δολ. περισσότερα από την εκτιμώμενη τιμή, καθώς επίσης και το έργο του 1964 «Le Peintre et Son Modele», που ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη αγγίζοντας τα 3 εκατ. δολ. Στον Sotheby΄s, το «Homme au Fanion» (1969) έφερε 5,4 εκατ. «Πρόκειται για μια υγιή και υπαρκτή αγορά», λέει η Giovanna Bertazzoni, επικεφαλής στο τμήμα Σύγχρονης Τέχνης και Ιμπρεσιονισμού του οίκου Christie΄s. «Δεν είναι φούσκα».

Τα έργα αυτά συγκεντρώνουν πολύ συγκεκριμένα προτερήματα για τους νεοφώτιστους συλλέκτες. Είναι πιο φθηνά από τα έργα της Γαλάζιας Περιόδου του καλλιτέχνη, τα οποία πωλούνται συνήθως σε τιμές άνω των 20 εκατ. δολ.

Η Melissa Chiu, διευθύντρια του Asia Society Museum της Ν. Υόρκης, πιστεύει επίσης ότι ταιριάζουν και σε συγκεκριμένες επιλογές lifestyle. «Πρόκειται για μια γενικότερη κοινω-νικο-οικονομική τάση», λέει η Chiu. «Οι Κινέζοι συλλέκτες δείχνουν ενδιαφέρον για την ευρωπαϊκή κουλτούρα». Θέλουν να κάνουν δικές τους αυτές τις πολιτιστικές αξίες».

Ταυτόχρονα παρατηρείται και μια ευρύτερη επαναξιολόγηση της αισθητικής. Λίγα χρόνια πριν, μερικοί κριτικοί της τέχνης είχαν αρχίσει να βλέπουν στις βίαιες πινελιές και τις άτακτες συνθέσεις των τελευταίων έργων του Πικάσο μια ομοιότητα με τις δημοφιλείς τάσεις των μεσαίων δεκαετιών του αιώνα, όπως ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός, η pop art, ακόμα και το γκράφιτι.

Αν και είναι νωρίς για να γνωρίζουμε αν αυτοί οι αισθητικοί συσχετισμοί έχουν ισχύ, οι ειδικοί δηλώνουν ότι τίποτα δεν έχει σημασία εκτός από το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν πίνακες που πουλιούνται σε πενταπλάσια τιμή από την προηγούμενη δεκαετία.

Έχοντας εξασφαλίσει μια καλή σοδειά από τη σύγχρονη τέχνη και τον ιμπρεσιονισμό, οι Christie΄s και Sotheby΄s βρίσκονται τώρα σε πυρετώδη αναζήτηση υλικού για τις μεγάλες δημοπρασίες του Φεβρουαρίου στο Λονδίνο. Με δεδομένες τις τάσεις των νέων συλλεκτών, θα έχουν στη σκέψη τους τρία βασικά κριτήρια: Οι Πικάσο να είναι μεγάλοι, πολύχρωμοι και ακριβοί.

Αναδιανομή κεφαλαίων - Ο άγνωστος πλούτος της Ινδίας

BusinessWeek


Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση
Η παρουσία πολυεθνικών κολοσσών στις μεγάλες πόλεις των αναδυόμενων αγορών δημιουργεί μια νέα παγκόσμια μεσαία τάξη.

Αποκλειστικό Bloomberg Businessweek

Έχετε ακουστά το Aurangabad στην καρδιά της Ινδίας; Μάλλον όχι, και εξίσου άγνωστο ήταν και για την Daimler, την κατασκευάστρια των γνωστών πολυτελών αυτοκινήτων. Έτσι, όταν μια αντιπροσωπεία της Mercedes-Benz σιην Pune, μια πόλη έξι ώρες μακριά από το Aurangabad, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από το εμπορικό της επιμελητήριο για την παραγγελία 115 αυτοκινήτων sedan, η υπάλληλος πωλήσεων σκέφτηκε ότι ήταν φάρσα. Δεν ήταν. Τα τελευταία 10 χρόνια ο πληθυσμός της Aurangabad έχει διπλασιαστεί -φθάνοντας τα 2 εκατ. κατοίκους- καθώς μεγάλες δυτικές εταιρείες, όπως η Siemens και η SABMiller, χτίζουν μονάδες στην ευρύτερη περιοχή, βρίσκοντας προσιτές τοποθεσίες για νέα εργοστάσια. «Το Aurangabad έχει αναπτυχθεί ταχύτατα, αλλά ο κόσμος συνεχίζει να πιστεύει πως είναι μια κουκκίδα στο χάρτη», λέει ο Sacheen Mulay, πρόεδρος του τοπικού εμπορικού επιμελητηρίου και πολυεκατομμυριούχος από δραστηριότητες στο real estate. Η ιδέα για τη μαζική παραγγελία ήρθε καθώς τα μέλη του Εμπορικού Επιμελητηρίου προσπαθούσαν να τραβήξουν την προσοχή στην πόλη. «Αυτό είναι ένα μέρος για πιθανούς αγοραστές, μια νέα γενιά επιχειρηματιών. Οι άνθρωποι πρέπει να τη μάθουν», λέει ο Mulay.

Εδώ και καιρό, οι περισσότερες πολυεθνικές οικοδομούν μια ισχυρή παρουσία στις δέκα μεγαλύτερες πόλεις σε αναδυόμενες αγορές, όπως η Βραζιλία, η Κίνα, η Ινδία και η Ινδονησία. Ως αποτέλεσμα, το Ρίο, η Σαγκάη, το Δελχί και η Τζακάρτα έχουν βρεθεί στο επίκεντρο.

Ωστόσο, αυτή η εστίαση έχει κάποιο κόστος. Σε μια έρευνά της, η Boston Consulting Group διαπίστωσε ότι οι περισσότερες από τις εταιρείες αγνοούν πόλεις με μικρότερο πληθυσμό και λιγότερο εμφανές δυναμικό. Πόλεις όπως το Aurangabad, το Curitiba στη Βραζιλία, η Xiaochang στην Κίνα και το Yekaterinburg στη Ρωσία μπαίνουν στην ίδια κατηγορία με τις φτωχές, αγροτικές περιοχές που λίγες εταιρείες, με αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, όπως η Unilever, είναι πρόθυμες να εξερευνήσουν. «Υπάρχουν πολλοί καταναλωτές, οι οποίοι βρίσκονται πολύ πάνω από το όριο της φτώχειας, έχουν υψηλή καταναλωτική δύναμη, αλλά αγνοούνται», λέει ο Sharad Verma, εταίρος της BCG.


Μια νέα μεσαία τάξη

Οι πόλεις με λιγότερους από 5 εκατ. κατοίκους αποτελούν το 83% των αναδυόμενων αστικών καταναλωτών αγορών, εκτιμά η BCG. Μέχρι το 2030 υπολογίζεται πως επιπλέον 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε πόλεις αναδυόμενων αγορών, αποτελώντας το 67% της ανάπτυξης του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Λιγότεροι από το ένα πέμπτο αυτών των καταναλωτών θα ζει σε μεγαλουπόλεις, όπως η Πόλη του Μεξικού. Οι υπόλοιποι, οι οποίοι θα είναι σε θέση να αγοράσουν νέα αυτοκίνητα, iPhones και τηλεοράσεις με επίπεδη οθόνη, θα διασκορπίζονται σε 1.100 πόλεις, με πληθυσμό πάνω από 500.000, ενώ σήμερα υπάρχουν 717 τέτοιες πόλεις. Περίπου 460 εκατομμύρια άτομα, που θα κερδίζουν 5.000 έως 10.000 δολάρια τον χρόνο, θα ενταχθούν στη μεσαία τάξη στα επόμενα πέντε χρόνια.

Στις μικρότερες πόλεις, όπου εισχωρούν οι κορυφαίες εταιρείες του κόσμου, ο αντίκτυπος είναι άμεσος. Η Amritsar, μια πόλη στο Punjab, περισσότερο γνωστή για τον Χρυσό Ναό των Σιχ, είναι σήμερα ένα ακ-μάζον εμπορικό κέντρο, με κύρια προϊόνια το ρύζι και το σιτάρι. Η ινδική εταιρεία Bharti συνεργάστηκε με τη Wal-Mart για την κατασκευή του πρώτου καταστήματος της αμερικανικής αλυσίδας στο Amritsar. Το περασμένο καλοκαίρι, όταν ξεναγήθηκαν οι δημοσιογράφοι, υπήρχε μποτιλιάρισμα μήκους άνω τους ενός χιλιομέτρου, καθώς αγρότες με τρακτέρ και κάτοικοι με ΒΜWs συνωστίζονταν στην είσοδο του καταστήματος.

Μέσα στην επόμενη πενταετία, η μεσαία τάξη των χωρών που ανήκουν στις αναδυόμενες αγορές θα αυξηθεί κατά 500 εκατομμύρια

Δείκτης ευημερίας

Οι πωλήσεις αυτοκινήτων είναι ένας καλός δείκτης για το τι μπορούν να αποκομίσουν οι εταιρείες από αυτές τις πόλεις, λέει ο Deepesh Rathore, CEO της IHS Global Insight Ινδίας. Οι Ινδοί αγαπούν τα αυτοκίνητα, τα οποία αποτελούν έναν ορατό δείκτη ευημερίας και μια απαραίτητη αγορά σε περιοχές με περιορισμένες δημόσιες συγκοινωνίες. Ωστόσο, η Chevrolet της GM έχει λιγότερο από το 5% της ινδικής αγοράς. «Η GM έχει περιορισμένο δίκτυο πωλήσεων και service και έτσι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού το οποίο δεν φτάνει», λέει ο Rathore.

Αντίθετα, ορισμένες ινδικές εταιρείες κινούνται πιο γρήγορα σε μικρότερες πόλεις. Τα PVR Cinemas, μια αλυσίδα της οποίας οι μετοχές έχουν αυξηθεί 75 τοις εκατό από το 2009, στοιχηματίζουν σε τοποθεσίες τις οποίες οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν στον χάρτη - πόλεις όπως οι Nanded, Ujjain και Vijayawada, λέει ο CEO, Pramod Arora. «Οι μικροί δήμοι και οι πόλεις προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες, καθώς εκεί η βάση των καταναλωτών θα αυξηθεί με τρομακτικό ρυθμό, σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες πόλεις», αναφέρει.

Απομακρύνθηκε το “αμερικάνικο όνειρο” για τους μετανάστες


Οι ρεπουμπλικάνοι σήμερα Σάββατο, με ψήφους60-5, έβαλαν φρένο στο όνειρο εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών στις ΗΠΑ, οι οποίοι πίστευαν πως ήταν κοντά στο να αποκτήσουν την αμερικάνικη υπηκοότητα. “The dream act”, που θα χορηγούσε την υπηκοότητα, αφορούσε παιδιά τα οποία έφτασαν στις ΗΠΑ, ως σπουδαστές κολλεγίων ή στρατιωτικοί, τώρα σύμφωνα με τα νέα δεδομένα δεν θα δουν το "αμερικάνικο όνειρο" τους  να πραγματοποιείται. Στη Βουλή οριστικά ξεκαθαρίστηκε το θέμα.
Κριτικοί και ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν, ότι αν αυτό γινόταν πράξη, θα ενθάρρυνε περισσότερους παράνομους μετανάστες να έρθουν στις ΗΠΑ, προκειμένου να αγγίξουν το αμερικάνικο όνειρο, το οποίο θα έκανε αμερικάνους υπηκόους τους εκατοντάδες χιλιάδες που περίμεναν αυτή την ευκαιρία.